กลับหน้าแรกพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์

 

อพยพ 1

[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] [13] [14] [15] [16] [17] [18] [19] [20] [21] [22] [23] [24] [25] [26] [27] [28] [29] [30] [31] [32] [33] [34] [35] [36] [37] [38] [39] [40]

ครอบครัวของยาโคบอาศัยอยู่ในอียิปต์
1:1 บัดนี้ เหล่านี้เป็นชื่อบุตรทั้งหลายของอิสราเอล ซึ่งเข้ามาในประเทศอียิปต์ ทุกคนและครอบครัวของเขาได้มากับยาโคบ
1:2 รูเบน สิเมโอน เลวี และยูดาห์
1:3 อิสสาคาร์ เศบูลุน และเบนยามิน
1:4 ดาน และนัฟทาลี กาด และอาเชอร์
1:5 และคนทั้งสิ้นที่ออกมาจากบั้นเอวของยาโคบรวมเจ็ดสิบคนด้วยกัน เพราะโยเซฟอยู่ในประเทศอียิปต์แล้ว
1:6 และโยเซฟถึงแก่ความตาย และพี่น้องของท่านทุกคน และชั่วอายุนั้นทั้งสิ้น

อิสราเอลทวีมากขึ้นในอียิปต์
1:7 และบุตรทั้งหลายของอิสราเอลมีลูกหลานมาก และเพิ่มจำนวนขึ้นมาก และทวีมากขึ้น และมีกำลังมากขึ้นยิ่ง และแผ่นดินนั้นเต็มไปด้วยพวกเขา
1:8 บัดนี้มีกษัตริย์องค์ใหม่ขึ้นครอบครองเหนือประเทศอียิปต์ ซึ่งไม่รู้จักกับโยเซฟ
1:9 และพระองค์ตรัสกับประชาชนของพระองค์ว่า “ดูเถิด ประชากรแห่งลูกหลานของอิสราเอลมีมากกว่าและมีกำลังยิ่งกว่าพวกเราอีก
1:10 มาเถิด ให้พวกเราจัดการกับพวกเขาอย่างชาญฉลาด เกรงว่าพวกเขาจะทวีมากขึ้น และต่อมาเมื่อเกิดสงครามใด พวกเขาจะเข้าร่วมกับพวกศัตรูของพวกเราด้วย และต่อสู้กับพวกเรา และเมื่อเป็นดังนั้นแล้วพวกเขาจะยกออกไปจากแผ่นดินนี้”
1:11 เหตุฉะนั้น คนอียิปต์จึงตั้งพวกนายงานขึ้นเหนือพวกเขาเพื่อทรมานพวกเขาด้วยภาระทั้งหลายของพวกเขา และพวกเขาได้สร้างบรรดานครเก็บราชสมบัติสำหรับฟาโรห์ คือปิธม และราอัมเสส
1:12 แต่คนอียิปต์ยิ่งทรมานพวกเขา พวกเขาก็ยิ่งทวีมากขึ้น และแพร่หลายออกไป และคนอียิปต์ก็ทุกข์ใจเพราะเหตุลูกหลานของอิสราเอล
1:13 และคนอียิปต์ได้บังคับลูกหลานของอิสราเอลให้รับใช้ด้วยความรุนแรง
1:14 และคนอียิปต์ได้ทำให้ชีวิตของพวกเขาขมขื่นด้วยการตกเป็นทาสหนัก ในการทำปูนขาว และในการทำอิฐและในการรับใช้ทุกอย่างในทุ่งนา การรับใช้ทั้งหมดของพวกเขา ที่คนอียิปต์ทำให้พวกเขารับใช้นั้น เป็นด้วยความรุนแรง
1:15 และกษัตริย์แห่งอียิปต์ตรัสกับพวกนางผดุงครรภ์ชาวฮีบรู ซึ่งชื่อของคนหนึ่งคือ ชิฟราห์ และชื่อของอีกคนหนึ่งคือ ปูอาห์
1:16 และพระองค์ตรัสว่า “เมื่อพวกเจ้าไปทำคลอดให้แก่พวกหญิงชาวฮีบรู และเห็นพวกนางอยู่บนม้านั่ง ถ้าเด็กนั่นเป็นบุตรชาย แล้วพวกเจ้าจงฆ่าเขาเสีย แต่ถ้าเด็กนั่นเป็นบุตรสาว แล้วเธอจะมีชีวิตอยู่”
1:17 แต่พวกนางผดุงครรภ์นั้นเกรงกลัวพระเจ้า และไม่ได้ทำตามที่กษัตริย์แห่งอียิปต์สั่งพวกนางไว้ แต่ได้ช่วยพวกเด็กชายให้รอดชีวิตอยู่
1:18 และกษัตริย์แห่งอียิปต์ได้รับสั่งให้พวกนางผดุงครรภ์เข้าเฝ้า และตรัสแก่พวกนางว่า “ทำไมพวกเจ้าได้ทำสิ่งนี้ และได้ช่วยพวกเด็กชายให้รอดชีวิตอยู่”
1:19 และพวกนางผดุงครรภ์กราบทูลฟาโรห์ว่า “เพราะว่าพวกหญิงคนฮีบรูไม่เหมือนหญิงคนอียิปต์ เพราะพวกนางมีกำลังมาก และคลอดก่อนพวกนางผดุงครรภ์เข้ามาหาพวกนาง”
1:20 เพราะฉะนั้น พระเจ้าจึงทรงปฏิบัติดีกับพวกนางผดุงครรภ์นั้น และประชากรก็ยิ่งทวีมากขึ้น และมีกำลังเข้มแข็งมาก
1:21 และต่อมา เพราะพวกนางผดุงครรภ์นั้นเกรงกลัวพระเจ้า พระองค์จึงทรงทำให้นางทั้งสองมีครอบครัว
1:22 และฟาโรห์กำชับประชาชนทั้งสิ้นของพระองค์ โดยตรัสว่า “บุตรชายทุกคนที่เกิดมา พวกเจ้าจงเอาไปทิ้งเสียในแม่น้ำ และบุตรสาวทุกคน พวกเจ้าจงให้รอดชีวิต”

 

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์ / Thai Bible King James Version

© 2006 Philip Pope