สุภาษิต 9 [1]
[2]
[3]
[4]
[5]
[6]
[7]
[8]
[9]
[10]
[11]
[12]
[13]
[14]
[15]
[16]
[17]
[18]
[19]
[20]
[21]
[22]
[23]
[24]
[25]
[26]
[27]
[28]
[29]
[30]
[31]
ความเกรงกลัวพระเยโฮวาห์เป็นการเริ่มต้นของสติปัญญา
9:1 สติปัญญาได้สร้างบ้านของเธอแล้ว เธอได้ตั้งเสาเจ็ดต้นของเธอแล้ว
9:2 เธอได้ฆ่าบรรดาสัตว์ของเธอ เธอได้ผสมน้ำองุ่นของเธอ เธอได้จัดโต๊ะของเธอแล้วด้วย
9:3 เธอได้ส่งพวกสาวใช้ของเธอออกไป เธอส่งเสียงบนบรรดาที่สูงที่สุดแห่งนครว่า
9:4 ผู้ใดก็ตามที่เป็นคนเขลา จงให้เขาหันเข้ามาที่นี่ สำหรับคนที่ขาดความเข้าใจ เธอพูดกับเขาว่า
9:5 มาเถิด มารับประทานขนมปังของเรา และดื่มน้ำองุ่นที่เราได้ผสมแล้ว
9:6 จงทอดทิ้งคนเขลาเสีย และมีชีวิตอยู่ และดำเนินในทางแห่งความเข้าใจเถิด
9:7 คนที่ว่ากล่าวคนมักเยาะเย้ยจะได้รับความอับอายสำหรับตัวเอง และคนที่ตำหนิคนชั่วจะได้รับรอยเปื้อนสำหรับตัวเอง
9:8 อย่าตักเตือนคนมักเยาะเย้ย เกรงว่าเขาจะเกลียดชังเจ้า จงตักเตือนคนที่มีสติปัญญา และเขาจะรักเจ้า
9:9 จงให้คำสั่งสอนแก่คนที่มีสติปัญญาและเขาจะได้สติปัญญามากยิ่งขึ้น จงสอนคนชอบธรรมและเขาจะเพิ่มการเรียนรู้มากขึ้น
9:10 ความยำเกรงพระเยโฮวาห์เป็นที่เริ่มต้นแห่งสติปัญญา และความรู้ขององค์บริสุทธิ์เป็นความเข้าใจ
9:11 เนื่องจากเรา วันทั้งหลายของเจ้าจะเพิ่มทวีคูณ และปีทั้งหลายแห่งชีวิตของเจ้าจะเพิ่มพูน
9:12 ถ้าเจ้ามีสติปัญญา เจ้าก็จะมีสติปัญญาเพื่อตัวเจ้าเอง แต่ถ้าเจ้าเยาะเย้ย เจ้าก็จะทนมันแต่ลำพัง
9:13 หญิงโง่เขลาส่งเสียงดังเอ็ดตะโร นางเซ่อและไม่รู้อะไรเลย
9:14 เพราะนางนั่งที่ประตูบ้านของนาง บนที่นั่งในบรรดาสถานที่ที่สูงแห่งนคร
9:15 เพื่อร้องเรียกบรรดาผู้ที่สัญจรผ่านไปมา ผู้ซึ่งไปตามทางของพวกเขาเองว่า
9:16 ผู้ใดก็ตามที่เป็นคนเขลา จงให้เขาหันเข้ามาที่นี่ สำหรับคนที่ขาดความเข้าใจ นางพูดกับเขาว่า
9:17 น้ำทั้งหลายที่ขโมยมาหวานดี และขนมปังที่รับประทานในที่ลับก็อร่อย
9:18 แต่เขาไม่ทราบว่าบรรดาคนตายอยู่ที่นั่น และแขกทั้งหลายของนางก็อยู่ในห้วงลึกแห่งนรก
พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์ / Thai Bible King James Version
© 2006 Philip Pope