กลับหน้าแรกพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์

ยอห์น 20

[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] [13] [14] [15] [16] [17] [18] [19] [20] [21]

การเป็นขึ้นมาจากความตายของพระเยซูคริสต์ (มธ 28:1-10; มก 16:1-14; ลก 24:1-43)
20:1 วันแรกของสัปดาห์มารีย์ชาวมักดาลามาในเวลาเช้าตรู่ เมื่อยังมืดอยู่ ถึงอุโมงค์ฝังศพ และเห็นก้อนหินนั้นถูกกลิ้งออกไปจากปากอุโมงค์อยู่แล้ว
20:2 แล้วเธอจึงวิ่ง และมาหาซีโมนเปโตร และมาหาสาวกอีกคนนั้น ผู้ที่พระเยซูทรงรัก และกล่าวแก่เขาทั้งสองว่า “พวกเขาเอาองค์พระผู้เป็นเจ้าออกไปจากอุโมงค์แล้ว และพวกเราไม่ทราบว่าพวกเขาเอาพระองค์ไปไว้ที่ไหน”
20:3 ฉะนั้นเปโตรจึงออกไป กับสาวกอีกคนหนึ่งนั้น และมายังอุโมงค์
20:4 ดังนั้นเขาทั้งสองจึงวิ่งไปด้วยกัน และสาวกอีกคนหนึ่งนั้นวิ่งเร็วกว่าเปโตร และมาถึงอุโมงค์ก่อน
20:5 และเมื่อเขาก้มลงและมองดูข้างใน ได้เห็นผ้าป่านเหล่านั้นวางอยู่ แต่เขาไม่ได้เข้าไปข้างใน
20:6 แล้วซีโมนเปโตรติดตามเขามา และเข้าไปในอุโมงค์ และได้เห็นผ้าป่านเหล่านั้นวางอยู่
20:7 และผ้าเช็ดหน้า ที่พันพระเศียรของพระองค์ ไม่ได้วางอยู่กับผ้าป่านเหล่านั้น แต่ถูกพับเข้าด้วยกันไว้ที่หนึ่งต่างหาก
20:8 แล้วสาวกอีกคนหนึ่งนั้นจึงเข้าไปด้วย ผู้ซึ่งมาถึงอุโมงค์ก่อน และเขาได้เห็นและเชื่อ
20:9 เพราะว่าขณะนั้นเขาทั้งสองยังไม่รู้จักข้อพระคัมภีร์ที่ว่า พระองค์จะต้องเป็นขึ้นมาจากความตาย
20:10 แล้วสาวกทั้งสองก็กลับไปยังบ้านของตนเองอีก

พระเยซูทรงปรากฏพระองค์ต่อมารีย์ชาวมักดาลา
20:11 แต่มารีย์ยืนร้องไห้อยู่นอกอุโมงค์ และขณะที่เธอร้องไห้อยู่ เธอก็ก้มลงและมองดูข้างในอุโมงค์นั้น
20:12 และได้เห็นทูตสวรรค์สององค์นั่งอยู่สวมเสื้อสีขาว องค์หนึ่งอยู่เบื้องพระเศียร และอีกองค์หนึ่งอยู่เบื้องพระบาท ณ ที่ซึ่งพระศพของพระเยซูเคยถูกวางไว้
20:13 และทูตทั้งสองกล่าวแก่เธอว่า “หญิงเอ๋ย ท่านร้องไห้ทำไม” เธอกล่าวแก่ทูตทั้งสองว่า “เพราะพวกเขาได้เอาองค์พระผู้เป็นเจ้าของข้าพเจ้าไปเสียแล้ว และข้าพเจ้าไม่ทราบว่าพวกเขาเอาพระองค์ไปไว้ที่ไหน”
20:14 และเมื่อเธอกล่าวอย่างนั้นแล้ว เธอก็หันตัวกลับมา และเห็นพระเยซูประทับยืนอยู่ และไม่ทราบว่าเป็นองค์พระเยซู
20:15 พระเยซูตรัสกับเธอว่า “หญิงเอ๋ย เจ้าร้องไห้ทำไม เจ้าแสวงหาผู้ใด” เธอซึ่งคิดเอาเองว่าพระองค์เป็นคนทำสวน จึงกล่าวแก่พระองค์ว่า “นายเจ้าข้า ถ้าท่านได้เอาพระองค์ไปจากที่นี่ ขอบอกดิฉันเถิดว่า ท่านเอาพระองค์ไปไว้ที่ไหน และดิฉันจะรับพระองค์ไป”
20:16 พระเยซูตรัสกับเธอว่า “มารีย์เอ๋ย” เธอจึงหันตัวมา และทูลพระองค์ว่า “รับโบนี” ซึ่งแปลว่า อาจารย์
20:17 พระเยซูตรัสกับเธอว่า “อย่าแตะต้องเรา เพราะเรายังไม่ได้ขึ้นไปหาพระบิดาของเรา แต่จงไปหาพวกพี่น้องของเรา และกล่าวแก่พวกเขาว่า เราขึ้นไปหาพระบิดาของเราและพระบิดาของท่านทั้งหลาย และไปหาพระเจ้าของเราและพระเจ้าของท่านทั้งหลาย”
20:18 มารีย์ชาวมักดาลาจึงมาและบอกพวกสาวกว่า เธอได้เห็นองค์พระผู้เป็นเจ้าแล้ว และพระองค์ได้ตรัสสิ่งเหล่านี้กับเธอ

