อิสยาห์ 21 [1]
[2]
[3]
[4]
[5]
[6]
[7]
[8]
[9]
[10]
[11]
[12]
[13]
[14]
[15]
[16]
[17]
[18]
[19]
[20]
[21]
[22]
[23]
[24]
[25]
[26]
[27]
[28]
[29]
[30]
[31]
[32]
[33]
[34]
[35]
[36]
[37]
[38]
[39]
[40]
[41]
[42]
[43]
[44]
[45]
[46]
[47]
[48]
[49]
[50]
[51]
[52]
[53]
[54]
[55]
[56]
[57]
[58]
[59]
[60]
[61]
[62]
[63]
[64]
[65]
[66]
ภาระเกี่ยวกับทะเลทรายเมื่อกษัตริย์เซนนาเคอริบจะบุกรุก
21:1 ภาระเกี่ยวกับทะเลทรายแห่งทะเล บรรดาลมหมุนในภาคใต้พัดเกลี้ยงไปฉันใด มันก็มาจากถิ่นทุรกันดารฉันนั้น จากแผ่นดินหนึ่งที่น่าคร้ามกลัว
21:2 นิมิตอันสลดใจถูกประกาศแก่ข้าพเจ้า พ่อค้าที่ทรยศก็ค้าขายอย่างทรยศ และผู้ปล้นก็เข้าปล้น จงขึ้นไป โอ เอลามเอ๋ย จงเข้าล้อม โอ มีเดียเอ๋ย การถอนหายใจทั้งสิ้นของมันนั้น เราได้กระทำให้สิ้นไปแล้ว
21:3 เพราะฉะนั้นบั้นเอวของข้าพเจ้าจึงเต็มไปด้วยความเจ็บปวด บรรดาความเจ็บปวดเกาะกุมข้าพเจ้าไว้เหมือนอย่างความเจ็บปวดทั้งหลายของหญิงคนหนึ่งที่เจ็บท้องใกล้คลอด ข้าพเจ้าได้โน้มตัวลงเพราะได้ยินสิ่งนี้ ข้าพเจ้าหวาดหวั่นเพราะได้มองเห็นสิ่งนี้
21:4 ใจของข้าพเจ้าเต้นถี่ ความหวาดเสียวกระทำให้ข้าพเจ้าครั่นคร้าม ค่ำคืนแห่งความเพลิดเพลินของข้าพเจ้า พระองค์ทรงกลับทำให้เป็นความกลัวแก่ข้าพเจ้าเสียแล้ว
21:5 จงจัดเตรียมสำรับไว้ จงเฝ้าอยู่ในหอคอย จงกิน จงดื่ม จงลุกขึ้น พวกเจ้า ประมุขทั้งหลายเอ๋ย และชโลมโล่ไว้ด้วยน้ำมัน
21:6 เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับข้าพเจ้าดังนี้ว่า จงไป ตั้งยามคนหนึ่งไว้ ให้เขาประกาศสิ่งที่เขาเห็น
21:7 และเขาได้เห็นรถม้าศึกพร้อมกับทหารม้าเป็นคู่ ๆ รถเทียมลาเป็นคู่ ๆ และรถเทียมอูฐเป็นคู่ ๆ และเขาได้ตั้งใจฟังอย่างขยันขันแข็งด้วยความเอาใจใส่อย่างมาก
21:8 และเขาได้ร้องว่า สิงโตตัวหนึ่ง ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าของข้าพระองค์ ข้าพระองค์ยืนอยู่บนหอคอยอย่างต่อเนื่องในเวลากลางวัน และข้าพระองค์ประจำอยู่ในตำแหน่งของข้าพระองค์ตลอดหลายคืน
21:9 และดูเถิด รถม้าศึกคันหนึ่งกำลังมาพร้อมกับทหารม้าคู่หนึ่ง และเขาตอบและกล่าวว่า บาบิโลนล่มจมแล้ว ล่มจมแล้ว และรูปเคารพแกะสลักทั้งสิ้นแห่งพระทั้งหลายของเธอ พระองค์ทรงหักลงถึงพื้นดินแล้ว
21:10 โอ การนวดข้าวของข้าพเจ้า และข้าวแห่งลานนวดข้าวของข้าพเจ้าเอ๋ย สิ่งซึ่งข้าพเจ้าได้ยินจากพระเยโฮวาห์จอมโยธา พระเจ้าแห่งอิสราเอล ข้าพเจ้าได้ประกาศแก่ท่านทั้งหลายแล้ว
ภาระเกี่ยวกับดูมาห์
21:11 ภาระเกี่ยวกับดูมาห์ เขาเรียกข้าพเจ้าจากเสอีร์ว่า คนยามเอ๋ย ดึกเท่าไรแล้ว คนยามเอ๋ย ดึกเท่าไรแล้ว
21:12 คนยามผู้นั้นได้ตอบว่า เวลาเช้ากำลังมาถึง และกลางคืนมาด้วย ถ้าพวกเจ้าจะถาม พวกเจ้าจงถามเถิด จงหันกลับมาเถิด
ภาระเกี่ยวกับอาระเบีย
21:13 ภาระเกี่ยวกับอาระเบีย ในป่าไม้ในอาระเบียพวกเจ้าจะพักอยู่ โอ พวกเจ้า กลุ่มคนเดินทางของคนเดดานเอ๋ย
21:14 ชาวแผ่นดินเทมาได้เอาน้ำมาให้คนที่กระหายน้ำ พวกเขาเอาขนมปังของตนมาให้คนที่กำลังหนีไป
21:15 เพราะพวกเขาได้หนีจากดาบทั้งหลาย จากดาบที่ชักออก และจากคันธนูที่โก่งอยู่ และจากความสลดใจแห่งสงคราม
21:16 เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับข้าพเจ้าดังนี้ว่า ภายในปีเดียว ตามปีทั้งหลายของลูกจ้าง และสง่าราศีทั้งสิ้นของเคดาร์จะล้มเหลว
21:17 และคนที่เหลืออยู่ของจำนวนพวกนักธนู คือชายฉกรรจ์แห่งชาวเคดาร์ จะลดน้อยลง เพราะพระเยโฮวาห์พระเจ้าแห่งอิสราเอลได้ตรัสไว้แล้ว
พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์ / Thai Bible King James Version
© 2006 Philip Pope