กลับหน้าแรกพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์

 

อพยพ 4

[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] [13] [14] [15] [16] [17] [18] [19] [20] [21] [22] [23] [24] [25] [26] [27] [28] [29] [30] [31] [32] [33] [34] [35] [36] [37] [38] [39] [40]

การอัศจรรย์จะหยุดยั้งความไม่เชื่อ
4:1 และโมเสสตอบและทูลว่า “แต่ดูเถิด พวกเขาจะไม่เชื่อข้าพระองค์ หรือตั้งใจฟังเสียงของข้าพระองค์ เพราะพวกเขาจะกล่าวว่า ‘พระเยโฮวาห์ไม่ได้ทรงปรากฏแก่ท่านเลย’”
4:2 และพระเยโฮวาห์ได้ตรัสกับท่านว่า “อะไรอยู่ในมือของเจ้า” และท่านทูลว่า “ไม้เท้า”
4:3 และพระองค์ตรัสว่า “จงโยนไม้เท้านั้นลงบนพื้นดิน” และท่านก็โยนไม้เท้าลงบนพื้นดิน และไม้เท้านั้นก็กลายเป็นงู และโมเสสก็หนีไปจากต่อหน้ามัน
4:4 และพระเยโฮวาห์ตรัสกับโมเสสว่า “จงเอื้อมมือของเจ้า และจับงูนั้นที่หาง” และท่านก็เอื้อมมือของท่าน และจับมัน และมันก็กลายเป็นไม้เท้าอยู่ในมือของท่าน
4:5 “เพื่อพวกเขาจะได้เชื่อว่า พระเยโฮวาห์พระเจ้าแห่งบรรพบุรุษของพวกเขา พระเจ้าของอับราฮัม พระเจ้าของอิสอัค และพระเจ้าของยาโคบ ได้ทรงปรากฏแก่เจ้าแล้ว”
4:6 และพระเยโฮวาห์ตรัสยิ่งกว่านั้นแก่ท่านว่า “บัดนี้ จงเอามือของเจ้าสอดไว้ที่อกของเจ้า” และท่านก็สอดมือของท่านไว้ที่อกของท่าน และเมื่อท่านชักมือนั้นออก ดูเถิด มือของท่านก็เป็นโรคเรื้อน ขาวเหมือนหิมะ
4:7 และพระองค์ตรัสว่า “จงเอามือของเจ้าสอดไว้ที่อกของเจ้าอีกครั้งหนึ่ง” และท่านก็สอดมือของท่านเข้าอกของท่านอีก และชักมือนั้นออกมาจากอกของท่าน และดูเถิด มือนั้นกลับกลายเป็นเหมือนเนื้อหนังส่วนอื่นของท่านอีก
4:8 “และจะเป็นไปอย่างนี้ ถ้าพวกเขาจะไม่เชื่อเจ้า และไม่ตั้งใจฟังเสียงแห่งหมายสำคัญอันแรกนั้น พวกเขาก็จะเชื่อเสียงแห่งหมายสำคัญอันหลังนั้น
4:9 และจะเป็นไปอย่างนี้ ถ้าพวกเขาจะไม่เชื่อหมายสำคัญทั้งสองนี้ด้วย และไม่ตั้งใจฟังเสียงของเจ้า เจ้าจงตักน้ำแห่งแม่น้ำนั้นและเทมันลงบนดินแห้ง และน้ำซึ่งเจ้าตักมาจากแม่น้ำนั้นจะกลายเป็นเลือดบนดินแห้งนั้น”

อาโรนจะเป็นผู้พูดแทนโมเสส
4:10 และโมเสสทูลพระเยโฮวาห์ว่า “โอ ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าของข้าพระองค์ ข้าพระองค์เป็นคนพูดไม่เก่ง ไม่ว่าในกาลก่อน หรือตั้งแต่พระองค์ได้ตรัสกับผู้รับใช้ของพระองค์แล้ว แต่ข้าพระองค์เป็นคนพูดไม่คล่อง และพูดช้า”
4:11 และพระเยโฮวาห์ตรัสกับท่านว่า “ผู้ใดเล่าที่สร้างปากมนุษย์ หรือผู้ใดเล่าทำให้เป็นใบ้ หรือหูหนวก หรือตาดี หรือตาบอด เราพระเยโฮวาห์เป็นผู้ทำไม่ใช่หรือ
4:12 เพราะฉะนั้นบัดนี้ จงไปเถิด และเราจะอยู่กับปากของเจ้า และจะสอนเจ้าว่าเจ้าควรจะพูดอะไร”
4:13 และท่านทูลว่า “โอ ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าของข้าพระองค์ ข้าพระองค์ขอร้องพระองค์ ขอโปรดส่งไปโดยมือของผู้ที่พระองค์จะทรงส่งไปเถิด”
4:14 และพระพิโรธของพระเยโฮวาห์ก็พลุ่งขึ้นต่อโมเสส และพระองค์ตรัสว่า “อาโรนคนเลวีเป็นพี่ชายของเจ้ามิใช่หรือ เรารู้แล้วว่าเขาเป็นคนพูดเก่ง และนอกจากนี้ ดูเถิด เขากำลังออกมาเพื่อจะพบกับเจ้า และเมื่อเขาเห็นเจ้า เขาก็จะยินดีในใจของเขา
4:15 และเจ้าจงพูดกับเขา และใส่บรรดาถ้อยคำไว้ในปากของเขา และเราจะอยู่กับปากของเจ้า และกับปากของเขา และจะสอนพวกเจ้าว่าพวกเจ้าควรจะทำประการใด
4:16 และเขาจะเป็นผู้พูดแทนเจ้าแก่ประชากรนั้น และเขาจะเป็น คือเขาจะเป็นแก่เจ้าแทนปาก และเจ้าจะเป็นแก่เขาแทนที่ของพระเจ้า
4:17 และเจ้าจงเอาไม้เท้านี้ไว้ในมือของเจ้า ซึ่งโดยไม้เท้านี้เจ้าจะทำหมายสำคัญต่าง ๆ”

