กลับหน้าแรก / Main Menu

 

2 โครินธ์ 2 / 2 Corinthians 2

[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] [13]

การยกโทษให้คนบาป
2:1 แต่ข้าพเจ้าได้ตั้งใจสิ่งนี้ไว้กับตนเองว่า ข้าพเจ้าจะไม่มาหาพวกท่านอีกในความหนักใจ

Forgiveness for the Sinner
2:1 But I determined this with myself, that I would not come again to you in heaviness.

2:2 เพราะว่าถ้าข้าพเจ้าทำให้พวกท่านเสียใจ แล้วผู้ใดเล่าเป็นผู้ที่จะทำให้ข้าพเจ้าดีใจ เว้นแต่คนเดียวกันกับที่ถูกทำให้เสียใจโดยข้าพเจ้า

2:2 For if I make you sorry, who is he then that maketh me glad, but the same which is made sorry by me?

2:3 และข้าพเจ้าได้เขียนสิ่งอันเดียวกันนี้มาถึงพวกท่าน เกรงว่าเมื่อข้าพเจ้ามาแล้ว ข้าพเจ้าจะมีความเสียใจจากคนเหล่านั้น ผู้ซึ่งควรจะทำให้ข้าพเจ้าปีติยินดี โดยมีความไว้เนื้อเชื่อใจในพวกท่านทุกคนว่า ความชื่นบานของข้าพเจ้าก็เป็นความชื่นบานของพวกท่านทุกคน

2:3 And I wrote this same unto you, lest, when I came, I should have sorrow from them of whom I ought to rejoice; having confidence in you all, that my joy is the joy of you all.

2:4 ด้วยว่าจากความทุกข์มากมายและความปวดร้าวแห่งใจ ข้าพเจ้าได้เขียนถึงพวกท่านด้วยน้ำตาไหลมากมาย มิใช่เพื่อพวกท่านควรจะทุกข์ใจ แต่เพื่อพวกท่านจะได้รู้จักความรักซึ่งข้าพเจ้ามีอย่างบริบูรณ์มากขึ้นต่อพวกท่าน

2:4 For out of much affliction and anguish of heart I wrote unto you with many tears; not that ye should be grieved, but that ye might know the love which I have more abundantly unto you.

2:5 แต่ถ้าผู้ใดก่อให้เกิดความทุกข์ใจ ผู้นั้นก็มิได้ทำให้ข้าพเจ้าเป็นทุกข์ใจฝ่ายเดียว แต่บางคนในพวกท่านด้วย เพื่อข้าพเจ้าจะไม่กดดันพวกท่านจนเกินไป

2:5 But if any have caused grief, he hath not grieved me, but in part: that I may not overcharge you all.

2:6 การลงโทษนี้ก็เพียงพอแล้วสำหรับคนเช่นนั้น ซึ่งคนเป็นอันมากได้กระทำ

2:6 Sufficient to such a man is this punishment, which was inflicted of many.

2:7 ดังนั้นตรงกันข้าม พวกท่านควรจะยกโทษให้ผู้นั้น และปลอบประโลมใจเขาต่างหาก เกรงว่าบางทีคนเช่นนั้นจะถูกกลืนเข้าไปด้วยความทุกข์เหลือล้น

2:7 So that contrariwise ye ought rather to forgive him, and comfort him, lest perhaps such a one should be swallowed up with overmuch sorrow.

2:8 ดังนั้น ข้าพเจ้าขอวิงวอนพวกท่านว่า ให้พวกท่านยืนยันความรักของพวกท่านต่อคนนั้น

2:8 Wherefore I beseech you that ye would confirm your love toward him.

2:9 เพราะเหตุนี้เองข้าพเจ้าจึงได้เขียนมาด้วย เพื่อข้าพเจ้าจะทราบข้อพิสูจน์ของพวกท่านว่า พวกท่านจะเชื่อฟังในทุกประการหรือไม่

2:9 For to this end also did I write, that I might know the proof of you, whether ye be obedient in all things.

