เอเสเคียล 9 [1]
[2]
[3]
[4]
[5]
[6]
[7]
[8]
[9]
[10]
[11]
[12]
[13]
[14]
[15]
[16]
[17]
[18]
[19]
[20]
[21]
[22]
[23]
[24]
[25]
[26]
[27]
[28]
[29]
[30]
[31]
[32]
[33]
[34]
[35]
[36]
[37]
[38]
[39]
[40]
[41]
[42]
[43]
[44]
[45]
[46]
[47]
[48]
ทูตสวรรค์ของพระเจ้าอยู่เบื้องหลังศัตรูของอิสราเอล
9:1 พระองค์ทรงเปล่งพระสุรเสียงดังเข้าหูของข้าพเจ้าด้วย โดยตรัสว่า จงทำให้พวกเขาผู้เป็นพนักงานประจำเมืองเข้ามาใกล้ คือทุกคนพร้อมกับอาวุธแห่งการทำลายในมือของตน
9:2 และดูเถิด มีชายหกคนเข้ามาจากทางแห่งประตูบน ซึ่งอยู่ทางทิศเหนือ และทุกคนถืออาวุธแห่งการฆ่าในมือของตน และชายคนหนึ่งในท่ามกลางพวกเขานุ่งห่มด้วยผ้าป่าน โดยหนีบหีบเครื่องเขียนอยู่ข้างตัว และพวกเขาเข้าไป และยืนอยู่ที่ข้างแท่นทองเหลือง
9:3 และสง่าราศีของพระเจ้าแห่งอิสราเอลได้เหาะขึ้นไปจากเครูบ ซึ่งเป็นที่พระองค์เคยสถิตอยู่ ไปยังธรณีประตูแห่งพระนิเวศน์ และพระองค์ตรัสเรียกชายคนนั้นที่นุ่งห่มด้วยผ้าป่าน ซึ่งหนีบหีบเครื่องเขียนอยู่ข้างตัว
9:4 และพระเยโฮวาห์ตรัสกับเขาว่า จงผ่านไปท่ามกลางกรุงนั้น คือผ่านไปท่ามกลางกรุงเยรูซาเล็ม และทำเครื่องหมายไว้บนหน้าผากของชายเหล่านั้นที่ถอนหายใจ และที่ร่ำไห้เพราะสิ่งที่น่าสะอิดสะเอียนทั้งสิ้นที่ถูกกระทำกันในท่ามกลางกรุงนั้น
9:5 และพระองค์ตรัสกับคนอื่น ๆ ที่เหลือให้ข้าพเจ้าได้ยินว่า พวกเจ้าจงตามชายคนนั้นไปทั่วกรุง และฆ่าฟันเสีย อย่าให้นัยน์ตาของพวกเจ้าปรานี และพวกเจ้าอย่ามีความสงสารเลย
9:6 จงฆ่าให้ตายทั้งคนชราและเด็ก ทั้งสาว ๆ และเด็กเล็ก ๆ และพวกผู้หญิง แต่อย่าเข้าใกล้ผู้ชายคนใดที่มีเครื่องหมายนั้น และจงเริ่มต้นที่สถานบริสุทธิ์ของเรา ดังนั้นพวกเขาจึงตั้งต้นกับพวกคนชรา ผู้ซึ่งอยู่หน้าพระนิเวศน์นั้น
9:7 และพระองค์ตรัสกับพวกเขาว่า จงกระทำให้พระนิเวศน์เป็นมลทิน และจงเติมลานให้เต็มด้วยผู้ที่ถูกฆ่า พวกเจ้าจงออกไปเถิด และพวกเขาจึงออกไป และฆ่าฟันในกรุงนั้น
9:8 และต่อมา ขณะที่พวกเขากำลังฆ่าฟันเขาทั้งหลายอยู่นั้น และข้าพเจ้ายังเหลืออยู่ ข้าพเจ้าก็ซบหน้าของข้าพเจ้าลงถึงดิน และร้อง และทูลว่า อนิจจา ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้า พระองค์จะทรงทำลายคนที่เหลืออยู่ของอิสราเอลทั้งสิ้นในการที่พระองค์ทรงเทความกริ้วของพระองค์เหนือกรุงเยรูซาเล็มหรือ
9:9 แล้วพระองค์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า ความชั่วช้าของวงศ์วานแห่งอิสราเอลและยูดาห์ใหญ่ยิ่งนัก และแผ่นดินก็เต็มไปด้วยโลหิต และกรุงก็เต็มไปด้วยความวิปริต เพราะพวกเขากล่าวว่า พระเยโฮวาห์ทอดทิ้งแผ่นดินโลกแล้ว และพระเยโฮวาห์มองไม่เห็นหรอก
9:10 และสำหรับเราด้วย นัยน์ตาของเราจะไม่ปรานี และเราจะไม่มีความสงสาร แต่เราจะตอบสนองตามวิถีทางของพวกเขาเหนือศีรษะของพวกเขา
9:11 และดูเถิด ชายคนที่นุ่งห่มด้วยผ้าป่าน ซึ่งหนีบหีบเครื่องเขียนอยู่ข้างตัวนั้น ได้รายงานเรื่องนั้นมา โดยกล่าวว่า ข้าพระองค์ได้กระทำตามที่พระองค์ทรงบัญชาข้าพระองค์ไว้นั้นแล้ว
พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์ / Thai Bible King James Version
© 2006 Philip Pope