กิจการ 17 [1]
[2]
[3]
[4]
[5]
[6]
[7]
[8]
[9]
[10]
[11]
[12]
[13]
[14]
[15]
[16]
[17]
[18]
[19]
[20]
[21]
[22]
[23]
[24]
[25]
[26]
[27]
[28]
มีหลายคนได้รับความรอดที่เมืองเธสะโลนิกา ผู้คัดค้านก่อการจลาจล
17:1 บัดนี้เมื่อเปาโลกับสิลาสได้ผ่านเมืองอัมฟีบุรีและเมืองอปอลโลเนียแล้ว ท่านทั้งสองจึงมายังเมืองเธสะโลนิกา ซึ่งที่นั่นมีธรรมศาลาของพวกยิว
17:2 และเปาโล ตามลักษณะของท่าน ได้เข้าไปยังพวกเขา และวันสะบาโตสามวันได้ให้เหตุผลกับพวกเขาจากในพระคัมภีร์
17:3 โดยการไขข้อความและการชี้แจงให้เห็นว่า จำเป็นที่พระคริสต์ต้องทนทุกข์ และทรงเป็นขึ้นมาจากความตาย และว่า พระเยซูองค์นี้ ผู้ที่เราประกาศแก่ท่านทั้งหลาย คือพระคริสต์
17:4 และบางคนในพวกเขาก็เชื่อ และสมาคมกับเปาโลและสิลาส และในพวกชาวกรีกที่เกรงกลัวพระเจ้าเป็นจำนวนมาก และในพวกสุภาพสตรีที่เป็นคนสำคัญ ๆ ก็ไม่น้อย
17:5 แต่พวกยิวซึ่งไม่เชื่อ ด้วยความรู้สึกอิจฉา ได้เอาบางคนที่เป็นคนลามกที่ต่ำช้ามายังพวกเขา และรวบรวมพวกคนมา และก่อการจลาจลทั่วทั้งเมือง และบุกเข้าบ้านของยาโสน และหาโอกาสที่จะพาท่านทั้งสองออกมาให้ประชาชน
17:6 และเมื่อพวกยิวหาท่านทั้งสองไม่พบ พวกเขาจึงฉุดลากยาโสนกับพวกพี่น้องบางคนไปหาพวกผู้ครอบครองเมือง โดยร้องว่า คนเหล่านี้ที่ได้ทำให้โลกกลับหัวกลับหางก็มาที่นี่ด้วย
17:7 ผู้ซึ่งยาโสนต้อนรับแล้ว และบรรดาคนเหล่านี้ได้ขัดแย้งกับคำสั่งทั้งหลายของซีซาร์ โดยกล่าวว่ามีกษัตริย์อีกองค์หนึ่งที่ชื่อ เยซู
17:8 และพวกเขารบกวนประชาชนและพวกผู้ครอบครองเมือง เมื่อคนเหล่านั้นได้ยินสิ่งเหล่านี้
17:9 และเมื่อพวกเขาได้เรียกประกันตัวยาโสนกับคนอื่น ๆ แล้ว พวกเขาก็ปล่อยท่านทั้งสองไป
เปาโลที่เมืองเบโรอา
17:10 และทันทีทันใดพวกพี่น้องได้ส่งเปาโลกับสิลาสไปยังเมืองเบโรอาในเวลากลางคืน ผู้ซึ่งเมื่อมาถึงที่นั่นแล้วได้เข้าไปในธรรมศาลาของพวกยิว
17:11 พวกยิวเหล่านี้สุภาพกว่าพวกยิวเหล่านั้นที่อยู่ในเธสะโลนิกา ในการที่พวกเขาได้รับพระวจนะด้วยความพร้อมใจทุกอย่าง และได้ค้นดูพระคัมภีร์ทุกวัน เพื่อทราบว่าสิ่งเหล่านั้นเป็นดังกล่าวหรือไม่
17:12 เหตุฉะนั้น หลายคนในพวกเขาได้เชื่อ ในพวกสตรีผู้มีเกียรติซึ่งเป็นชาติกรีกด้วย และในพวกผู้ชายก็มีไม่น้อย
17:13 แต่เมื่อพวกยิวแห่งเมืองเธสะโลนิกาทราบว่า พระวจนะของพระเจ้าได้ถูกประกาศโดยเปาโลที่เมืองเบโรอา พวกเขาก็มาที่นั่นด้วย และยุยงประชาชน
17:14 และทันทีทันใดพวกพี่น้องจึงส่งเปาโลออกไปตามทางที่จะไปทะเล แต่สิลาสกับทิโมธียังอยู่ที่นั่น
เปาโลที่กรุงเอเธนส์
17:15 และคนเหล่านั้นที่ส่งเปาโลไปนั้น ได้นำท่านมาถึงกรุงเอเธนส์ และเมื่อได้รับคำสั่งมายังสิลาสกับทิโมธีเพื่อให้รีบมาหาท่านด้วยความเร็วทั้งสิ้นแล้ว พวกเขาก็จากไป
17:16 บัดนี้ ขณะที่เปาโลกำลังคอยเขาทั้งสองอยู่ที่กรุงเอเธนส์นั้น จิตวิญญาณของท่านก็ถูกรบกวนภายในตัวท่าน เมื่อท่านได้เห็นว่าเมืองนั้นถูกมอบไว้กับการนับถือรูปเคารพทั้งสิ้น
