กลับหน้าแรกพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์

 

ปฐมกาล 37

[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] [13] [14] [15] [16] [17] [18] [19] [20] [21] [22] [23] [24] [25] [26] [27] [28] [29] [30] [31] [32] [33] [34] [35] [36] [37] [38] [39] [40] [41] [42] [43] [44] [45] [46] [47] [48] [49] [50]

เรื่องราวของโยเซฟ ผู้ที่พระเจ้าทรงเลือกไว้
37:1 และยาโคบอาศัยอยู่ในแผ่นดินที่บิดาของท่านเคยเป็นคนแปลกหน้า คือในแผ่นดินคานาอัน
37:2 เหล่านี้เป็นพงศ์พันธุ์ทั้งหลายของยาโคบ โยเซฟ เมื่อมีอายุสิบเจ็ดปี กำลังเลี้ยงฝูงแพะแกะอยู่พร้อมกับพวกพี่ชายของเขา และเด็กหนุ่มนั้นอยู่กับบุตรชายทั้งหลายของบิลฮาห์ และกับบุตรชายทั้งหลายของศิลปาห์ ภรรยาทั้งหลายของบิดาของตน และโยเซฟได้นำเรื่องชั่วร้ายของพวกพี่ชายมารายงานบิดาของตน
37:3 บัดนี้อิสราเอลรักโยเซฟมากกว่าบุตรทั้งหมดของท่าน เพราะเขาเป็นบุตรชายที่เกิดมาเมื่อท่านแก่แล้ว และท่านทำเสื้อหลากสีตัวหนึ่งให้เขา
37:4 และเมื่อพวกพี่ชายของเขาเห็นว่าบิดาของพวกเขารักโยเซฟมากกว่าพี่ชายทุกคนของเขา พวกเขาก็เกลียดชังโยเซฟ และพูดกับเขาอย่างสันติไม่ได้
37:5 และโยเซฟได้ฝันความฝันหนึ่ง และเขาเล่าความฝันนั้นให้พวกพี่ชายของเขาฟัง และพวกพี่ชายยิ่งเกลียดชังเขามากขึ้น
37:6 และโยเซฟกล่าวแก่พวกพี่ชายว่า “ข้าพเจ้าขอร้องพวกพี่ ขอฟังความฝันนี้ซึ่งข้าพเจ้าได้ฝันเห็น
37:7 เพราะดูเถิด พวกเรากำลังมัดฟ่อนข้าวอยู่ในทุ่งนา และดูเถิด ฟ่อนข้าวของข้าพเจ้าตั้งขึ้น และยืนตรงด้วย และดูเถิด ฟ่อนข้าวของพวกพี่มายืนห้อมล้อม และกราบไหว้ฟ่อนข้าวของข้าพเจ้า”
37:8 และพวกพี่ชายของเขากล่าวแก่เขาว่า “เจ้าจะปกครองเหนือพวกเราจริงหรือ หรือเจ้าจะมีอำนาจครอบครองเหนือพวกเราหรือ” และพวกพี่ชายก็ยิ่งเกลียดชังเขามากขึ้นอีกเพราะบรรดาความฝันของเขา และเพราะบรรดาคำพูดของเขา
37:9 และเขาฝันความฝันอีก และเล่าความฝันนั้นให้พวกพี่ชายของเขาฟัง และกล่าวว่า “ดูเถิด ข้าพเจ้าฝันความฝันอีกครั้งหนึ่ง และดูเถิด ดวงอาทิตย์ และดวงจันทร์ และดวงดาวสิบเอ็ดดวงได้กราบไหว้ข้าพเจ้า”
37:10 และเขาเล่าความฝันให้บิดาของเขาฟัง และให้พวกพี่ชายของเขาฟัง และบิดาของเขาก็ว่ากล่าวเขา และกล่าวแก่เขาว่า “ความฝันที่เจ้าได้ฝันเห็นนั้นมีความหมายว่าอะไร เรากับมารดาของเจ้าและพวกพี่ชายของเจ้าจะมาน้อมตัวลงถึงดินกราบไหว้เจ้าจริงหรือ”
37:11 และพวกพี่ชายของเขาก็อิจฉาเขา แต่บิดาของเขาก็นิ่งตรองเรื่องนี้อยู่แต่ในใจ

