2 พงศาวดาร 12 [1]
[2]
[3]
[4]
[5]
[6]
[7]
[8]
[9]
[10]
[11]
[12]
[13]
[14]
[15]
[16]
[17]
[18]
[19]
[20]
[21]
[22]
[23]
[24]
[25]
[26]
[27]
[28]
[29]
[30]
[31]
[32]
[33]
[34]
[35]
[36]
เรโหโบอัมทรงทอดทิ้งพระเจ้า (1 พกษ 14:21-24)
12:1 และต่อมาเมื่อเรโหโบอัมได้ทรงตั้งราชอาณาจักรให้มั่นคง และทำให้ตนเองแข็งแรงขึ้นแล้ว พระองค์ได้ทรงทอดทิ้งพระราชบัญญัติของพระเยโฮวาห์เสีย และอิสราเอลทั้งสิ้นพร้อมกับพระองค์
ชิชักกษัตริย์แห่งอียิปต์บุกรุกกรุงเยรูซาเล็ม (1 พกษ 14:25-28)
12:2 และต่อมาในปีที่ห้าแห่งกษัตริย์เรโหโบอัม ชิชักกษัตริย์แห่งอียิปต์ได้ขึ้นมาต่อสู้กับกรุงเยรูซาเล็ม เพราะพวกเขาได้ละเมิดต่อพระเยโฮวาห์
12:3 พร้อมกับรถม้าศึกหนึ่งพันสองร้อยคัน และทหารม้าหกหมื่นคน และพวกพลผู้มาพร้อมกับท่านจากอียิปต์นับไม่ถ้วนคือ คนลูบิม คนสุคีอิม และคนเอธิโอเปีย
12:4 และท่านได้ทรงยึดบรรดานครที่มีป้อมซึ่งเป็นของยูดาห์ และมายังกรุงเยรูซาเล็ม
12:5 แล้วเชไมอาห์ผู้พยากรณ์ได้มาเข้าเฝ้าเรโหโบอัม และบรรดาเจ้านายแห่งยูดาห์ ผู้มารวมตัวกันอยู่ที่กรุงเยรูซาเล็มด้วยเรื่องชิชัก และกล่าวแก่พวกเขาว่า พระเยโฮวาห์ตรัสดังนี้ว่า พวกเจ้าได้ละทิ้งเรา และเพราะฉะนั้นเราจึงได้ละทิ้งพวกเจ้าให้อยู่ในมือของชิชักด้วย
12:6 หลังจากนั้นบรรดาเจ้านายแห่งอิสราเอลและกษัตริย์ได้ถ่อมตนลง และคนเหล่านั้นกล่าวว่า พระเยโฮวาห์ทรงชอบธรรมแล้ว
12:7 และเมื่อพระเยโฮวาห์ทรงเห็นว่าพวกเขาถ่อมตัวลง พระวจนะของพระเยโฮวาห์ได้มาถึงเชไมอาห์ โดยตรัสว่า พวกเขาได้ถ่อมตัวลงแล้ว ฉะนั้นเราจึงจะไม่ทำลายพวกเขา แต่เราจะให้การช่วยให้พ้นแก่พวกเขาบ้าง และความพิโรธของเราจะไม่ถูกเทลงมาเหนือกรุงเยรูซาเล็มโดยมือของชิชัก
12:8 แต่อย่างไรก็ตาม พวกเขาต้องเป็นพวกผู้รับใช้ของท่าน เพื่อพวกเขาจะได้ทราบการรับใช้เรา และการรับใช้ราชอาณาจักรทั้งหลายของนานาประเทศ
12:9 ดังนั้นชิชักกษัตริย์แห่งอียิปต์จึงขึ้นมาต่อสู้กรุงเยรูซาเล็ม และได้เก็บทรัพย์สมบัติทั้งหลายแห่งพระนิเวศน์ของพระเยโฮวาห์ และทรัพย์สมบัติทั้งหลายแห่งพระราชวังของกษัตริย์ ท่านได้เก็บเอาไปทั้งหมด ท่านได้เก็บโล่ทองคำเหล่านั้นซึ่งซาโลมอนได้ทำขึ้นไปด้วย
12:10 กษัตริย์เรโหโบอัมได้ทรงทำบรรดาโล่ทองเหลืองขึ้นแทน และมอบโล่เหล่านั้นไว้ในมือของหัวหน้าทหารรักษาพระองค์ ผู้เฝ้าประตูพระราชวังของกษัตริย์
12:11 และกษัตริย์เสด็จเข้าไปในพระนิเวศน์ของพระเยโฮวาห์เมื่อไร ทหารรักษาพระองค์ก็มาและถือโล่เหล่านั้น และนำโล่เหล่านั้นกลับไปเก็บไว้ในห้องทหารรักษาพระองค์ตามเดิม
12:12 และเมื่อพระองค์ได้ทรงถ่อมพระองค์ลง พระพิโรธของพระเยโฮวาห์ได้หันไปเสียจากพระองค์ เพื่อพระเยโฮวาห์จะไม่ทรงทำลายพระองค์อย่างสิ้นเชิง และในยูดาห์สภาพการณ์ก็ยังดีอยู่ด้วย
การสิ้นพระชนม์ของเรโหโบอัม (1 พกษ 14:29-31)
12:13 ดังนั้นกษัตริย์เรโหโบอัมจึงทำให้ตัวพระองค์เองเข้มแข็งในกรุงเยรูซาเล็มและทรงครอบครอง ด้วยว่าเรโหโบอัมมีพระชนมายุสี่สิบเอ็ดพรรษาเมื่อพระองค์ทรงเริ่มครอบครองนั้น และพระองค์ทรงครอบครองสิบเจ็ดปีในกรุงเยรูซาเล็ม อันเป็นนครซึ่งพระเยโฮวาห์ได้ทรงเลือกสรรไว้จากเผ่าทั้งสิ้นของอิสราเอล เพื่อจะตั้งพระนามของพระองค์ไว้ที่นั่น และพระนามพระราชมารดาของพระองค์คือ นาอามาห์คนอัมโมน
12:14 และพระองค์ได้ทรงกระทำความชั่วร้าย เพราะพระองค์ไม่ตั้งพระทัยของพระองค์ที่จะแสวงหาพระเยโฮวาห์
12:15 บัดนี้บรรดาพระราชกิจของเรโหโบอัม ตั้งแต่ต้นจนสุดท้าย สิ่งเหล่านั้นถูกบันทึกไว้ในหนังสือของเชไมอาห์ผู้พยากรณ์ และของอิดโดผู้ทำนายตามแบบลำดับพงศ์พันธุ์มิใช่หรือ และมีสงครามอยู่เรื่อยไประหว่างเรโหโบอัมและเยโรโบอัม
12:16 และเรโหโบอัมทรงล่วงหลับไปอยู่กับบรรพบุรุษของพระองค์ และทรงถูกฝังไว้ในนครของดาวิด และอาบียาห์ราชโอรสของพระองค์ได้ขึ้นครอบครองแทนพระองค์
พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์ / Thai Bible King James Version
© 2006 Philip Pope