กลับหน้าแรกพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์

 

เศคาริยาห์ 1

[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] [13] [14]

ผู้พยากรณ์เศคาริยาห์ตักเตือนประชากร
1:1 ในเดือนที่แปด ในปีที่สองแห่งรัชกาลของดาริอัส พระวจนะของพระเยโฮวาห์มายังเศคาริยาห์ บุตรชายของเบเรคิยาห์ บุตรชายของอิดโด ผู้พยากรณ์ โดยตรัสว่า
1:2 “พระเยโฮวาห์ทรงไม่พอพระทัยเป็นอย่างยิ่งต่อบรรพบุรุษของพวกเจ้า
1:3 เพราะฉะนั้น เจ้าจงกล่าวแก่พวกเขาว่า พระเยโฮวาห์จอมโยธาตรัสดังนี้ว่า พวกเจ้าจงหันมาหาเรา พระเยโฮวาห์จอมโยธาตรัส และเราจะหันมาหาพวกเจ้า พระเยโฮวาห์จอมโยธาตรัส
1:4 พวกเจ้าอย่าเป็นเหมือนบรรพบุรุษของพวกเจ้า ผู้ซึ่งบรรดาผู้พยากรณ์ในอดีตได้ร้อง โดยกล่าวว่า ‘พระเยโฮวาห์จอมโยธาตรัสดังนี้ว่า พวกเจ้าจงหันกลับเสียจากบรรดาทางชั่วร้ายของพวกเจ้า และจากบรรดาการกระทำอันชั่วร้ายของพวกเจ้า’ แต่พวกเขาไม่ได้ฟัง และมิได้ตั้งใจฟังเรา พระเยโฮวาห์ตรัส
1:5 บรรพบุรุษของพวกเจ้า พวกเขาอยู่ที่ไหน และพวกผู้พยากรณ์เล่า พวกเขามีชีวิตอยู่เป็นนิตย์หรือ
1:6 แต่บรรดาถ้อยคำของเราและกฎเกณฑ์ทั้งหลายของเรา ซึ่งเราได้บัญชาพวกผู้พยากรณ์ พวกผู้รับใช้ของเรา พวกมันได้ติดตามบรรพบุรุษของพวกเจ้าทันมิใช่หรือ และพวกเขาได้กลับมาและกล่าวว่า ‘พระเยโฮวาห์จอมโยธาทรงดำริไว้ว่าจะทรงกระทำแก่พวกเรา และตามบรรดาวิถีทางของพวกเรา และตามบรรดาการกระทำของพวกเราอย่างไร พระองค์ก็ได้ทรงกระทำแก่พวกเราอย่างนั้น’”

ทูตสวรรค์ของพระเจ้าขี่ม้าสีแดง
1:7 ในวันที่ยี่สิบสี่ของเดือนที่สิบเอ็ด ซึ่งเป็นเดือนเชบัท ในปีที่สองแห่งรัชกาลของดาริอัส พระวจนะของพระเยโฮวาห์มายังเศคาริยาห์ บุตรชายของเบเรคิยาห์ บุตรชายของอิดโด ผู้พยากรณ์ โดยตรัสว่า
1:8 “ข้าพเจ้าได้มองดูในเวลากลางคืน และดูเถิด มีชายคนหนึ่งขี่ม้าสีแดงตัวหนึ่ง และท่านยืนอยู่ในท่ามกลางพวกต้นน้ำมันเขียวที่อยู่ต่ำสุด และเบื้องหลังท่านผู้นั้นมีพวกม้าสีแดง มีจุด และสีขาว
1:9 แล้วข้าพเจ้าได้กล่าวว่า ‘โอ นายของข้าพเจ้า เหล่านี้คืออะไร’ และทูตสวรรค์ที่สนทนากับข้าพเจ้ากล่าวแก่ข้าพเจ้าว่า ‘เราจะสำแดงให้เจ้าทราบว่า เหล่านี้คืออะไร’
1:10 และชายที่ยืนอยู่ในท่ามกลางพวกต้นน้ำมันเขียวได้ตอบและกล่าวว่า ‘เหล่านี้คือผู้เหล่านั้นที่พระเยโฮวาห์ทรงส่งให้เดินไปมาทั่วแผ่นดินโลก’
1:11 และเขาเหล่านั้นได้ตอบทูตสวรรค์ของพระเยโฮวาห์ ผู้ยืนอยู่ในท่ามกลางพวกต้นน้ำมันเขียว และกล่าวว่า ‘พวกเราได้เดินไปมาทั่วแผ่นดินโลกแล้ว และดูเถิด แผ่นดินโลกทั้งสิ้นอยู่นิ่งและพักสงบ’

