กลับหน้าแรกพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์

 

สุภาษิต 11

[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] [13] [14] [15] [16] [17] [18] [19] [20] [21] [22] [23] [24] [25] [26] [27] [28] [29] [30] [31]

ความจริงเปรียบกับความเท็จ
11:1 ตราชูเทียมเท็จนั้นเป็นความน่าสะอิดสะเอียนต่อพระเยโฮวาห์ แต่ลูกตุ้มเที่ยงตรงเป็นที่พอพระทัยของพระองค์
11:2 เมื่อความเย่อหยิ่งมาถึง ความอับอายก็มา แต่สติปัญญาอยู่กับคนใจถ่อม
11:3 ความซื่อสัตย์ของคนเที่ยงธรรมจะนำทางพวกเขา แต่ความดื้อรั้นของบรรดาคนละเมิดจะทำลายพวกเขา
11:4 ความมั่งคั่งไม่เกิดประโยชน์อันใดในวันแห่งพระพิโรธ แต่ความชอบธรรมช่วยให้พ้นจากความตาย
11:5 ความชอบธรรมของคนดีพร้อมจะนำทางของเขา แต่คนชั่วจะล้มลงเพราะความชั่วของเขาเอง
11:6 ความชอบธรรมของคนเที่ยงธรรมจะช่วยพวกเขาให้พ้น แต่บรรดาคนละเมิดจะถูกจับด้วยความดื้อรั้นของพวกเขาเอง
11:7 เมื่อคนชั่วตายเสีย ความคาดหวังของเขาจะพินาศ และความมุ่งหวังของเหล่าคนอธรรมก็มลายไป
11:8 คนชอบธรรมได้รับการช่วยให้พ้นจากความยากลำบาก และคนชั่วเข้าไปแทนเขา
11:9 คนหน้าซื่อใจคดทำลายเพื่อนบ้านของเขาด้วยปากของเขา แต่โดยความรู้คนชอบธรรมจะได้รับการช่วยให้พ้น
11:10 เมื่อคนชอบธรรมอยู่เย็นเป็นสุข นครก็เปรมปรีดิ์ และเมื่อคนชั่วพินาศ ก็มีเสียงโห่ร้อง
11:11 โดยพรของคนเที่ยงธรรม นครก็เป็นที่ยกย่อง แต่ว่านครนั้นถูกคว่ำลงโดยปากของคนชั่ว
11:12 คนที่ขาดสติปัญญาก็เหยียดหยามเพื่อนบ้านของตน แต่คนที่มีความเข้าใจก็นิ่งเฉยเสีย
11:13 คนที่เที่ยวซุบซิบก็เผยความลับทั้งหลาย แต่คนที่มีใจสัตย์ซื่อปิดบังเรื่องราวนั้นไว้
11:14 ที่ไหนที่ไม่มีคำปรึกษา ประชาชนก็ล้มลง แต่ในพวกที่ปรึกษามากมายก็มีความปลอดภัย
11:15 คนที่เป็นผู้ค้ำประกันให้คนแปลกหน้าจะต้องทนทุกข์เพราะเหตุนั้น และคนที่เกลียดชังการค้ำประกันก็มั่นคง
11:16 สตรีสง่างามย่อมรักษาเกียรติไว้ และชายทั้งหลายที่มีอำนาจใหญ่โตก็รักษาความมั่งคั่งไว้
11:17 คนที่มีความเมตตากระทำสิ่งดีแก่จิตใจของตนเอง แต่คนที่ดุร้ายทำให้เนื้อหนังของตัวเองเจ็บปวด
11:18 คนชั่วย่อมทำงานที่หลอกลวง แต่บำเหน็จที่แน่นอน จะมีแก่คนที่หว่านความชอบธรรม
11:19 ความชอบธรรมนำไปสู่ชีวิตฉันใด คนที่ติดตามความชั่วร้ายก็ติดตามความชั่วร้ายนั้นไปสู่ความตายของตนเองฉันนั้น
11:20 คนทั้งหลายที่มีใจตลบตะแลงเป็นความน่าสะอิดสะเอียนต่อพระเยโฮวาห์ แต่บรรดาคนที่เที่ยงธรรมในทางของตนเป็นที่พอพระทัยของพระองค์
11:21 ถึงแม้ว่ามีการลงมือช่วยกัน คนชั่วจะไม่รับโทษก็หามิได้ แต่เชื้อสายของคนชอบธรรมจะได้รับการช่วยให้พ้น
11:22 ห่วงทองคำในจมูกของหมูเป็นอย่างไร สตรีงามที่ปราศจากความเฉลียวฉลาดก็เป็นอย่างนั้น
11:23 ความปรารถนาของคนชอบธรรมล้วนแต่ดีทั้งนั้น แต่ความมุ่งหวังของคนชั่วเป็นความพิโรธ
11:24 มีบางคนที่แจกจ่าย และยังทวีขึ้น และมีบางคนที่กักตุนไว้มากกว่าที่ควร แต่การกระทำนั้นนำไปถึงความขัดสน
11:25 คนที่มีใจกว้างขวางจะถูกทำให้อิ่มหนำ และคนที่รดน้ำ ตัวเขาเองจะได้รับการรดน้ำเช่นกัน
11:26 คนที่กักตุนข้าวไว้ ประชาชนจะสาปแช่งเขา แต่พระพรจะอยู่บนศีรษะของคนที่ขายข้าว
11:27 คนที่แสวงหาความดีอย่างขยันขันแข็ง ก็จะได้รับความโปรดปราน แต่คนที่แสวงหาการประทุษร้าย มันจะมาถึงเขา
11:28 คนที่วางใจในความมั่งคั่งของตนจะล้มลง แต่คนชอบธรรมจะเจริญรุ่งเรืองอย่างใบไม้เขียว
11:29 คนที่ทำให้ครัวเรือนของตนเองลำบากจะรับลมเป็นมรดก และคนโง่จะเป็นคนใช้ของคนที่มีใจประกอบด้วยสติปัญญา
11:30 ผลของคนชอบธรรมเป็นต้นไม้แห่งชีวิต และผู้ที่ชนะจิตวิญญาณทั้งหลายก็มีสติปัญญา
11:31 ดูเถิด คนชอบธรรมจะได้รับการตอบแทนในแผ่นดินโลก คนชั่วและคนบาปจะยิ่งกว่านั้นสักเท่าใด

 

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์ / Thai Bible King James Version

© 2006 Philip Pope