กลับหน้าแรกพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์

 

อพยพ 3

[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] [13] [14] [15] [16] [17] [18] [19] [20] [21] [22] [23] [24] [25] [26] [27] [28] [29] [30] [31] [32] [33] [34] [35] [36] [37] [38] [39] [40]

พุ่มไม้ที่ไฟลุกโชนอยู่ พระเจ้าทรงเรียกโมเสส
3:1 บัดนี้โมเสสได้เลี้ยงฝูงแพะแกะของเยโธรพ่อตาของท่าน ผู้เป็นปุโรหิตแห่งมีเดียน และท่านได้พาฝูงแพะแกะไปด้านหลังของถิ่นทุรกันดาร และมาถึงภูเขาของพระเจ้า คือถึงโฮเรบ
3:2 และทูตสวรรค์ของพระเยโฮวาห์ได้ปรากฏแก่ท่านในเปลวไฟออกมาจากท่ามกลางพุ่มไม้ และท่านได้มองดู และดูเถิด พุ่มไม้นั้นมีไฟลุกโชนอยู่ และพุ่มไม้นั้นไม่ได้ถูกเผาไหม้ไป
3:3 และโมเสสกล่าวว่า “บัดนี้ข้าจะแวะเข้าไป และดูภาพแปลกประหลาดนี้ว่า ทำไมพุ่มไม้นั้นจึงไม่ถูกเผาไหม้ไป”
3:4 และเมื่อพระเยโฮวาห์ทอดพระเนตรเห็นว่าท่านหันมาเพื่อดู พระเจ้าจึงทรงเรียกท่านออกมาจากท่ามกลางพุ่มไม้นั้น และตรัสว่า “โมเสส โมเสส” และท่านทูลว่า “ข้าพระองค์อยู่ที่นี่”
3:5 และพระองค์ตรัสว่า “อย่าเข้ามาใกล้ที่นี่ จงถอดรองเท้าของเจ้าออกเสียจากเท้าของเจ้า เพราะว่าสถานที่ซึ่งเจ้ายืนอยู่นี้เป็นพื้นดินบริสุทธิ์”
3:6 ยิ่งกว่านั้นพระองค์ตรัสว่า “เราเป็นพระเจ้าของบิดาเจ้า เป็นพระเจ้าของอับราฮัม เป็นพระเจ้าของอิสอัค และเป็นพระเจ้าของยาโคบ” และโมเสสหลบหน้าของท่านเสีย เพราะท่านกลัวไม่กล้ามองดูพระเจ้า
3:7 และพระเยโฮวาห์ตรัสว่า “แน่นอนเราได้เห็นความทุกข์เข็ญของประชากรของเราซึ่งอยู่ในประเทศอียิปต์แล้ว และได้ยินเสียงร้องของพวกเขา เพราะเหตุพวกนายงานของพวกเขา ด้วยว่าเรารู้ถึงความทุกข์โศกต่าง ๆ ของพวกเขา
3:8 และเราลงมาเพื่อจะช่วยพวกเขาให้รอดพ้นจากมือของคนอียิปต์ และเพื่อจะนำพวกเขาขึ้นออกมาจากแผ่นดินนั้นไปสู่แผ่นดินที่ดีและกว้างใหญ่ ไปสู่แผ่นดินที่มีน้ำนมและน้ำผึ้งไหลบริบูรณ์ คือไปสู่สถานที่แห่งชาวคานาอัน และคนฮิตไทต์ และคนอาโมไรต์ และคนเปริสซี และคนฮีไวต์ และคนเยบุส
3:9 เพราะฉะนั้นบัดนี้ ดูเถิด เสียงร้องของลูกหลานของอิสราเอลได้มาถึงเราแล้ว และเราได้เห็นการข่มเหงซึ่งคนอียิปต์กดขี่พวกเขาแล้วด้วย
3:10 เพราะฉะนั้นบัดนี้ จงมาเถิด และเราจะส่งเจ้าไปเฝ้าฟาโรห์ เพื่อเจ้าจะได้พาประชากรของเรา คือลูกหลานของอิสราเอล ออกมาจากอียิปต์”
3:11 และโมเสสทูลพระเจ้าว่า “ข้าพระองค์เป็นผู้ใดเล่า ซึ่งข้าพระองค์จะไปเฝ้าฟาโรห์ และที่ข้าพระองค์จะนำลูกหลานของอิสราเอลออกมาจากอียิปต์”
3:12 และพระองค์ตรัสว่า “เราจะอยู่กับเจ้าเป็นแน่ และนี่จะเป็นเครื่องหมายแก่เจ้าว่า เราได้ส่งเจ้าไป คือเมื่อเจ้านำประชากรออกมาจากอียิปต์แล้ว พวกเจ้าจะปรนนิบัติพระเจ้าบนภูเขานี้”
3:13 และโมเสสทูลพระเจ้าว่า “ดูเถิด เมื่อข้าพระองค์มาหาลูกหลานของอิสราเอล และจะกล่าวแก่พวกเขาว่า ‘พระเจ้าแห่งบรรพบุรุษของพวกท่านได้ทรงส่งข้าพเจ้ามาหาพวกท่าน’ และพวกเขาจะกล่าวแก่ข้าพระองค์ว่า ‘พระองค์ทรงพระนามว่าอะไร’ ข้าพระองค์จะกล่าวอะไรแก่พวกเขา”
3:14 และพระเจ้าตรัสกับโมเสสว่า “เราเป็นเราเป็นผู้นั้น” และพระองค์ตรัสว่า “เจ้าจงกล่าวแก่ลูกหลานของอิสราเอลดังนี้ว่า ‘เราเป็น ได้ทรงส่งข้าพเจ้ามาหาพวกท่าน’”

