เยเรมีย์ 22 [1]
[2]
[3]
[4]
[5]
[6]
[7]
[8]
[9]
[10]
[11]
[12]
[13]
[14]
[15]
[16]
[17]
[18]
[19]
[20]
[21]
[22]
[23]
[24]
[25]
[26]
[27]
[28]
[29]
[30]
[31]
[32]
[33]
[34]
[35]
[36]
[37]
[38]
[39]
[40]
[41]
[42]
[43]
[44]
[45]
[46]
[47]
[48]
[49]
[50]
[51]
[52]
คำพยากรณ์ต่อสู้กษัตริย์แห่งยูดาห์
22:1 พระเยโฮวาห์ตรัสดังนี้ว่า จงลงไปยังราชสำนักของกษัตริย์แห่งยูดาห์ และกล่าวถ้อยคำนี้ที่นั่น
22:2 และกล่าวว่า จงฟังพระวจนะของพระเยโฮวาห์ โอ ข้าแต่กษัตริย์แห่งยูดาห์ ผู้ประทับบนพระที่นั่งของดาวิด ทั้งตัวท่าน พวกผู้รับใช้ของท่าน และประชากรของท่านผู้เข้ามาทางประตูเมืองเหล่านี้
22:3 พระเยโฮวาห์ตรัสดังนี้ว่า พวกท่านจงกระทำความยุติธรรมและความชอบธรรม และจงช่วยผู้ที่ถูกปล้นให้พ้นมือของผู้ที่บีบบังคับ และอย่ากระทำความผิด อย่ากระทำความทารุณแก่คนแปลกหน้า ลูกกำพร้าพ่อ หรือหญิงม่าย หรือทำให้โลหิตที่ไร้ความผิดตกในสถานที่นี้
22:4 เพราะถ้าพวกท่านกระทำสิ่งนี้จริง ๆ แล้วจะมีบรรดากษัตริย์ผู้ประทับบนพระที่นั่งของดาวิดเข้ามาทางประตูทั้งหลายของพระราชวังนี้ เสด็จมาโดยบรรดารถม้าศึกและบนม้าทั้งหลาย ทั้งตัวท่าน บรรดาผู้รับใช้ของท่าน และประชากรของท่านนั้น
22:5 แต่ถ้าพวกท่านไม่ฟังถ้อยคำเหล่านี้ เราปฏิญาณต่อตัวของเราเอง พระเยโฮวาห์ตรัส ว่าราชสำนักนี้จะกลายเป็นที่รกร้าง
22:6 เพราะพระเยโฮวาห์ตรัสดังนี้แก่ราชสำนักของกษัตริย์แห่งยูดาห์ว่า เจ้าเป็นเหมือนกิเลอาดแก่เรา และเป็นเหมือนยอดแห่งภูเขาเลบานอน ถึงกระนั้นเราจะกระทำเจ้าให้เป็นถิ่นทุรกันดารแน่ และเป็นนครต่าง ๆ ที่ไม่มีคนอาศัยอยู่
22:7 และเราจะเตรียมผู้ทำลายทั้งหลายไว้ต่อสู้เจ้า ทุกคนพร้อมกับบรรดาอาวุธของตน และพวกเขาจะตัดบรรดาต้นสนซีดาร์อย่างดีของเจ้าลง และโยนพวกมันเข้าในไฟ
22:8 และประชาชาติเป็นอันมากจะผ่านกรุงนี้ไป และพวกเขาทุกคนจะพูดกับเพื่อนบ้านของตนว่า ทำไมพระเยโฮวาห์จึงทรงกระทำเช่นนี้แก่กรุงใหญ่นี้
22:9 แล้วพวกเขาจะตอบว่า เพราะเขาทั้งหลายได้ทอดทิ้งพันธสัญญาของพระเยโฮวาห์พระเจ้าของพวกเขา และได้นมัสการพระอื่น ๆ และปรนนิบัติพระเหล่านั้น
22:10 พวกท่านอย่าร้องไห้อาลัยเพื่อผู้ที่ตายไป และอย่าครวญคร่ำด้วยเขาเลย แต่จงร้องไห้ร่ำไรอาลัยเพื่อผู้ที่จากไปแล้ว เพราะเขาจะไม่กลับมาอีก หรือเห็นบ้านเกิดเมืองนอนของเขาเลย
22:11 เพราะพระเยโฮวาห์ตรัสดังนี้แหละเกี่ยวกับชัลลูม บุตรชายของโยสิยาห์ กษัตริย์แห่งยูดาห์ ผู้ซึ่งเคยครอบครองแทนโยสิยาห์ราชบิดาของตน ผู้ซึ่งได้ออกไปจากสถานที่นี้แล้ว ท่านจะไม่กลับมาที่นี่อีก
22:12 แต่ท่านจะสิ้นชีวิตในสถานที่ซึ่งพวกเขาได้นำท่านไปเป็นเชลย และจะไม่เห็นแผ่นดินนี้อีกเลย
22:13 วิบัติแก่เขาผู้สร้างวังของตนด้วยความอธรรม และสร้างบรรดาห้องชั้นบนของตนไว้ด้วยความผิด ผู้ที่ใช้การปรนนิบัติของเพื่อนบ้านของตนโดยปราศจากค่าจ้าง และมิได้จ่ายค่าจ้างให้แก่เขาสำหรับงานของเขา
22:14 ผู้กล่าวว่า เราจะสร้างวังกว้างขวางกับบรรดาห้องชั้นบนใหญ่สำหรับตนเอง และเจาะหน้าต่างทั้งหลายสำหรับตน และวังนั้นถูกบุด้วยไม้สนซีดาร์และถูกทาด้วยสีแดงชาด
