โยบ 16 [1]
[2]
[3]
[4]
[5]
[6]
[7]
[8]
[9]
[10]
[11]
[12]
[13]
[14]
[15]
[16]
[17]
[18]
[19]
[20]
[21]
[22]
[23]
[24]
[25]
[26]
[27]
[28]
[29]
[30]
[31]
[32]
[33]
[34]
[35]
[36]
[37]
[38]
[39]
[40]
[41]
[42]
โยบบ่นเรื่องพระราชกิจของพระเจ้า
16:1 แล้วโยบตอบและกล่าวว่า
16:2 ข้าเคยได้ยินเรื่องอย่างนี้มามากแล้ว พวกท่านทุกคนเป็นผู้เล้าโลมที่น่าเวทนา
16:3 บรรดาถ้อยคำไร้สาระจะมีเวลาจบสิ้นหรือ อะไรทำให้ท่านมีใจกล้า ท่านจึงตอบอย่างนี้
16:4 ข้าสามารถพูดอย่างพวกท่านได้เหมือนกัน ถ้าจิตใจของพวกท่านอยู่แทนที่จิตใจของข้า ข้าก็สามารถสรรหาถ้อยคำมากมายมาต่อสู้พวกท่านได้ และสั่นศีรษะของข้าใส่พวกท่าน
16:5 แต่ข้าจะเสริมกำลังพวกท่านด้วยปากของข้า และการขยับของริมฝีปากของข้าควรระงับความทุกข์ใจของพวกท่าน
16:6 ถึงแม้ว่าข้าพูด ความทุกข์ใจของข้าก็ไม่ระงับ และถึงแม้ว่าข้าอดกลั้นไว้ ข้าได้รับการบรรเทาอะไร
16:7 แต่บัดนี้ พระองค์ทรงให้ข้าเหนื่อยอ่อนแล้ว พระองค์ทรงกระทำให้พรรคพวกทั้งสิ้นของข้าร้างไป
16:8 และพระองค์ได้ให้ข้าเต็มไปด้วยรอยย่นซึ่งเป็นพยานปรักปรำข้า และความผ่ายผอมของข้าซึ่งลุกขึ้นในตัวข้า เป็นพยานใส่หน้าของข้า
16:9 พระองค์ทรงฉีกข้าในพระพิโรธของพระองค์ ผู้ทรงเกลียดชังข้า พระองค์ทรงขบเขี้ยวเคี้ยวฟันของพระองค์ใส่ข้า ศัตรูของข้าถลึงตาของเขาใส่ข้า
16:10 พวกเขาได้อ้าปากของตนใส่ข้า พวกเขาได้ตบแก้มข้าอย่างติเตียน พวกเขาได้สุมหัวกันต่อสู้ข้า
16:11 พระเจ้าได้ทรงมอบข้าให้แก่คนอธรรม และทรงส่งตัวข้าไว้ในมือของคนชั่ว
16:12 ข้าเคยอยู่สบาย แต่พระองค์ได้ทรงหักข้าสะบั้น พระองค์ได้ทรงฉวยคอของข้าด้วย และเขย่าข้าจนแหลกเป็นชิ้น ๆ และทรงตั้งข้าให้เป็นเป้าของพระองค์
16:13 พวกนักธนูของพระองค์ล้อมข้าไว้รอบ พระองค์ทรงผ่าอวัยวะภายในของข้าออกจากกันและไม่ทรงเพลาพระหัตถ์เลย พระองค์ทรงเทน้ำดีของข้าออกลงบนดิน
16:14 พระองค์ทรงพังข้าเป็นช่อง ๆ พระองค์ทรงวิ่งเข้าใส่ข้าเหมือนอย่างมนุษย์ยักษ์
16:15 ข้าได้เย็บผ้ากระสอบติดหนังของข้า และทำให้เขาสัตว์ของข้าเป็นมลทินในผงคลีดิน
16:16 หน้าของข้าเปรอะเปื้อนด้วยการร่ำไห้ และเงาแห่งความตายอยู่บนหนังตาของข้า
16:17 ไม่ใช่เพราะเหตุความอยุติธรรมใด ๆ ในมือของข้าเลย คำอธิษฐานของข้าก็บริสุทธิ์ด้วย
16:18 โอ แผ่นดินโลกเอ๋ย เจ้าอย่าปิดบังโลหิตของข้า และอย่าให้เสียงร้องของข้ามีที่หยุดพัก
16:19 ดูเถิดบัดนี้ พยานของข้าก็ประทับอยู่ในสวรรค์ด้วย และผู้รับรองของข้าประทับอยู่ในที่สูง
16:20 เพื่อน ๆ ของข้าเยาะเย้ยข้า แต่ตาของข้าเทน้ำตาทั้งหลายออกถวายพระเจ้า
16:21 โอ อยากให้สักคนหนึ่งอ้อนวอนเพื่อมนุษย์ต่อพระเจ้า เหมือนอย่างที่มนุษย์อ้อนวอนเพื่อเพื่อนบ้านของเขา
16:22 เมื่ออีกไม่กี่ปีมาถึง แล้วข้าก็จะไปตามทางซึ่งข้าจะไม่กลับมา
พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์ / Thai Bible King James Version
© 2006 Philip Pope