พระเยซูทรงปรากฏพระองค์ต่อพวกสาวกเว้นแต่โธมัส
20:19 แล้ววันเดียวกันนั้นเวลาค่ำ ซึ่งเป็นวันแรกของสัปดาห์ เมื่อประตูเหล่านั้นปิดอยู่ในที่ซึ่งพวกสาวกชุมนุมกันอยู่แล้วเพราะกลัวพวกยิว พระเยซูได้เสด็จมาและประทับยืนอยู่ท่ามกลางพวกเขา และตรัสกับพวกเขาว่า “สันติสุขจงดำรงอยู่กับท่านทั้งหลายเถิด”
20:20 และเมื่อพระองค์ตรัสอย่างนั้นแล้ว พระองค์ทรงสำแดงให้พวกเขาเห็นพระหัตถ์ของพระองค์และสีข้างของพระองค์ แล้วพวกสาวกจึงมีความยินดี เมื่อพวกเขาเห็นองค์พระผู้เป็นเจ้า
20:21 แล้วพระเยซูจึงตรัสกับพวกเขาอีกว่า “สันติสุขจงดำรงอยู่กับท่านทั้งหลายเถิด พระบิดาของเราทรงส่งเรามาแล้วฉันใด เราก็ส่งท่านทั้งหลายไปฉันนั้น”
20:22 และเมื่อพระองค์ได้ตรัสสิ่งนี้แล้ว พระองค์ทรงระบายลมหายใจออกบนพวกเขา และตรัสกับพวกเขาว่า “ท่านทั้งหลายจงรับพระวิญญาณบริสุทธิ์เถิด
20:23 บาปต่าง ๆ ของผู้ใดก็ตามที่ท่านทั้งหลายยกให้ บาปเหล่านั้นก็จะถูกยกเสียให้แก่คนเหล่านั้น และบาปของผู้ใดก็ตามที่ท่านทั้งหลายไม่ยกให้ บาปเหล่านั้นก็ยังอยู่กับผู้นั้น”

พระเยซูทรงปรากฏพระองค์อีกครั้งหนึ่งและโธมัสยอมเชื่อ
20:24 แต่โธมัส คนหนึ่งในสิบสองคนนั้น ที่ถูกเรียกว่า ดิดุมัส ไม่ได้อยู่กับพวกเขาเมื่อพระเยซูเสด็จมา
20:25 ฉะนั้นสาวกคนอื่น ๆ ที่เหลือจึงกล่าวแก่โธมัสว่า “พวกเราได้เห็นองค์พระผู้เป็นเจ้าแล้ว” แต่โธมัสกล่าวแก่เขาเหล่านั้นว่า “ถ้าข้าไม่ได้เห็นรอยตะปูในพระหัตถ์ของพระองค์ และเอานิ้วของข้าแยงเข้าไปในรอยตะปูนั้น และเอามือของข้าแยงเข้าไปในสีข้างของพระองค์ ข้าจะไม่เชื่อเลย”
20:26 และหลังจากแปดวันแล้ว พวกสาวกของพระองค์อยู่ข้างในอีก และโธมัสก็อยู่กับพวกเขา แล้วพระเยซูเสด็จมาเมื่อประตูเหล่านั้นปิดอยู่ และประทับยืนอยู่ท่ามกลางพวกเขา และตรัสว่า “สันติสุขจงดำรงอยู่กับท่านทั้งหลายเถิด”
20:27 แล้วพระองค์ตรัสกับโธมัสว่า “จงยื่นนิ้วของท่านมาที่นี่ และดูมือของเรา และจงยื่นมือของท่านมาที่นี่ และแยงเข้ามาในสีข้างของเรา และอย่าขาดความเชื่อเลย แต่จงเชื่อเถิด”
20:28 และโธมัสตอบและทูลพระองค์ว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้าของข้าพระองค์ และพระเจ้าของข้าพระองค์”
20:29 พระเยซูตรัสกับเขาว่า “โธมัสเอ๋ย เพราะท่านเห็นเราแล้วท่านจึงเชื่อแล้ว คนทั้งหลายที่ไม่ได้เห็นเราและยังเชื่อแล้วก็ได้รับพร”

ความมุ่งหมายแห่งข่าวประเสริฐของยอห์น
20:30 และแท้จริงมีหมายสำคัญอื่น ๆ อีกหลายประการที่พระเยซูได้ทรงกระทำต่อหน้าพวกสาวกของพระองค์ ซึ่งไม่ได้ถูกเขียนไว้ในหนังสือนี้
20:31 แต่สิ่งเหล่านี้ได้ถูกเขียนไว้ เพื่อท่านทั้งหลายจะได้เชื่อว่า พระเยซูทรงเป็นพระคริสต์พระบุตรของพระเจ้า และเมื่อมีความเชื่อแล้ว ท่านทั้งหลายก็จะมีชีวิตโดยทางพระนามของพระองค์

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์ / Thai Bible King James Version

© 2006 Philip Pope