22:15 เจ้าจะครอบครอง เพราะเจ้าปิดบังตัวเองไว้ในไม้สนซีดาร์หรือ ราชบิดาของเจ้าได้กินและดื่ม และได้กระทำความยุติธรรมและความเที่ยงธรรมมิใช่หรือ และเขาจึงอยู่เย็นเป็นสุข
22:16 เขาได้พิพากษาคดีของคนยากจนและคนขัดสน แล้วเขาจึงอยู่เย็นเป็นสุข ทำอย่างนี้มิใช่หรือคือการรู้จักเรา พระเยโฮวาห์ตรัส
22:17 แต่ตาของเจ้าและใจของเจ้ามีไว้แต่เพื่อความโลภของเจ้า และเพื่อทำให้โลหิตที่ไร้ความผิดตก และเพื่อการบีบบังคับ และเพื่อความทารุณ เพื่อจะทำสิ่งนั้น
22:18 เพราะฉะนั้นพระเยโฮวาห์จึงตรัสดังนี้เกี่ยวกับเยโฮยาคิม ราชบุตรของโยสิยาห์ กษัตริย์แห่งยูดาห์ ว่า เขาทั้งหลายจะไม่โอดครวญอาลัยเขา โดยกล่าวว่า อนิจจา พี่ชายเอ๋ย หรือ อนิจจา พี่สาวเอ๋ย เขาทั้งหลายจะไม่โอดครวญอาลัยเขา โดยกล่าวว่า อนิจจา พระองค์ท่าน หรือ อนิจจา สง่าราศีของพระองค์ท่าน
22:19 ท่านจะถูกฝังไว้เหมือนอย่างการฝังลาตัวหนึ่ง คือถูกลากไปและถูกโยนทิ้งไว้ข้างนอกพ้นประตูเมืองทั้งหลายแห่งกรุงเยรูซาเล็มไป
22:20 จงขึ้นไปที่เลบานอน และร้องไห้ และจงเปล่งเสียงของเจ้าในเมืองบาชาน และจงร้องจากทางผ่านข้างนอกทั้งหลาย เพราะว่าคนรักทั้งสิ้นของเจ้าถูกทำลายเสียแล้ว
22:21 เราได้พูดกับเจ้าในความเจริญรุ่งเรืองของเจ้า แต่เจ้าได้กล่าวว่า ข้าพระองค์จะไม่ฟัง นี่เป็นลักษณะของเจ้าตั้งแต่วัยหนุ่มสาวของเจ้า ที่เจ้าไม่ได้เชื่อฟังเสียงของเรา
22:22 ลมจะกัดกินผู้เลี้ยงแกะทั้งสิ้นของเจ้า และบรรดาคนรักของเจ้าจะถูกนำไปเป็นเชลย แล้วเจ้าจะอับอายและสับสนเป็นแน่เนื่องด้วยความชั่วทั้งสิ้นของเจ้า
22:23 โอ ชาวเมืองเลบานอนเอ๋ย ที่สร้างรังของเจ้าในบรรดาต้นไม้สนซีดาร์ เจ้าจะสง่างามสักเท่าใดหนอเมื่อความเจ็บปวดมาสู่เจ้า ความเจ็บปวดเหมือนหญิงที่เจ็บท้องใกล้คลอด
22:24 เรามีชีวิตอยู่ตราบใด พระเยโฮวาห์ตรัส ถึงแม้ว่าโคนิยาห์ ราชบุตรของเยโฮยาคิม กษัตริย์แห่งยูดาห์ เป็นแหวนตราบนมือขวาของเรา ถึงกระนั้นเราก็จะถอดเจ้าออกเสียจากที่นั่น
22:25 และเราจะมอบเจ้าไว้ในมือของคนเหล่านั้นที่แสวงหาชีวิตของเจ้า และในมือของคนเหล่านั้นซึ่งเจ้ากลัวหน้าตาของพวกเขา คือในมือของเนบูคัดเนสซาร์ กษัตริย์แห่งบาบิโลน และในมือของชนเคลเดีย
22:26 และเราจะเหวี่ยงเจ้าออก และมารดาของเจ้าผู้คลอดเจ้า ไปยังอีกประเทศหนึ่ง ที่ซึ่งพวกเจ้ามิได้บังเกิด และพวกเจ้าจะตายที่นั่น
22:27 แต่แผ่นดินซึ่งพวกเขาปรารถนาจะกลับมานั้น พวกเขาจะไม่กลับมาสู่ที่นั่นได้
22:28 โคนิยาห์ชายผู้นี้เป็นรูปเคารพที่แตกหักที่ถูกเหยียดหยามหรือ เขาเป็นภาชนะซึ่งไม่มีความชอบหรือ ทำไมพวกเขาจึงถูกเหวี่ยงออก ตัวเขาและเชื้อสายของเขา และถูกโยนเข้าในแผ่นดินซึ่งพวกเขาไม่รู้จัก
22:29 โอ แผ่นดินโลก แผ่นดินโลก แผ่นดินโลกเอ๋ย จงฟังพระวจนะของพระเยโฮวาห์
22:30 พระเยโฮวาห์ตรัสดังนี้ว่า พวกเจ้าจงเขียนว่าชายคนนี้ไม่มีบุตร เป็นชายที่จะไม่เจริญขึ้นในวันทั้งหลายของเขา เพราะไม่มีคนแห่งเชื้อสายของเขาสักคนหนึ่งที่จะเจริญขึ้น โดยประทับบนพระที่นั่งของดาวิด และครอบครองในยูดาห์อีกต่อไป
พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์ / Thai Bible King James Version
© 2006 Philip Pope