พวกพี่ชายอิจฉาโยเซฟจึงขายให้เป็นทาส
37:12 และพวกพี่ชายของเขาไปเพื่อเลี้ยงฝูงแพะแกะของบิดาของพวกเขาในเมืองเชเคม
37:13 และอิสราเอลกล่าวแก่โยเซฟว่า “พวกพี่ชายของเจ้าเลี้ยงฝูงแพะแกะอยู่ในเมืองเชเคมมิใช่หรือ มาเถิด และพ่อจะส่งเจ้าไปหาพวกเขา” และโยเซฟกล่าวแก่บิดาว่า “ข้าพเจ้าอยู่ที่นี่”
37:14 และบิดากล่าวแก่เขาว่า “เราขอร้องเจ้า จงไปดูว่าพวกพี่ชายของเจ้าอยู่ดีกันหรือไม่ และฝูงแพะแกะอยู่ดีกันไหม และนำข่าวมาบอกพ่ออีก” ดังนั้นบิดาจึงส่งเขาออกไปจากที่ราบแห่งเฮโบรน และเขาก็มายังเมืองเชเคม
37:15 และชายคนหนึ่งพบโยเซฟ และดูเถิด เขากำลังเดินไปเดินมาในทุ่งนา และชายคนนั้นถามเขา โดยกล่าวว่า “เจ้าหาอะไร”
37:16 และโยเซฟกล่าวว่า “ข้าพเจ้าเสาะหาพวกพี่ชายของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าขอร้องท่าน ขอบอกข้าพเจ้าว่า พวกเขาเลี้ยงฝูงแพะแกะของพวกเขาอยู่ที่ไหน”
37:17 และชายคนนั้นกล่าวว่า “พวกเขาไปจากที่นี่แล้ว เพราะข้าได้ยินพวกเขากล่าวว่า ‘ให้พวกเราไปเมืองโดธานเถิด’” และโยเซฟตามพวกพี่ชายไป และพบพวกเขาในเมืองโดธาน
37:18 และเมื่อพวกพี่ชายเห็นโยเซฟแต่ไกล คือก่อนเขามาใกล้พวกเขา พวกเขาก็ร่วมกันวางแผนต่อต้านโยเซฟเพื่อจะฆ่าเขาเสีย
37:19 และพวกเขาพูดกันและกันว่า “ดูเถิด เจ้าช่างฝันคนนี้กำลังมาแล้ว
37:20 ฉะนั้นบัดนี้ มาเถิด และให้พวกเราฆ่าเขาเสีย และทิ้งเขาไว้ในบ่อ ๆ หนึ่ง และพวกเราจะกล่าวว่า ‘สัตว์ร้ายตัวหนึ่งได้กัดกินเขาเสีย’ และพวกเราจะดูว่าความฝันทั้งหลายของเขานั้นจะเป็นอย่างไร”
37:21 และรูเบนได้ยินสิ่งนั้น และเขาได้ช่วยโยเซฟให้พ้นจากมือของพวกพี่ชาย และกล่าวว่า “อย่าให้พวกเราฆ่าเขาเลย”
37:22 และรูเบนกล่าวแก่พวกเขาว่า “อย่าให้มีการหลั่งเลือดเลย แต่จงทิ้งเขาไว้ในบ่อนี้ที่อยู่ในถิ่นทุรกันดาร และอย่ายื่นมือบนน้องเลย” เพื่อว่าเขาจะช่วยน้องให้พ้นจากมือของพวกเขา เพื่อจะได้ส่งน้องไปยังบิดาของเขาอีก
37:23 และต่อมาเมื่อโยเซฟมาถึงพวกพี่ชายของเขา พวกพี่ชายก็ถอดเสื้อของโยเซฟออกเสีย คือเสื้อหลากสีของเขาที่ถูกสวมอยู่บนเขา
37:24 และพวกพี่ชายจับโยเซฟไป และทิ้งเขาลงในบ่อ ๆ หนึ่ง และบ่อนั้นว่างเปล่า ไม่มีน้ำในบ่อนั้น
37:25 และพวกพี่ชายนั่งลงเพื่อรับประทานอาหาร และพวกเขาเงยหน้าของตนขึ้นและมองไป และดูเถิด มีหมู่คนอิชมาเอลมาจากเมืองกิเลอาด พร้อมกับฝูงอูฐของพวกเขาที่บรรทุกยางไม้ และพิมเสน และมดยอบ โดยกำลังไปเพื่อขนมันลงไปยังอียิปต์
37:26 และยูดาห์กล่าวแก่พวกพี่น้องว่า “จะมีประโยชน์อะไรถ้าพวกเราฆ่าน้องชายของพวกเรา และซ่อนเลือดของเขาไว้
37:27 มาเถิด และให้พวกเราขายเขาแก่คนอิชมาเอล และอย่าให้มือของพวกเราอยู่บนเขาเลย เพราะเขาก็เป็นน้องชายของพวกเราและเป็นเนื้อหนังของพวกเรา” และพวกพี่น้องของเขาก็พอใจ

