กลับหน้าแรกพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์

เยเรมีย์ 42

[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] [13] [14] [15] [16] [17] [18] [19] [20] [21] [22] [23] [24] [25] [26] [27] [28] [29] [30] [31] [32] [33] [34] [35] [36] [37] [38] [39] [40] [41] [42] [43] [44] [45] [46] [47] [48] [49] [50] [51] [52]

คนยูดาห์ที่เหลืออยู่ขอคำแนะนำจากเยเรมีย์ แต่ได้ปฏิเสธคำนั้นเสีย
42:1 แล้วบรรดาหัวหน้าของกองทหาร และโยฮานันบุตรชายของคาเรอาห์ และเยซันยาห์บุตรชายของโฮชายาห์ และประชากรทั้งสิ้นจากผู้น้อยที่สุดจนถึงผู้ใหญ่ที่สุดได้เข้ามาใกล้
42:2 และกล่าวกับเยเรมีย์ผู้พยากรณ์ว่า “พวกเราขอร้องท่าน ขอให้คำอ้อนวอนของพวกเราเป็นที่ยอมรับต่อหน้าท่าน และขออธิษฐานเพื่อพวกเราต่อพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่าน คือเพื่อบรรดาคนที่เหลืออยู่นี้ (เพราะพวกเรามีเหลือน้อยคนจากคนมาก ตามที่ตาของท่านเห็นพวกเรานั้น)
42:3 เพื่อพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านจะสำแดงหนทางแก่พวกเราว่า พวกเราควรจะดำเนินไปทางไหน และสิ่งที่พวกเราควรจะกระทำ”
42:4 แล้วเยเรมีย์ผู้พยากรณ์กล่าวแก่พวกเขาว่า “ข้าพเจ้าได้ยินพวกท่านแล้ว ดูเถิด ข้าพเจ้าจะอธิษฐานต่อพระเยโฮวาห์พระเจ้าของพวกท่านตามบรรดาถ้อยคำของพวกท่าน และต่อมา สิ่งใดก็ตามที่พระเยโฮวาห์จะทรงตอบพวกท่าน ข้าพเจ้าจะประกาศสิ่งนั้นแก่พวกท่าน ข้าพเจ้าจะไม่ปิดบังสิ่งใดไว้จากพวกท่านเลย”
42:5 แล้วเขาทั้งหลายกล่าวกับเยเรมีย์ว่า “ขอพระเยโฮวาห์จงเป็นพยานที่สัตย์จริงและสัตย์ซื่อในระหว่างพวกเรา ถ้าพวกเรามิได้กระทำตามสิ่งสารพัดซึ่งพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านจะส่งมายังท่านเพื่อพวกเรา
42:6 ไม่ว่าจะดี หรือไม่ว่าจะร้าย พวกเราจะเชื่อฟังพระสุรเสียงของพระเยโฮวาห์พระเจ้าของพวกเรา ผู้ซึ่งพวกเราส่งท่านให้ไปหานั้น เพื่อพวกเราจะอยู่เย็นเป็นสุข เมื่อพวกเราเชื่อฟังพระสุรเสียงของพระเยโฮวาห์พระเจ้าของพวกเรา”
42:7 และต่อมาหลังจากสิบวันแล้ว พระวจนะของพระเยโฮวาห์มายังเยเรมีย์
42:8 แล้วท่านจึงได้เรียกโยฮานันบุตรชายของคาเรอาห์ และบรรดาหัวหน้าของกองทหารผู้ซึ่งอยู่กับท่าน และประชากรทั้งสิ้นตั้งแต่ผู้เล็กน้อยที่สุดจนถึงคนใหญ่คนโตที่สุด
42:9 และกล่าวแก่พวกเขาว่า “พระเยโฮวาห์พระเจ้าแห่งอิสราเอล ผู้ซึ่งพวกท่านได้ส่งให้ข้าพเจ้านำเอาคำอ้อนวอนของพวกท่านไปเสนอต่อพระพักตร์พระองค์นั้น ตรัสดังนี้ว่า
42:10 ถ้าพวกเจ้าจะอาศัยอยู่ต่อไปในแผ่นดินนี้ แล้วเราจะสร้างพวกเจ้าขึ้น และไม่รื้อพวกเจ้าลง และเราจะปลูกพวกเจ้าไว้ และไม่ถอนพวกเจ้าเสีย เพราะเรากลับใจจากความร้ายซึ่งเราได้กระทำแก่พวกเจ้าแล้ว
