กลับหน้าแรกพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์

 

ปัญญาจารย์ 1

[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12]

ถ้าไม่มีพระเจ้าแล้ว การงานและสติปัญญาทั้งสิ้นของมนุษย์ก็เปล่าประโยชน์
1:1 บรรดาถ้อยคำของปัญญาจารย์ บุตรชายของดาวิด กษัตริย์ในกรุงเยรูซาเล็ม
1:2 อนิจจังแห่งอนิจจัง ปัญญาจารย์กล่าวว่า อนิจจังแห่งอนิจจัง สารพัดก็อนิจจัง
1:3 มนุษย์ได้ประโยชน์อะไรจากงานหนักทั้งสิ้นของเขาที่เขาทำภายใต้ดวงอาทิตย์

สิ่งสารพัดที่น่าปรารถนาก็ล่วงไป
1:4 ชั่วอายุหนึ่งล่วงไป และอีกชั่วอายุหนึ่งก็มา แต่แผ่นดินโลกก็ยั่งยืนอยู่เป็นนิตย์
1:5 ดวงอาทิตย์ขึ้นด้วย และดวงอาทิตย์ตก และรีบไปถึงที่ของมันซึ่งมันได้ขึ้นมานั้น
1:6 ลมพัดไปทางทิศใต้ และวนขึ้นไปทางทิศเหนือ ลมพัดวนไปเวียนมาอย่างต่อเนื่อง และลมพัดกลับมาอีกตามวงจรของมัน
1:7 แม่น้ำทั้งสิ้นไหลลงไปในทะเล ถึงอย่างนั้นทะเลก็ไม่เคยเต็ม แม่น้ำทั้งหลายไหลมาจากที่ใด พวกมันก็กลับไปสู่ที่นั่นอีก
1:8 สิ่งสารพัดก็เต็มไปด้วยความยากลำบากทั้งสิ้น มนุษย์เอ่ยมันออกมาไม่ได้ นัยน์ตาไม่อิ่มด้วยการมองเห็น และหูไม่เต็มด้วยการฟัง
1:9 สิ่งที่เคยเป็นขึ้นแล้วคือสิ่งนั้นที่จะเป็นขึ้นอีก และสิ่งที่เคยทำกันแล้วคือสิ่งที่จะต้องทำกันอีก และไม่มีสิ่งใดใหม่ภายใต้ดวงอาทิตย์
1:10 มีสิ่งหนึ่งสิ่งใดหรือที่จะพูดถึงสิ่งนั้นได้ว่า “ดูซี สิ่งนี้ใหม่” สิ่งนั้นเคยมีอยู่มาก่อนแล้วในสมัยโบราณ ซึ่งอยู่ก่อนเราทั้งหลาย
1:11 ไม่มีการจดจำถึงสิ่งใด ๆ ในสมัยก่อน และจะไม่มีการจดจำถึงสิ่งใด ๆ ที่จะเกิดขึ้น กับคนเหล่านั้นที่จะมาภายหลัง

สติปัญญาและความรู้มากมายนำความเศร้าโศกและความเสียใจมาสู่เรา
1:12 ข้าพเจ้า ปัญญาจารย์ เคยเป็นกษัตริย์เหนืออิสราเอลในกรุงเยรูซาเล็ม
1:13 และข้าพเจ้าได้ตั้งใจของข้าพเจ้าที่จะเสาะและแสวงหาโดยสติปัญญาเกี่ยวกับสิ่งสารพัดที่กระทำกันภายใต้ฟ้าสวรรค์ ความยากลำบากนี้พระเจ้าได้ประทานให้แก่บุตรทั้งหลายของมนุษย์เพื่อที่จะสาละวนกับมัน
1:14 ข้าพเจ้าได้เห็นกิจการทั้งปวงซึ่งกระทำกันภายใต้ดวงอาทิตย์ และดูเถิด สารพัดก็อนิจจังและเป็นความวุ่นวายใจ
1:15 สิ่งที่คดจะทำให้ตรงไม่ได้ และสิ่งที่ขาดอยู่จะถูกนับให้ครบไม่ได้
1:16 ข้าพเจ้าเคยคิดในใจของข้าพเจ้าเองว่า “ดูเถิด ข้าพเจ้าได้มาถึงฐานะที่สูงส่ง และได้มีสติปัญญามากกว่าใคร ๆ ที่เคยอยู่ก่อนข้าพเจ้าในกรุงเยรูซาเล็ม ใช่แล้ว ใจของข้าพเจ้ามีประสบการณ์อย่างมากกับสติปัญญาและความรู้”
1:17 และข้าพเจ้าได้ตั้งใจของข้าพเจ้าที่จะรู้จักสติปัญญา และที่จะรู้จักความบ้าบอและความโง่เขลา ข้าพเจ้าได้เล็งเห็นว่าสิ่งนี้ก็เป็นความวุ่นวายใจด้วย
1:18 เพราะในสติปัญญามากมายก็มีความเศร้าโศกมาก และคนที่เพิ่มความรู้ก็เพิ่มความเศร้าใจ

 

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์ / Thai Bible King James Version

© 2006 Philip Pope