กลับหน้าแรกพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์

 

ปฐมกาล 8

[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] [13] [14] [15] [16] [17] [18] [19] [20] [21] [22] [23] [24] [25] [26] [27] [28] [29] [30] [31] [32] [33] [34] [35] [36] [37] [38] [39] [40] [41] [42] [43] [44] [45] [46] [47] [48] [49] [50]

น้ำลดลงและเรือค้างอยู่บนภูเขาอารารัต
8:1 และพระเจ้าทรงระลึกถึงโนอาห์ และบรรดาสัตว์ที่มีชีวิต และสัตว์ใช้งานทั้งสิ้นที่อยู่กับท่านในเรือ และพระเจ้าทรงทำให้ลมพัดมาเหนือแผ่นดินโลก และน้ำทั้งหลายก็ลดลง
8:2 เช่นเดียวกันน้ำพุทั้งหลายแห่งที่ลึก และบรรดาช่องแห่งฟ้าสวรรค์ก็ถูกปิด และฝนที่ตกจากฟ้าสวรรค์ก็หยุด
8:3 และน้ำทั้งหลายก็ค่อย ๆ ลดลงจากแผ่นดินโลก และหลังจากสิ้นสุดหนึ่งร้อยห้าสิบวันนั้นน้ำก็ลดลง
8:4 และเรือก็ค้างอยู่ในเดือนที่เจ็ด ในวันที่สิบเจ็ดของเดือนนั้น บนเทือกเขาแห่งอารารัต
8:5 และน้ำทั้งหลายก็ค่อย ๆ ลดลงจนถึงเดือนที่สิบ ในเดือนที่สิบ ณ วันที่หนึ่งของเดือนนั้น ยอดภูเขาเหล่านั้นก็ปรากฏให้เห็น
8:6 และต่อมาหลังจากสิ้นสุดสี่สิบวันนั้น โนอาห์ก็เปิดช่องแห่งเรือซึ่งท่านได้ทำไว้นั้น
8:7 และท่านส่งนกกาตัวหนึ่งออกไป ซึ่งบินไปมาจนกระทั่งน้ำทั้งหลายแห้งสนิทจากแผ่นดินโลก
8:8 ท่านได้ส่งนกเขาตัวเมียตัวหนึ่งออกไปด้วย เพื่อจะรู้ว่าน้ำทั้งหลายได้ลดลงจากพื้นแผ่นดินโลกหรือยัง
8:9 แต่นกเขาตัวนั้นไม่พบที่หยุดพักสำหรับฝ่าเท้าของมัน และมันได้กลับมาหาท่านในเรือ เพราะน้ำทั้งหลายยังอยู่บนพื้นแผ่นดินโลก แล้วท่านก็ยื่นมือของท่านออกไป และจับนกเขานั้น และเอามันเข้ามาไว้ด้วยกันกับท่านในเรือ
8:10 และท่านคอยอยู่อีกเจ็ดวัน และท่านได้ส่งนกเขาตัวนั้นออกไปจากเรืออีกครั้งหนึ่ง
8:11 และในเวลาเย็นนกเขานั้นก็กลับมายังท่าน และดูเถิด ในปากของมันมีใบมะกอกเขียวสดที่ถูกเด็ดออก ดังนั้นโนอาห์จึงรู้ว่า น้ำทั้งหลายได้ลดลงจากแผ่นดินโลกแล้ว
8:12 และท่านคอยอยู่อีกเจ็ดวัน และส่งนกเขานั้นออกไป ซึ่งไม่กลับมาหาท่านอีกเลย
8:13 และต่อมาในปีที่หกร้อยหนึ่ง ในเดือนที่หนึ่ง ณ วันที่หนึ่งของเดือนนั้น น้ำทั้งหลายก็แห้งสนิทจากแผ่นดินโลก และโนอาห์ก็เปิดหลังคาของเรือและมองดู และดูเถิด พื้นแผ่นดินแห้งแล้ว
8:14 และในเดือนที่สอง ในวันที่ยี่สิบเจ็ดของเดือนนั้น แผ่นดินโลกก็แห้งสนิท
8:15 และพระเจ้าทรงพูดกับโนอาห์ โดยตรัสว่า
8:16 “จงออกไปจากเรือ ทั้งตัวเจ้า และภรรยาของเจ้า และบุตรชายทั้งหลายของเจ้า และบุตรสะใภ้ทั้งหลายของเจ้าพร้อมกับเจ้า
8:17 จงพาสิ่งที่มีชีวิตทั้งสิ้นที่อยู่ด้วยกันกับเจ้าออกไป คือบรรดาเนื้อหนัง ทั้งนก และสัตว์ใช้งาน และสัตว์เลื้อยคลานทั้งสิ้นที่คลานไปมาบนแผ่นดินโลก เพื่อพวกมันจะผสมพันธุ์กันอย่างบริบูรณ์ในแผ่นดินโลก และมีลูกดกและทวีมากขึ้นบนแผ่นดินโลก”
8:18 และโนอาห์ได้ออกไป ทั้งบุตรชายทั้งหลายของท่าน และภรรยาของท่าน และบุตรสะใภ้ทั้งหลายของท่านพร้อมกับท่าน
8:19 สัตว์ป่าทั้งสิ้น บรรดาสัตว์เลื้อยคลาน และนกทั้งสิ้น และสิ่งใดก็ตามที่คลานไปมาบนแผ่นดินโลก ตามชนิดของพวกมัน ได้ออกไปจากเรือ

โนอาห์ถวายเครื่องบูชาแด่พระเจ้า
8:20 และโนอาห์ได้สร้างแท่นบูชาแท่นหนึ่งแด่พระเยโฮวาห์ และเอาจากบรรดาสัตว์ที่สะอาด และจากบรรดานกที่สะอาด และถวายเป็นเครื่องเผาบูชาทั้งหลายบนแท่นบูชานั้น
8:21 และพระเยโฮวาห์ได้ทรงดมกลิ่นหอมอันพอพระทัย และพระเยโฮวาห์ตรัสในพระทัยของพระองค์ว่า “เราจะไม่สาปแช่งแผ่นดินอีกเพราะเหตุมนุษย์ ด้วยว่าจินตนาการแห่งใจของมนุษย์ล้วนแต่ชั่วร้ายตั้งแต่วัยเยาว์ของเขา และเราจะไม่ประหารสิ่งทั้งสิ้นที่มีชีวิตอีกเหมือนอย่างที่เราได้กระทำแล้วนั้น
8:22 ในขณะที่แผ่นดินโลกยังดำรงอยู่นั้น ฤดูหว่านและฤดูเก็บเกี่ยว ทั้งเวลาเย็นและเวลาร้อน ทั้งฤดูร้อนและฤดูหนาว ทั้งกลางวันและกลางคืน จะไม่สิ้นสุดเลย”

 

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์ / Thai Bible King James Version

© 2006 Philip Pope