2:10 พวกท่านจะยกโทษสิ่งใด ๆ ให้ผู้ใด ข้าพเจ้าก็ยกโทษให้ด้วย เพราะว่าถ้าข้าพเจ้าได้ยกโทษสิ่งใด ๆ ข้าพเจ้าได้ยกโทษให้ผู้นั้น เพราะเห็นแก่พวกท่านข้าพเจ้าได้ยกโทษสิ่งนั้นแล้วในพระคริสต์

2:10 To whom ye forgive any thing, I forgive also: for if I forgave any thing, to whom I forgave it, for your sakes forgave I it in the person of Christ;

2:11 เกรงว่าซาตานจะได้เปรียบพวกเรา เพราะพวกเราไม่ขาดความรู้เกี่ยวกับบรรดากลอุบายของมัน

2:11 Lest Satan should get an advantage of us: for we are not ignorant of his devices.

2:12 นอกจากนี้เมื่อข้าพเจ้าได้มาถึงเมืองโตรอัสเพื่อประกาศข่าวประเสริฐของพระคริสต์ และมีประตูเปิดให้แก่ข้าพเจ้าโดยองค์พระผู้เป็นเจ้า

2:12 Furthermore, when I came to Troas to preach Christ's gospel, and a door was opened unto me of the Lord,

2:13 ข้าพเจ้าไม่ได้มีการหยุดพักในจิตวิญญาณของข้าพเจ้าเลย เพราะข้าพเจ้าไม่ได้พบทิตัสน้องของข้าพเจ้า แต่เมื่อข้าพเจ้าได้ลาพวกเขามานั้น ข้าพเจ้าได้เดินทางจากที่นั่นเข้าไปในแคว้นมาซิโดเนีย

2:13 I had no rest in my spirit, because I found not Titus my brother: but taking my leave of them, I went from thence into Macedonia.

คริสเตียนเป็นกลิ่นแห่งชีวิตและกลิ่นแห่งความตาย
2:14 บัดนี้การขอบพระคุณจงมีแด่พระเจ้า ผู้ทรงทำให้พวกเราได้รับชัยชนะในพระคริสต์เสมอ และโปรดประทานกลิ่นหอมแห่งความรู้ของพระองค์ให้ปรากฏโดยพวกเราในทุกแห่งหน

Christians Are the Savor of Life and the Savor of Death
2:14 Now thanks be unto God, which always causeth us to triumph in Christ, and maketh manifest the savour of his knowledge by us in every place.

2:15 เพราะว่าพวกเราเป็นกลิ่นอันหอมหวานของพระคริสต์ถวายแด่พระเจ้า ในคนทั้งหลายที่รอดแล้ว และในคนทั้งหลายที่พินาศ

2:15 For we are unto God a sweet savour of Christ, in them that are saved, and in them that perish:

2:16 ต่อฝ่ายหนึ่งพวกเราเป็นกลิ่นแห่งความตายซึ่งนำไปสู่ความตาย และต่ออีกฝ่ายหนึ่งเป็นกลิ่นหอมแห่งชีวิตซึ่งนำไปสู่ชีวิต และผู้ใดเล่าจะพอเพียงสำหรับสิ่งเหล่านี้

2:16 To the one we are the savour of death unto death; and to the other the savour of life unto life. And who is sufficient for these things?

2:17 เพราะว่าพวกเราไม่เหมือนคนเป็นอันมาก ซึ่งทำให้พระวจนะของพระเจ้าเสื่อมเสีย แต่เหมือนด้วยความจริงใจ แต่เหมือนมาจากพระเจ้า ในสายพระเนตรของพระเจ้าพวกเราพูดในพระคริสต์

2:17 For we are not as many, which corrupt the word of God: but as of sincerity, but as of God, in the sight of God speak we in Christ.

 

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์ / Thai Bible King James Version

© 2006 Philip Pope