ลูกา 15 [1]
[2]
[3]
[4]
[5]
[6]
[7]
[8]
[9]
[10]
[11]
[12]
[13]
[14]
[15]
[16]
[17]
[18]
[19]
[20]
[21]
[22]
[23]
[24]
พวกฟาริสีขี้บ่น
15:1 แล้วบรรดาคนเก็บภาษีและพวกคนบาปก็เข้ามาใกล้พระองค์เพื่อจะฟังพระองค์
15:2 และพวกฟาริสีและพวกธรรมาจารย์บ่น โดยกล่าวว่า คนนี้ต้อนรับพวกคนบาปและกินด้วยกันกับพวกเขา
คำอุปมาเกี่ยวกับแกะที่หลงหายไป (มธ 18:12-14)
15:3 และพระองค์ตรัสคำอุปมานี้แก่พวกเขา โดยตรัสว่า
15:4 มีคนใดในพวกท่านที่มีแกะหนึ่งร้อยตัว ถ้าเขาทำตัวหนึ่งหายไป จะไม่ละเก้าสิบเก้าตัวนั้นไว้ในถิ่นทุรกันดาร และไปตามหาตัวซึ่งหายไปนั้น จนกว่าเขาจะพบมันหรือ
15:5 และเมื่อเขาพบแกะตัวนั้นแล้ว เขาก็วางมันไว้บนไหล่ของเขา โดยมีความปีติยินดี
15:6 และเมื่อเขามาถึงบ้านแล้ว เขาก็เรียกพวกมิตรสหายของตนและเพื่อนบ้านทั้งหลายให้มาพร้อมกัน โดยกล่าวแก่พวกเขาว่า จงปีติยินดีกับข้าพเจ้าเถิด เพราะข้าพเจ้าได้พบแกะของข้าพเจ้าซึ่งหายไปนั้นแล้ว
15:7 เรากล่าวแก่ท่านทั้งหลายว่า เช่นนั้นแหละ จะมีความปีติยินดีในสวรรค์เพราะคนบาปคนเดียวที่กลับใจเสียใหม่ มากกว่าคนชอบธรรมเก้าสิบเก้าคนซึ่งไม่ต้องการกลับใจเสียใหม่
คำอุปมาเกี่ยวกับเหรียญที่หายไป
15:8 หรือหญิงคนใดที่มีเหรียญเงินสิบเหรียญ ถ้านางทำเหรียญอันหนึ่งหายไป จะไม่จุดเทียนและกวาดบ้าน และค้นหาอย่างขมีขมันจนกว่านางจะพบมันหรือ
15:9 และเมื่อนางได้พบเหรียญเงินนั้นแล้ว นางก็เรียกเหล่ามิตรสหายของนางและเพื่อนบ้านทั้งหลายของนางให้มาพร้อมกัน โดยกล่าวว่า จงปีติยินดีกับข้าพเจ้าเถิด เพราะข้าพเจ้าได้พบเหรียญเงินซึ่งข้าพเจ้าได้ทำหายไปนั้นแล้ว
15:10 เช่นนั้นแหละ เรากล่าวแก่ท่านทั้งหลายว่า มีความปีติยินดีต่อหน้าพวกทูตสวรรค์ของพระเจ้า เพราะคนบาปคนเดียวที่กลับใจเสียใหม่
คำอุปมาเรื่องบุตรที่หายไป
15:11 และพระองค์ตรัสว่า ชายคนหนึ่งมีบุตรชายสองคน
15:12 และบุตรคนเล็กในสองคนนั้นกล่าวแก่บิดาของตนว่า บิดาเจ้าข้า ขอยกทรัพย์สมบัติที่ตกเป็นส่วนของลูกให้แก่ลูกเถิด และบิดาได้แบ่งทรัพย์สมบัติของตนให้แก่บุตรทั้งสอง
15:13 และหลังจากนั้นไม่กี่วัน บุตรชายคนเล็กนั้นก็รวบรวมทรัพย์สมบัติทั้งหมด และออกเดินทางไปยังแผ่นดินไกล และที่นั่นได้ผลาญทรัพย์สมบัติของตนด้วยการใช้ชีวิตเสเพล
15:14 และเมื่อเขาใช้ทรัพย์สมบัติหมดแล้ว ก็เกิดการกันดารอาหารรุนแรงทั่วแผ่นดินนั้น และเขาจึงเริ่มขัดสน
15:15 และเขาไปและอาศัยอยู่กับพลเมืองของแผ่นดินนั้นคนหนึ่ง และคนนั้นก็ส่งเขาไปในทุ่งนาของตนเพื่อเลี้ยงพวกหมู
15:16 และเขาใคร่จะได้อิ่มท้องของเขาด้วยบรรดาฝักถั่วที่พวกหมูกินนั้น และไม่มีใครให้แก่เขา
