การล่อลวงเอวา
3:1 บัดนี้งูนั้นฉลาดหลักแหลมกว่าสัตว์ป่าใด ๆ แห่งท้องทุ่งซึ่งพระเยโฮวาห์พระเจ้าได้ทรงสร้างไว้ และมันกล่าวแก่หญิงนั้นว่า จริงหรือที่พระเจ้าตรัสว่า พวกเจ้าต้องไม่กินจากต้นไม้ทุกชนิดแห่งสวนนี้
The Temptation of Eve
3:1 Now the serpent was more subtil than any beast of the field which the LORD God had made. And he said unto the woman, Yea, hath God said, Ye shall not eat of every tree of the garden?
3:2 And the woman said unto the serpent, We may eat of the fruit of the trees of the garden:
3:3 But of the fruit of the tree which is in the midst of the garden, God hath said, Ye shall not eat of it, neither shall ye touch it, lest ye die.
3:4 And the serpent said unto the woman, Ye shall not surely die:
3:5 For God doth know that in the day ye eat thereof, then your eyes shall be opened, and ye shall be as gods, knowing good and evil.
3:6 และเมื่อหญิงนั้นเห็นว่า ต้นไม้นั้นเหมาะสำหรับเป็นอาหาร และมันสบายตา และเป็นต้นไม้ต้นหนึ่งที่น่าปรารถนาเพื่อทำให้คนหนึ่งเกิดปัญญา นางจึงเก็บผลจากต้นไม้นั้น และได้กิน และส่งให้สามีของนางที่อยู่กับนางด้วย และเขาได้กิน
The Fall of Man
3:6 And when the woman saw that the tree was good for food, and that it was pleasant to the eyes, and a tree to be desired to make one wise, she took of the fruit thereof, and did eat, and gave also unto her husband with her; and he did eat.
3:7 And the eyes of them both were opened, and they knew that they were naked; and they sewed fig leaves together, and made themselves aprons.
3:8 และเขาทั้งสองได้ยินพระสุรเสียงของพระเยโฮวาห์พระเจ้าเสด็จดำเนินอยู่ในสวนในเวลาเย็นของวัน และอาดัมกับภรรยาของเขาได้ซ่อนตัวจากพระพักตร์พระเยโฮวาห์พระเจ้า ในท่ามกลางต้นไม้ทั้งหลายแห่งสวนนั้น
Adam and Eve Fear to Face God
3:8 And they heard the voice of the LORD God walking in the garden in the cool of the day: and Adam and his wife hid themselves from the presence of the LORD God amongst the trees of the garden.
3:9 And the LORD God called unto Adam, and said unto him, Where art thou?
3:10 And he said, I heard thy voice in the garden, and I was afraid, because I was naked; and I hid myself.
3:11 And he said, Who told thee that thou wast naked? Hast thou eaten of the tree, whereof I commanded thee that thou shouldest not eat?
3:12 And the man said, The woman whom thou gavest to be with me, she gave me of the tree, and I did eat.
3:13 And the LORD God said unto the woman, What is this that thou hast done? And the woman said, The serpent beguiled me, and I did eat.
3:14 และพระเยโฮวาห์พระเจ้าตรัสแก่งูนั้นว่า เพราะเจ้าได้กระทำเช่นนี้ เจ้าจึงถูกสาปแช่งเหนือกว่าบรรดาสัตว์ใช้งาน และเหนือกว่าบรรดาสัตว์ป่าแห่งท้องทุ่ง เจ้าจะเลื้อยไปบนท้องของเจ้า และเจ้าจะกินผงคลีดินตลอดวันเหล่านั้นแห่งชีวิตของเจ้า
The Curse
3:14 And the LORD God said unto the serpent, Because thou hast done this, thou art cursed above all cattle, and above every beast of the field; upon thy belly shalt thou go, and dust shalt thou eat all the days of thy life:
3:15 And I will put enmity between thee and the woman, and between thy seed and her seed; it shall bruise thy head, and thou shalt bruise his heel.
3:16 Unto the woman he said, I will greatly multiply thy sorrow and thy conception; in sorrow thou shalt bring forth children; and thy desire shall be to thy husband, and he shall rule over thee.
3:17 And unto Adam he said, Because thou hast hearkened unto the voice of thy wife, and hast eaten of the tree, of which I commanded thee, saying, Thou shalt not eat of it: cursed is the ground for thy sake; in sorrow shalt thou eat of it all the days of thy life;
3:18 Thorns also and thistles shall it bring forth to thee; and thou shalt eat the herb of the field;
3:19 In the sweat of thy face shalt thou eat bread, till thou return unto the ground; for out of it wast thou taken: for dust thou art, and unto dust shalt thou return.
3:20 And Adam called his wife's name Eve; because she was the mother of all living.
3:21 Unto Adam also and to his wife did the LORD God make coats of skins, and clothed them.
3:22 และพระเยโฮวาห์พระเจ้าตรัสว่า ดูเถิด มนุษย์ได้กลายมาเป็นเหมือนผู้หนึ่งในพวกเราแล้ว ที่รู้จักความดีและความชั่วร้าย และบัดนี้ เกรงว่าเขาจะยื่นมือของตน และหยิบจากต้นไม้แห่งชีวิตและกิน และมีชีวิตอยู่ตลอดไป
Ejection from the Garden
3:22 And the LORD God said, Behold, the man is become as one of us, to know good and evil: and now, lest he put forth his hand, and take also of the tree of life, and eat, and live for ever:
3:23 Therefore the LORD God sent him forth from the garden of Eden, to till the ground from whence he was taken.
3:24 So he drove out the man; and he placed at the east of the garden of Eden Cherubims, and a flaming sword which turned every way, to keep the way of the tree of life.