กลับหน้าแรกพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์

 

ปฐมกาล 3

[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] [13] [14] [15] [16] [17] [18] [19] [20] [21] [22] [23] [24] [25] [26] [27] [28] [29] [30] [31] [32] [33] [34] [35] [36] [37] [38] [39] [40] [41] [42] [43] [44] [45] [46] [47] [48] [49] [50]

การล่อลวงเอวา
3:1 บัดนี้งูนั้นฉลาดหลักแหลมกว่าสัตว์ป่าใด ๆ แห่งท้องทุ่งซึ่งพระเยโฮวาห์พระเจ้าได้ทรงสร้างไว้ และมันกล่าวแก่หญิงนั้นว่า “จริงหรือที่พระเจ้าตรัสว่า ‘พวกเจ้าต้องไม่กินจากต้นไม้ทุกชนิดแห่งสวนนี้’”
3:2 และหญิงนั้นกล่าวแก่งูว่า “พวกเราสามารถกินผลของต้นไม้ทั้งหลายแห่งสวนนี้ได้
3:3 แต่ผลของต้นไม้ต้นนั้นซึ่งอยู่ท่ามกลางสวน พระเจ้าได้ตรัสว่า ‘พวกเจ้าต้องไม่กินจากมัน และพวกเจ้าต้องไม่แตะต้องมัน เกรงว่าพวกเจ้าจะตาย’”
3:4 และงูนั้นกล่าวแก่หญิงนั้นว่า “พวกเจ้าจะไม่ตายแน่
3:5 เพราะว่าพระเจ้ารู้อยู่ว่า ในวันนั้นที่พวกเจ้ากินจากต้นไม้นั้น ตาของพวกเจ้าก็จะสว่างขึ้น และพวกเจ้าจะเป็นเหมือนพวกพระ ซึ่งรู้จักความดีและความชั่วร้าย”

การล้มลงในบาปของมนุษย์
3:6 และเมื่อหญิงนั้นเห็นว่า ต้นไม้นั้นเหมาะสำหรับเป็นอาหาร และมันสบายตา และเป็นต้นไม้ต้นหนึ่งที่น่าปรารถนาเพื่อทำให้คนหนึ่งเกิดปัญญา นางจึงเก็บผลจากต้นไม้นั้น และได้กิน และส่งให้สามีของนางที่อยู่กับนางด้วย และเขาได้กิน
3:7 และตาของเขาทั้งสองก็สว่างขึ้น และเขาทั้งสองรู้ว่าพวกเขาเปลือยกายอยู่ และเขาทั้งสองก็เอาใบมะเดื่อมาเย็บรวมกัน และทำพวกเครื่องปกปิดสำหรับตนเอง

อาดัมและเอวากลัวพระเจ้า
3:8 และเขาทั้งสองได้ยินพระสุรเสียงของพระเยโฮวาห์พระเจ้าเสด็จดำเนินอยู่ในสวนในเวลาเย็นของวัน และอาดัมกับภรรยาของเขาได้ซ่อนตัวจากพระพักตร์พระเยโฮวาห์พระเจ้า ในท่ามกลางต้นไม้ทั้งหลายแห่งสวนนั้น
3:9 และพระเยโฮวาห์พระเจ้าทรงเรียกอาดัม และตรัสแก่เขาว่า “เจ้าอยู่ที่ไหน”
3:10 และเขาทูลว่า “ข้าพระองค์ได้ยินพระสุรเสียงของพระองค์ในสวน และข้าพระองค์ก็กลัว เพราะว่าข้าพระองค์เปลือยกายอยู่ และข้าพระองค์ได้ซ่อนตัวเสีย”
3:11 และพระองค์ตรัสว่า “ใครได้บอกเจ้าว่าเจ้าเปลือยกายอยู่ เจ้าได้กินจากต้นไม้นั้นแล้วหรือ ซึ่งเราได้บัญชาเจ้าไว้ว่าเจ้าไม่ควรกิน”
3:12 และชายนั้นทูลว่า “หญิงนั้นซึ่งพระองค์ได้ประทานให้อยู่กับข้าพระองค์ นางได้ให้ข้าพระองค์จากต้นไม้นั้น และข้าพระองค์จึงได้กิน”
3:13 และพระเยโฮวาห์พระเจ้าตรัสแก่หญิงนั้นว่า “เจ้าได้ทำอะไรลงไปนี่” และหญิงนั้นทูลว่า “งูนั้นได้ล่อลวงข้าพระองค์ และข้าพระองค์จึงได้กิน”

