โยบ 14 [1]
[2]
[3]
[4]
[5]
[6]
[7]
[8]
[9]
[10]
[11]
[12]
[13]
[14]
[15]
[16]
[17]
[18]
[19]
[20]
[21]
[22]
[23]
[24]
[25]
[26]
[27]
[28]
[29]
[30]
[31]
[32]
[33]
[34]
[35]
[36]
[37]
[38]
[39]
[40]
[41]
[42]
โยบตอบสหายของตนต่อไป
14:1 มนุษย์ที่เกิดมาโดยผู้หญิงก็อยู่แต่น้อยวัน และเต็มไปด้วยความยุ่งยาก
14:2 เขาออกมาเหมือนดอกไม้ และถูกตัดลงเสีย เขาหนีไปอย่างเงา และไม่อยู่ต่อไปอีก
14:3 และพระองค์ทรงลืมพระเนตรของพระองค์มองคนอย่างนี้หรือ และทรงนำข้าพระองค์เข้ามาในการพิพากษาต่อพระพักตร์พระองค์หรือ
14:4 ใครสามารถเอาสิ่งที่สะอาดออกมาจากสิ่งที่ไม่สะอาดได้ ไม่มีเลยสักคน
14:5 เพราะว่าวันทั้งหลายของเขาถูกกำหนดไว้เสียแล้ว จำนวนเดือนของเขาก็อยู่กับพระองค์ พระองค์ทรงกำหนดขอบเขตทั้งหลายของเขาแล้วที่เขาผ่านไปไม่ได้
14:6 ขอทรงหันพระพักตร์ไปจากเขา เพื่อเขาจะพักผ่อนได้ จนกว่าเขาจะทำให้วันของเขาสำเร็จ เหมือนอย่างลูกจ้างคนหนึ่ง
14:7 เพราะมีความหวังสำหรับต้นไม้ต้นหนึ่ง ถ้ามันถูกตัดลง ว่ามันก็จะแตกหน่ออีก และหน่ออ่อนของมันจะไม่หยุดยั้ง
14:8 ถึงแม้ว่ารากของมันจะแก่อยู่ในดิน และตอของมันจะตายอยู่ในผงคลีดิน
14:9 ถึงกระนั้น เมื่อได้กลิ่นน้ำ มันจะงอกและแตกบรรดากิ่งออกเหมือนอย่างต้นไม้อ่อน
14:10 แต่มนุษย์ตาย และเสื่อมสูญไป ใช่แล้ว มนุษย์สิ้นลมหายใจและเขาอยู่ที่ไหนเล่า
14:11 น้ำทั้งหลายขาดจากทะเลไป และแม่น้ำก็เหือดและแห้งไปฉันใด
14:12 ฉันนั้นแหละ มนุษย์ก็นอนลงและไม่ลุกขึ้นอีก จนกว่าฟ้าสวรรค์ทั้งหลายไม่มีอีกต่อไป พวกเขาจะไม่ตื่นขึ้น และไม่ถูกปลุกจากการนอนหลับของเขา
14:13 โอ พระองค์น่าจะทรงซ่อนข้าพระองค์ไว้ในแดนคนตาย พระองค์น่าจะทรงปกปิดข้าพระองค์ไว้อย่างลับ ๆ จนกว่าพระพิโรธของพระองค์ผ่านพ้นไป พระองค์น่าจะทรงกำหนดเวลาให้ข้าพระองค์ และทรงระลึกถึงข้าพระองค์
14:14 ถ้ามนุษย์คนหนึ่งตายแล้ว เขาจะมีชีวิตอีกหรือ ข้าพระองค์จะคอยอยู่ตลอดวันประจำการของข้าพระองค์ จนกว่าการเปลี่ยนแปลงของข้าพระองค์มาถึง
14:15 พระองค์จะทรงเรียก และข้าพระองค์จะทูลตอบพระองค์ พระองค์จะทรงอาลัยอาวรณ์ถึงพระราชกิจแห่งพระหัตถ์ของพระองค์
14:16 เพราะบัดนี้ พระองค์ทรงนับจำนวนก้าวของข้าพระองค์ พระองค์มิได้ทรงเฝ้าดูบาปของข้าพระองค์หรือ
14:17 การละเมิดของข้าพระองค์นั้นถูกปิดผนึกไว้ในถุงใบหนึ่ง และพระองค์ทรงเย็บปิดความชั่วช้าของข้าพระองค์ไว้
14:18 และแน่นอน ภูเขาที่ทลายลงก็ผุพังไป และก้อนหินก็ถูกย้ายไปจากที่ของมัน
14:19 น้ำทั้งหลายเซาะบรรดาก้อนหิน พระองค์ทรงชะล้างสิ่งต่าง ๆ ซึ่งงอกขึ้นมาจากผงคลีดินแห่งแผ่นดินโลกไปเสีย และพระองค์ทรงทำลายความหวังของมนุษย์
14:20 พระองค์ทรงชนะเขาเสมอ และเขาก็ล่วงลับไป พระองค์ทรงเปลี่ยนสีหน้าของเขาและทรงส่งเขาไปเสีย
14:21 บรรดาบุตรชายของเขาได้รับเกียรติและเขาก็ไม่ทราบ และพวกเขาตกต่ำลง แต่เขาหาหยั่งรู้เกี่ยวกับพวกเขาไม่
14:22 แต่เนื้อหนังของเขาซึ่งอยู่บนตัวเขาจะมีความเจ็บปวด และจิตใจของเขาซึ่งอยู่ภายในตัวเขาจะคร่ำครวญ
พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์ / Thai Bible King James Version
© 2006 Philip Pope