ทรงเรียกโมเสสให้นำคนอิสราเอลออกจากอียิปต์
3:15 และพระเจ้าตรัสกับโมเสสยิ่งกว่านั้นว่า “เจ้าจงกล่าวแก่ลูกหลานของอิสราเอลดังนี้ว่า ‘พระเยโฮวาห์พระเจ้าแห่งบรรพบุรุษของพวกท่าน พระเจ้าของอับราฮัม พระเจ้าของอิสอัค และพระเจ้าของยาโคบ ได้ทรงส่งข้าพเจ้ามาหาพวกท่าน’ นี่เป็นนามของเราตลอดไปเป็นนิตย์ และนี่เป็นที่ระลึกของเราไปตลอดทุกชั่วอายุ
3:16 จงไป และรวบรวมพวกผู้อาวุโสของคนอิสราเอลให้มาประชุมพร้อมกัน และกล่าวแก่พวกเขาว่า ‘พระเยโฮวาห์พระเจ้าแห่งบรรพบุรุษของพวกท่าน พระเจ้าของอับราฮัม ของอิสอัค และของยาโคบ ได้ปรากฏแก่ข้าพเจ้า โดยตรัสว่า “แท้จริงเราได้มาเยี่ยมพวกเจ้าแล้ว และได้เห็นสิ่งซึ่งถูกกระทำแก่พวกเจ้าในอียิปต์
3:17 และเรากล่าวไว้แล้วว่า เราจะนำพวกเจ้าขึ้นออกมาจากความทุกข์เข็ญแห่งประเทศอียิปต์ ไปยังแผ่นดินของชาวคานาอัน และคนฮิตไทต์ และคนอาโมไรต์ และคนเปริสซี และคนฮีไวต์ และคนเยบุส ไปยังแผ่นดินซึ่งมีน้ำนมและน้ำผึ้งไหลบริบูรณ์”’
3:18 และพวกเขาก็จะตั้งใจฟังเสียงของเจ้า และเจ้าจงมา คือตัวเจ้ากับพวกผู้อาวุโสของคนอิสราเอล เฝ้ากษัตริย์แห่งอียิปต์ และพวกเจ้าจงกล่าวแก่เขาว่า ‘พระเยโฮวาห์พระเจ้าของคนฮีบรูได้ทรงพบกับพวกข้าพระองค์ และบัดนี้ โปรดให้เหล่าข้าพระองค์ พวกข้าพระองค์ขอร้องพระองค์ เดินทางไปสักสามวันเข้าในถิ่นทุรกันดาร เพื่อพวกข้าพระองค์จะถวายเครื่องสัตวบูชาแด่พระเยโฮวาห์พระเจ้าของพวกข้าพระองค์’
3:19 และเราแน่ใจว่า กษัตริย์แห่งอียิปต์จะไม่ยอมปล่อยพวกเจ้าไป ไม่เลย แม้กระทั่งโดยพระหัตถ์อันทรงฤทธิ์
3:20 และเราจะเหยียดมือของเราออก และประหารประเทศอียิปต์ด้วยบรรดาการมหัศจรรย์ต่าง ๆ ของเรา ซึ่งเราจะทำในท่ามกลางประเทศนั้น และหลังจากนั้นเขาก็จะยอมปล่อยพวกเจ้าไป
3:21 และเราจะให้ประชากรนี้เป็นที่โปรดปรานในสายตาของคนอียิปต์ และจะเป็นอย่างนี้คือ เมื่อพวกเจ้าไป พวกเจ้าจะไม่ไปมือเปล่า
3:22 แต่ผู้หญิงทุกคนจะขอยืมจากเพื่อนบ้านของนาง และจากหญิงที่อาศัยอยู่ในบ้านของนาง คือบรรดาเครื่องเงินที่ประดับด้วยเพชรพลอย และบรรดาเครื่องทองคำที่ประดับด้วยเพชรพลอย และเสื้อผ้า และพวกเจ้าจงสวมของเหล่านั้นบนเหล่าบุตรชายของพวกเจ้า และบนบุตรสาวทั้งหลายของพวกเจ้า และพวกเจ้าจะริบข้าวของคนอียิปต์”

 

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์ / Thai Bible King James Version

© 2006 Philip Pope