โมเสสกลับไปยังอียิปต์
4:18 และโมเสสไป และกลับไปหาเยโธรพ่อตาของตน และกล่าวแก่เขาว่า “ขอให้ข้าพเจ้าไปเถิด ข้าพเจ้าขอร้องท่าน และกลับไปหาพวกพี่น้องของข้าพเจ้าซึ่งอยู่ในอียิปต์ และดูว่าพวกเขายังมีชีวิตอยู่หรือไม่” และเยโธรกล่าวแก่โมเสสว่า “จงไปอย่างสันติเถิด”
4:19 และพระเยโฮวาห์ตรัสกับโมเสสในแผ่นดินมีเดียนว่า “จงไป กลับเข้าไปในอียิปต์ เพราะคนเหล่านั้นซึ่งได้แสวงหาชีวิตของเจ้านั้นตายหมดแล้ว”
4:20 และโมเสสได้พาภรรยาของตนและบุตรชายทั้งสองของตนไป และให้พวกเขาขึ้นขี่ลาตัวหนึ่ง และท่านกลับไปยังแผ่นดินอียิปต์ และโมเสสก็เอาไม้เท้าของพระเจ้าไว้ในมือของท่านไป
4:21 และพระเยโฮวาห์ตรัสกับโมเสสว่า “เมื่อเจ้าไปเพื่อกลับเข้าไปในอียิปต์ จงระวังที่เจ้าจะกระทำบรรดาการมหัศจรรย์เหล่านั้นต่อหน้าฟาโรห์ ซึ่งเราได้ใส่ไว้ในมือของเจ้าแล้ว แต่เราจะทำให้ใจของฟาโรห์แข็งกระด้าง เพื่อเขาจะไม่ยอมให้เหล่าประชากรไป
4:22 และเจ้าจงกล่าวแก่ฟาโรห์ว่า ‘พระเยโฮวาห์ตรัสดังนี้ว่า อิสราเอลเป็นบุตรชายของเรา คือเป็นบุตรหัวปีของเรา
4:23 และเรากล่าวแก่เจ้าว่า จงปล่อยบุตรชายของเราไป เพื่อเขาจะได้ปรนนิบัติเรา และถ้าเจ้าปฏิเสธไม่ให้เขาไป ดูเถิด เราจะสังหารบุตรชายของเจ้า คือบุตรหัวปีของเจ้าเสีย’”
4:24 และต่อมา ระหว่างทางในที่พักแรม พระเยโฮวาห์เสด็จมาพบโมเสส และหมายจะฆ่าท่านเสีย
4:25 แล้วศิปโปราห์จึงหยิบหินคมอันหนึ่ง และตัดหนังหุ้มปลายองคชาตบุตรชายของตนออก และทิ้งมันลงที่เท้าของท่าน และกล่าวว่า “แท้จริง ท่านเป็นสามีที่ทำให้โลหิตตกแก่ข้าพเจ้า”
4:26 ดังนั้นพระองค์จึงทรงปล่อยท่านไป แล้วนางกล่าวว่า “ท่านเป็นสามีที่ทำให้โลหิตตก เพราะเหตุการเข้าสุหนัตนั้น”

อาโรนและคนอิสราเอลเชื่อโมเสส
4:27 และพระเยโฮวาห์ตรัสกับอาโรนว่า “จงเข้าไปในถิ่นทุรกันดารเพื่อพบกับโมเสส” และเขาก็ไป และพบกับท่านในภูเขาของพระเจ้า และจุบท่าน
4:28 และโมเสสได้เล่าให้อาโรนฟังถึงบรรดาพระดำรัสของพระเยโฮวาห์ผู้ได้ทรงส่งตนไป และถึงหมายสำคัญทั้งสิ้นซึ่งพระองค์ได้ทรงบัญชาท่าน
4:29 และโมเสสกับอาโรนก็ไป และรวบรวมบรรดาผู้อาวุโสของลูกหลานของอิสราเอลมาพร้อมกัน
4:30 และอาโรนกล่าวบรรดาพระดำรัสทั้งสิ้นซึ่งพระเยโฮวาห์ได้ตรัสแก่โมเสสแล้ว และได้ทำหมายสำคัญเหล่านั้นในสายตาของประชากร
4:31 และประชากรก็เชื่อ และเมื่อพวกเขาได้ยินว่าพระเยโฮวาห์ได้ทรงเยี่ยมเยียนลูกหลานของอิสราเอล และพระองค์ได้ทอดพระเนตรเห็นความทุกข์เข็ญของพวกเขาแล้ว พวกเขาจึงก้มศีรษะของตนลงและนมัสการ

 

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์ / Thai Bible King James Version

© 2006 Philip Pope