42:11 อย่ากลัวกษัตริย์แห่งกรุงบาบิโลน ผู้ซึ่งพวกเจ้ากลัวอยู่นั้น อย่ากลัวเขาเลย พระเยโฮวาห์ตรัส เพราะเราอยู่กับพวกเจ้าเพื่อจะช่วยพวกเจ้าให้รอด และเพื่อช่วยพวกเจ้าให้พ้นจากมือของเขา
42:12 และเราจะแสดงความเมตตาทั้งหลายแก่พวกเจ้า เพื่อเขาจะมีความเมตตาแก่พวกเจ้า และทำให้พวกเจ้ากลับมายังแผ่นดินของพวกเจ้าเอง
42:13 แต่ถ้าพวกเจ้าพูดว่า ‘พวกเราจะไม่อาศัยอยู่ในแผ่นดินนี้’ และไม่เชื่อฟังพระสุรเสียงของพระเยโฮวาห์พระเจ้าของพวกเจ้า
42:14 โดยกล่าวว่า ‘ไม่เอา แต่พวกเราจะเข้าไปในแผ่นดินอียิปต์ ที่ซึ่งพวกเราจะไม่เห็นสงคราม หรือได้ยินเสียงแตร หรือหิวขนมปัง และพวกเราจะอาศัยอยู่ที่นั่น’
42:15 และเพราะฉะนั้นบัดนี้ ขอฟังพระวจนะของพระเยโฮวาห์ พวกเจ้า คนยูดาห์ที่เหลืออยู่เอ๋ย พระเยโฮวาห์จอมโยธา พระเจ้าแห่งอิสราเอล ตรัสดังนี้ว่า ถ้าพวกเจ้ามุ่งหน้าของตนอย่างเต็มที่ที่จะเข้าไปในอียิปต์ และไปอาศัยอยู่ที่นั่น
42:16 แล้วต่อมา ดาบซึ่งพวกเจ้าได้กลัวนั้น จะตามทันพวกเจ้าที่นั่นในแผ่นดินอียิปต์ และการกันดารอาหาร ซึ่งพวกเจ้าได้กลัวนั้น จะตามพวกเจ้ามาติด ๆ ที่นั่นในอียิปต์ และพวกเจ้าจะตายที่นั่น
42:17 ดังนั้นจะเป็นแบบนี้กับคนทุกคนที่มุ่งหน้าของตนเข้าไปยังอียิปต์เพื่อจะอาศัยอยู่ที่นั่น พวกเขาจะตายเสียโดยดาบ โดยการกันดารอาหาร และโดยโรคระบาด และไม่มีผู้ใดในพวกเขาจะเหลืออยู่ หรือหนีพ้นจากความร้ายที่เราจะนำมาเหนือพวกเขา
42:18 เพราะพระเยโฮวาห์จอมโยธา พระเจ้าแห่งอิสราเอล ตรัสดังนี้ว่า ความโกรธของเราและความกริ้วของเราได้ถูกเทลงเหนือชาวกรุงเยรูซาเล็มอย่างไร ความกริ้วของเราจะถูกเทลงเหนือพวกเจ้า เมื่อพวกเจ้าจะเข้าไปในอียิปต์อย่างนั้น และพวกเจ้าจะเป็นคำแช่งด่า และเป็นที่น่าตกตะลึง และเป็นคำสบถ และเป็นที่นินทา และพวกเจ้าจะไม่เห็นสถานที่นี้อีกต่อไป
42:19 พระเยโฮวาห์ได้ตรัสเกี่ยวกับพวกท่านแล้ว โอ พวกท่าน คนยูดาห์ที่ยังเหลืออยู่เอ๋ย ว่า ‘พวกเจ้าอย่าเข้าไปในอียิปต์’ จงทราบเป็นแน่ว่า ในวันนี้ข้าพเจ้าได้ตักเตือนพวกท่านแล้ว
42:20 ด้วยว่าพวกท่านได้หลงเจิ่นไปในใจของพวกท่าน เมื่อพวกท่านได้ส่งข้าพเจ้าไปหาพระเยโฮวาห์พระเจ้าของพวกท่าน โดยกล่าวว่า ‘ขออธิษฐานเพื่อพวกเราต่อพระเยโฮวาห์พระเจ้าของพวกเรา และตามสิ่งสารพัดที่พระเยโฮวาห์พระเจ้าของพวกเราจะตรัส ขอสำแดงแก่พวกเรา และพวกเราจะกระทำสิ่งนั้น’
42:21 และบัดนี้ ในวันนี้ข้าพเจ้าได้ประกาศสิ่งนั้นแก่พวกท่านแล้ว แต่พวกท่านมิได้เชื่อฟังพระสุรเสียงของพระเยโฮวาห์พระเจ้าของพวกท่าน หรือสิ่งใด ๆ ซึ่งพระองค์ทรงส่งข้าพเจ้ามาบอกพวกท่านแล้ว
42:22 เพราะฉะนั้นบัดนี้ จงทราบเป็นแน่ว่า พวกท่านจะตายโดยดาบ โดยการกันดารอาหาร และโดยโรคระบาด ในสถานที่ที่พวกท่านปรารถนาที่จะไปและอาศัยอยู่นั้น”

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์ / Thai Bible King James Version

© 2006 Philip Pope