15:17 และเมื่อเขาสำนึกตัวแล้ว เขาก็กล่าวว่า ลูกจ้างของบิดาเราตั้งหลายคนมีอาหารเพียงพอและเหลืออยู่ และเรากำลังจะตายเพราะความหิวโหย
15:18 เราจะลุกขึ้นและไปหาบิดาของเรา และจะกล่าวแก่บิดาว่า บิดาเจ้าข้า ลูกได้ทำบาปต่อสวรรค์และต่อหน้าท่าน
15:19 และไม่สมควรที่จะถูกเรียกว่าเป็นลูกของท่านอีกต่อไป ให้ลูกเป็นเหมือนลูกจ้างคนหนึ่งของท่านเถิด
บุตรที่หายไปก็กลับมาด้วยความรื่นเริงยินดี
15:20 และเขาก็ลุกขึ้น และมาหาบิดาของตน แต่เมื่อเขายังอยู่แต่ไกล บิดาของเขาก็เห็นเขา และมีความกรุณา และวิ่งไป และกอดคอของเขา และจุบเขา
15:21 และบุตรคนนั้นจึงกล่าวแก่บิดาว่า บิดาเจ้าข้า ลูกได้ทำบาปต่อสวรรค์ และในสายตาของท่าน และไม่สมควรที่จะถูกเรียกว่าเป็นลูกของท่านอีกต่อไป
15:22 แต่บิดากล่าวแก่พวกผู้รับใช้ของตนว่า จงเอาเสื้อคลุมยาวอย่างดีที่สุดมา และสวมเสื้อคลุมยาวนั้นให้เขา และสวมแหวนวงหนึ่งบนมือของเขา และสวมรองเท้าบนเท้าของเขา
15:23 และจงเอาลูกวัวอ้วนพีมาที่นี่ และฆ่ามันเสีย และจงให้พวกเรารับประทานกัน และมีความรื่นเริงยินดีเถิด
15:24 ด้วยว่าลูกของเราคนนี้ได้ตายไปแล้ว และกลับมีชีวิตอีก เขาได้หายไป และถูกพบแล้ว และเขาทั้งหลายก็เริ่มมีความรื่นเริงยินดี
บุตรคนโตเปรียบได้กับพวกฟาริสี
15:25 บัดนี้บุตรชายคนโตของบิดากำลังอยู่ในทุ่งนา และขณะที่เขามา และเข้ามาใกล้บ้านแล้ว เขาก็ได้ยินเสียงดนตรีและการเต้นรำ
15:26 และเขาได้เรียกคนหนึ่งในพวกผู้รับใช้นั้น และถามว่าสิ่งเหล่านี้หมายความว่าอะไร
15:27 และผู้รับใช้จึงกล่าวแก่เขาว่า น้องชายของท่านกลับมาแล้ว และบิดาของท่านได้ให้ฆ่าลูกวัวอ้วนพี เพราะบิดาได้รับเขากลับมาโดยสวัสดิภาพ
15:28 และพี่ชายก็โกรธ และไม่ยอมเข้าไป ฉะนั้นบิดาของเขาจึงออกมา และชักชวนเขา
15:29 และเขาตอบบิดาของตนว่า ดูเถิด ลูกปรนนิบัติพ่อมาหลายปีนี้แล้ว และลูกมิได้ละเมิดคำบัญชาของพ่อในเวลาใดเลย และพ่อยังไม่เคยให้ลูกแพะสักตัวหนึ่งแก่ลูก เพื่อลูกจะมีความรื่นเริงยินดีกับเพื่อนฝูงของลูก
15:30 แต่ทันทีที่ลูกชายคนนี้ของพ่อกลับมาแล้ว ผู้ซึ่งได้ผลาญสิ่งเลี้ยงชีพของพ่อด้วยการคบพวกหญิงโสเภณี พ่อก็ฆ่าลูกวัวอ้วนพีให้เขา
15:31 และบิดากล่าวแก่เขาว่า ลูกเอ๋ย เจ้าอยู่กับพ่อเสมอ และสิ่งของทั้งหมดที่พ่อมีก็เป็นของเจ้า
15:32 สมควรแล้วที่พวกเราจะรื่นเริงยินดีและดีใจ เพราะน้องชายของเจ้าคนนี้ได้ตายไปแล้ว และกลับมีชีวิตอีก และได้หายไป และถูกพบแล้ว
พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์ / Thai Bible King James Version
© 2006 Philip Pope