โยเซฟถูกนำไปยังอียิปต์
37:28 แล้วพวกพ่อค้าชาวมีเดียนกำลังผ่านมา และพวกพี่ชายก็ฉุดและยกโยเซฟขึ้นจากบ่อนั้น และขายโยเซฟให้แก่คนอิชมาเอลเป็นเงินยี่สิบเหรียญ และคนอิชมาเอลก็พาโยเซฟเข้าไปในอียิปต์
37:29 และรูเบนกลับมาถึงบ่อนั้น และดูเถิด โยเซฟไม่ได้อยู่ในบ่อนั้น และเขาฉีกเสื้อผ้าของตน
37:30 และเขากลับมาหาพวกน้องชายของเขา และกล่าวว่า “เด็กนั้นหายไปเสียแล้ว และตัวข้า ข้าจะไปที่ไหนเล่า”
37:31 และพวกเขาก็เอาเสื้อของโยเซฟมา และฆ่าลูกแพะตัวผู้ตัวหนึ่งจากฝูงแพะ และจุ่มเสื้อนั้นลงในเลือด
37:32 และพวกเขาก็ส่งเสื้อหลากสีตัวนั้นไป และพวกเขาก็นำเสื้อนั้นมายังบิดาของพวกเขา และกล่าวว่า “พวกเราได้พบเสื้อตัวนี้ บัดนี้ขอจงพิจารณาดูว่าใช่เสื้อลูกชายของพ่อหรือไม่”
37:33 และบิดารู้จักเสื้อนั้น และกล่าวว่า “นี่เป็นเสื้อลูกชายของเรา สัตว์ร้ายตัวหนึ่งได้กัดกินเขาเสียแล้ว โยเซฟถูกฉีกเป็นชิ้น ๆ เสียแล้วเป็นแน่”
37:34 และยาโคบก็ฉีกเสื้อผ้าของท่าน และเอาผ้ากระสอบคาดเอวของท่าน และไว้ทุกข์ให้บุตรชายของท่านหลายวัน
37:35 และบรรดาบุตรชายของท่าน และบรรดาบุตรสาวของท่านก็ลุกขึ้นเพื่อจะปลอบโยนท่าน แต่ท่านไม่ยอมรับการปลอบโยน และท่านกล่าวว่า “เพราะพ่อจะลงไปยังหลุมฝังศพโดยการไว้ทุกข์ให้บุตรชายของพ่อ” ดังนั้นบิดาของเขาร้องไห้เพื่อเขา
37:36 และคนมีเดียนได้ขายโยเซฟเข้าไปในอียิปต์ไว้กับโปทิฟาร์ข้าราชสำนักของฟาโรห์ และเป็นผู้บัญชาการทหารรักษาพระองค์

 

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์ / Thai Bible King James Version

© 2006 Philip Pope