การสาปแช่ง
3:14 และพระเยโฮวาห์พระเจ้าตรัสแก่งูนั้นว่า “เพราะเจ้าได้กระทำเช่นนี้ เจ้าจึงถูกสาปแช่งเหนือกว่าบรรดาสัตว์ใช้งาน และเหนือกว่าบรรดาสัตว์ป่าแห่งท้องทุ่ง เจ้าจะเลื้อยไปบนท้องของเจ้า และเจ้าจะกินผงคลีดินตลอดวันเหล่านั้นแห่งชีวิตของเจ้า
3:15 และเราจะให้ความเป็นศัตรูกันอยู่ระหว่างเจ้ากับหญิงนี้ และระหว่างเชื้อสายของเจ้ากับเชื้อสายของนาง เชื้อสายของนางจะทำให้หัวของเจ้าฟกช้ำ และเจ้าจะทำให้ส้นเท้าของท่านฟกช้ำ”
3:16 พระองค์ตรัสแก่หญิงนั้นว่า “เราจะเพิ่มความระทมทุกข์ของเจ้าและการตั้งครรภ์ของเจ้าให้มากขึ้น ในความเจ็บปวดเจ้าจะคลอดบุตรหลายคน และความปรารถนาของเจ้าจะมีต่อสามีของเจ้า และเขาจะปกครองเหนือเจ้า”
3:17 และพระองค์ตรัสแก่อาดัมว่า “เพราะเจ้าได้ตั้งใจฟังเสียงของภรรยาเจ้า และได้กินจากต้นไม้นั้น ซึ่งเราได้บัญชาเจ้าไว้ โดยกล่าวว่า เจ้าต้องไม่กินจากต้นนั้น แผ่นดินจึงถูกสาปแช่งเพราะเห็นแก่เจ้า ในความทุกข์ยากเจ้าจะต้องหากินบนแผ่นดินนั้นตลอดวันทั้งหลายแห่งชีวิตของเจ้า
3:18 แผ่นดินจะงอกบรรดาหนามและผักที่มีหนามแก่เจ้าด้วย และเจ้าจะต้องกินผักแห่งท้องทุ่ง
3:19 ในเหงื่อไหลโซมหน้าของเจ้า เจ้าจะต้องหากินอาหาร จนกว่าเจ้ากลับไปสู่ดิน เพราะเจ้าได้ถูกเอามาจากดิน เพราะเจ้าเป็นผงคลีดิน และเจ้าจะกลับไปสู่ผงคลีดิน”
3:20 และอาดัมเรียกชื่อภรรยาของเขาว่าเอวา เพราะว่านางเป็นมารดาของผู้มีชีวิตทุกคน
3:21 พระเยโฮวาห์พระเจ้าทรงทำพวกเสื้อคลุมแห่งหนังสัตว์ให้แก่อาดัมและภรรยาของเขาด้วย และทรงสวมใส่ให้เขาทั้งสอง

พระเจ้าทรงไล่อาดัมและเอวาออกจากสวนเอเดน
3:22 และพระเยโฮวาห์พระเจ้าตรัสว่า “ดูเถิด มนุษย์ได้กลายมาเป็นเหมือนผู้หนึ่งในพวกเราแล้ว ที่รู้จักความดีและความชั่วร้าย และบัดนี้ เกรงว่าเขาจะยื่นมือของตน และหยิบจากต้นไม้แห่งชีวิตและกิน และมีชีวิตอยู่ตลอดไป”
3:23 เหตุฉะนั้นพระเยโฮวาห์พระเจ้าจึงทรงส่งเขาออกไปจากสวนเอเดน เพื่อทำไร่ไถนาในที่ดินที่เขาได้ถูกเอามาจากนั้น
3:24 ดังนั้นพระองค์จึงทรงไล่มนุษย์ออกไป และพระองค์ทรงตั้งพวกเครูบไว้ทางทิศตะวันออกของสวนเอเดน และตั้งดาบเพลิงเล่มหนึ่งซึ่งหมุนได้รอบทิศทาง เพื่อป้องกันทางเข้าไปสู่ต้นไม้แห่งชีวิต

 

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์ / Thai Bible King James Version

© 2006 Philip Pope