กลับหน้าแรกพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์

 

ดาเนียล 12

[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12]

ความทุกข์เวทนาครั้งใหญ่
12:1 “และในเวลานั้น มีคาเอล จะลุกขึ้น เจ้าผู้พิทักษ์ยิ่งใหญ่ผู้ซึ่งยืนหยัดเพื่อลูกหลานแห่งชนชาติของท่าน และจะมีเวลาแห่งความยากลำบาก อย่างที่ไม่เคยมีมาตั้งแต่มีประชาชาติหนึ่งจนถึงเวลาเดียวกันนั้น และในเวลานั้นชนชาติของท่านจะรับการช่วยให้พ้น คือทุกคนที่จะถูกพบบันทึกไว้ในหนังสือม้วนนั้น

การเป็นขึ้นมาจากความตาย
12:2 และคนเป็นอันมากในพวกที่หลับในผงคลีแห่งแผ่นดินโลกจะตื่นขึ้น บ้างก็จะเข้าสู่ชีวิตนิรันดร์ และบ้างก็เข้าสู่ความอับอายและการดูถูกเหยียดหยามนิรันดร์
12:3 และบรรดาคนที่มีสติปัญญาจะส่องแสงเหมือนความสว่างจ้าแห่งท้องฟ้า และบรรดาผู้ที่หันคนเป็นอันมากมาสู่ความชอบธรรมจะเหมือนอย่างดวงดาวทั้งหลายเป็นนิตย์และเป็นนิตย์

ดานิเอลจงปิดถ้อยคำเหล่านี้จนถึงวาระสุดท้าย
12:4 แต่เจ้า โอ ดานิเอลเอ๋ย จงปิดถ้อยคำเหล่านั้นไว้ และประทับตราหนังสือนั้นเสีย จนถึงวาระสุดท้ายนั้น คนเป็นอันมากจะวิ่งไปวิ่งมา และความรู้จะทวีมากขึ้น”
12:5 แล้วข้าพเจ้าคือดานิเอลได้มองดู และดูเถิด มีอีกสองคนยืนอยู่ คนหนึ่งยืนอยู่ที่ฝั่งแม่น้ำข้างนี้ และอีกคนหนึ่งยืนอยู่ที่ฝั่งแม่น้ำข้างโน้น
12:6 และคนหนึ่งพูดกับชายที่สวมเสื้อผ้าป่าน ผู้ซึ่งอยู่บนน้ำทั้งหลายแห่งแม่น้ำนั้นว่า “ยังอีกนานเท่าใดจึงจะถึงที่สุดปลายของสิ่งมหัศจรรย์เหล่านี้”
12:7 และข้าพเจ้าได้ยินชายที่สวมเสื้อผ้าป่าน ผู้ซึ่งอยู่บนน้ำทั้งหลายแห่งแม่น้ำนั้น เมื่อท่านได้ยกมือขวาของท่านและมือซ้ายของท่านสู่ฟ้าสวรรค์ และปฏิญาณโดยผู้ทรงพระชนม์อยู่เป็นนิตย์ว่า ยังอีกวาระหนึ่ง สองวาระ และครึ่งวาระ และเมื่อพระองค์จะทรงทำให้การกระจัดกระจายอำนาจของชนชาติอันบริสุทธิ์นั้นสำเร็จแล้ว สิ่งสารพัดเหล่านี้ก็จะเสร็จสิ้น
12:8 และข้าพเจ้าได้ยิน แต่ข้าพเจ้าไม่เข้าใจ แล้วข้าพเจ้าจึงพูดว่า “โอ นายของข้าพเจ้าเจ้าข้า อะไรจะเป็นอวสานของสิ่งเหล่านี้”
12:9 และพระองค์ตรัสว่า “จงไปตามทางของเจ้าเถิด ดานิเอลเอ๋ย เพราะว่าถ้อยคำเหล่านั้นก็ถูกปิดไว้แล้ว และถูกประทับตราไว้จนถึงวาระสุดท้ายนั้น
12:10 คนเป็นอันมากจะถูกชำระให้บริสุทธิ์ และจะถูกทำให้ขาวสะอาด และจะถูกทดลอง แต่คนชั่วจะกระทำอย่างคนชั่ว และไม่มีคนชั่วสักคนหนึ่งจะเข้าใจ แต่บรรดาคนที่มีสติปัญญาจะเข้าใจ
12:11 และตั้งแต่เวลาที่เครื่องเผาบูชาประจำวันนั้นจะถูกทำให้เลิกเสีย และสิ่งที่น่าสะอิดสะเอียนนั้นซึ่งกระทำให้เกิดการรกร้างว่างเปล่าจะถูกตั้งขึ้น จะเป็นเวลาหนึ่งพันสองร้อยเก้าสิบวัน
12:12 ผู้ที่คอยอยู่และมาถึงหนึ่งพันสามร้อยสามสิบห้าวันนั้นก็ได้รับพร
12:13 แต่เจ้าจงไปตามทางของเจ้าจนถึงวาระสุดท้ายเถิด เพราะเจ้าจะได้หยุดพักสงบ และจะยืนอยู่ในส่วนของเจ้าเมื่อสิ้นสุดวันทั้งหลายนั้น”

 

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์ / Thai Bible King James Version

© 2006 Philip Pope