พระเจ้าทรงเมตตากรุงเยรูซาเล็มหลังจากการเป็นเชลยเจ็ดสิบปีแล้ว
1:12 แล้วทูตสวรรค์ของพระเยโฮวาห์ตอบและกล่าวว่า ‘โอ ข้าแต่พระเยโฮวาห์จอมโยธา อีกนานเท่าใดพระองค์จะไม่ทรงมีความเมตตาต่อกรุงเยรูซาเล็ม และต่อนครทั้งหลายแห่งยูดาห์ ซึ่งพระองค์ได้ทรงกริ้วมาเจ็ดสิบปีนี้แล้ว’
1:13 และพระเยโฮวาห์ทรงตอบทูตสวรรค์ผู้ที่สนทนากับข้าพเจ้า ด้วยถ้อยคำที่ประเสริฐและถ้อยคำที่ปลอบประโลมใจ
1:14 ดังนั้นทูตสวรรค์ผู้ที่สนทนาอยู่กับข้าพเจ้าได้กล่าวแก่ข้าพเจ้าว่า ‘เจ้าจงร้อง โดยกล่าวว่า พระเยโฮวาห์จอมโยธาตรัสดังนี้ว่า เรามีความหวงแหนเพื่อกรุงเยรูซาเล็ม และเพื่อกรุงศิโยน เป็นความหวงแหนที่ใหญ่ยิ่ง
1:15 และเราไม่พอใจเป็นอย่างยิ่งต่อพวกคนต่างชาติที่นอนเอกเขนก เพราะเราเคยไม่พอใจแต่เล็กน้อย และพวกเขาได้ช่วยซ้ำเติมความทุกข์ยากนั้น
1:16 เพราะฉะนั้นพระเยโฮวาห์จึงตรัสว่า เราได้กลับมายังกรุงเยรูซาเล็มด้วยความเมตตาทั้งหลาย นิเวศน์ของเราจะถูกสร้างขึ้นในที่นั่น พระเยโฮวาห์จอมโยธาตรัส และเชือกวัดจะถูกขึงออกเหนือกรุงเยรูซาเล็ม
1:17 จงร้องเถิด โดยกล่าวว่า พระเยโฮวาห์จอมโยธาตรัสดังนี้ว่า นครทั้งหลายของเราโดยความเจริญรุ่งเรืองจะแผ่ขยายไปทั่ว และพระเยโฮวาห์จะยังทรงปลอบโยนศิโยน และจะยังทรงเลือกสรรกรุงเยรูซาเล็ม’”

นิมิตเรื่องเขาสี่เขากับช่างไม้สี่คน
1:18 แล้วข้าพเจ้าได้เงยหน้าของข้าพเจ้าขึ้น และเห็น และดูเถิด เขาสี่เขา
1:19 และข้าพเจ้าได้กล่าวแก่ทูตสวรรค์ผู้ที่สนทนาอยู่กับข้าพเจ้าว่า “เหล่านี้คืออะไร” และท่านได้ตอบข้าพเจ้าว่า “เหล่านี้คือเขาทั้งหลายซึ่งได้ทำให้ยูดาห์ อิสราเอลและกรุงเยรูซาเล็มกระจัดกระจายไป”
1:20 และพระเยโฮวาห์ได้ทรงสำแดงให้ข้าพเจ้าเห็นช่างไม้สี่คน
1:21 และข้าพเจ้ากล่าวว่า “คนเหล่านี้มาทำอะไรกัน” และพระองค์ทรงกล่าว โดยตรัสว่า “เหล่านี้คือเขาทั้งหลายซึ่งได้ทำให้ยูดาห์กระจัดกระจายไป จนไม่มีผู้ใดยกศีรษะของตนขึ้น แต่ช่างไม้เหล่านี้มาเพื่อกระทำให้พวกเขาหวาดกลัว เพื่อจะขับไล่เขาเหล่านั้นของพวกคนต่างชาติ ซึ่งได้ชูเขาของพวกเขาขึ้นเหนือแผ่นดินยูดาห์เพื่อทำให้แผ่นดินนั้นกระจัดกระจายไป”

 

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์ / Thai Bible King James Version

© 2006 Philip Pope