17:17 เหตุฉะนั้น ท่านจึงโต้เถียงในธรรมศาลากับพวกยิว และกับบรรดาคนที่เกรงกลัวพระเจ้า และในตลาดทุกวันกับคนทั้งหลายที่พบกับท่าน
17:18 แล้วพวกนักปรัชญาบางคนของพวกเอปีกูเรียว และของพวกสโตอิก ได้มาพบท่าน และบางคนกล่าวว่า คนพูดพล่ามคนนี้จะพูดอะไร คนอื่นว่า เขาดูเหมือนว่าเป็นคนนำพระแปลก ๆ เข้ามาเผยแพร่ เพราะท่านได้ประกาศพระเยซูแก่พวกเขา และการเป็นขึ้นมาจากความตาย
17:19 และพวกเขาจึงจับท่าน และพาท่านไปยังสภาอาเรโอปากัส โดยกล่าวว่า ขอให้พวกเราทราบว่า หลักคำสอนใหม่นี้ที่ท่านพูดนั้นคืออะไร
17:20 เพราะว่าท่านนำบรรดาสิ่งแปลกประหลาดมาถึงหูของพวกเรา เหตุฉะนั้นพวกเราจึงอยากจะทราบว่าสิ่งเหล่านี้มีความหมายว่าอะไร
17:21 (เพราะบรรดาชาวเอเธนส์กับชาวต่างประเทศทุกคนซึ่งอาศัยอยู่ที่นั่น ไม่ได้ใช้เวลาของพวกเขาในการอื่น นอกจากจะกล่าวหรือจะฟังสิ่งใหม่ ๆ บ้าง)
การประกาศของเปาโลบนเนินเขาอาเรโอ
17:22 แล้วเปาโลจึงยืนขึ้นในท่ามกลางเนินเขาอาเรโอ และกล่าวว่า ท่านทั้งหลาย ชาวกรุงเอเธนส์ ข้าพเจ้ารับรู้ว่าในสิ่งทั้งปวงท่านทั้งหลายนับถือพระมากมายเกินไปจริง ๆ
17:23 เพราะขณะที่ข้าพเจ้าได้ผ่านไป และได้สังเกตดูสิ่งบูชาต่าง ๆ ของพวกท่านนั้น ข้าพเจ้าได้พบแท่นบูชาหนึ่งพร้อมกับคำจารึกนี้ที่ว่า แด่พระเจ้าที่ไม่รู้จักองค์นั้น เหตุฉะนั้นพระองค์ผู้ซึ่งพวกท่านนมัสการโดยขาดความรู้ ข้าพเจ้าจึงขอประกาศพระเจ้าองค์นี้แก่พวกท่าน
17:24 พระเจ้าผู้ได้ทรงสร้างแผ่นดินโลกกับสิ่งทั้งปวงที่มีอยู่ในนั้น โดยเห็นว่าพระองค์ทรงเป็นเจ้าแห่งฟ้าสวรรค์และแผ่นดินโลก มิได้ทรงสถิตอยู่ในวิหารทั้งหลายที่ถูกสร้างไว้ด้วยมือมนุษย์
17:25 ทั้งไม่ได้ถูกนมัสการด้วยมือมนุษย์ ราวกับว่าพระองค์ประสงค์สิ่งหนึ่งสิ่งใด โดยเห็นว่าพระองค์ประทานชีวิต และลมหายใจ และสิ่งสารพัดแก่คนทั้งสิ้น
17:26 และได้ทรงสร้างมนุษย์ทุกชนชาติจากสายเลือดอันเดียวกันเพื่อให้อาศัยอยู่ตลอดทั่วพื้นแผ่นดินโลก และได้ทรงกำหนดเวลาทั้งหลายไว้ล่วงหน้า และบรรดาเขตแดนแห่งที่อยู่อาศัยของพวกเขา
17:27 เพื่อพวกเขาจะแสวงหาองค์พระผู้เป็นเจ้า ถ้าบางทีพวกเขาจะคลำหาพระองค์ และพบพระองค์ ถึงแม้ว่าพระองค์ไม่ทรงอยู่ห่างไกลจากทุกคนในพวกเราเลย
17:28 ด้วยว่า ในพระองค์ พวกเรามีชีวิต และไหวตัว และเป็นอยู่ ตามที่กวีบางคนในพวกท่านได้กล่าวเช่นกันว่า ด้วยว่าพวกเราเป็นเชื้อสายของพระองค์เช่นกัน
17:29 ดังนั้น เนื่องด้วยที่เราทั้งหลายเป็นเชื้อสายของพระเจ้าแล้ว พวกเราจึงไม่ควรคิดว่าความเป็นพระเจ้านั้นเป็นเหมือนทองคำ หรือเงิน หรือหิน ซึ่งได้ถูกแกะสลักด้วยศิลปะและความคิดของมนุษย์
17:30 และวันเวลาแห่งการขาดความรู้นี้ พระเจ้าทรงมองข้ามไปเสีย แต่บัดนี้ทรงบัญชามนุษย์ทุกคนทั่วทุกแห่งให้กลับใจเสียใหม่
17:31 เพราะพระองค์ได้ทรงกำหนดวันหนึ่งไว้ ซึ่งในวันนั้นพระองค์จะทรงพิพากษาโลกในความชอบธรรม โดยท่านองค์นั้นซึ่งพระองค์ได้ทรงตั้งไว้ เกี่ยวกับเรื่องนี้พระองค์ได้ให้ความมั่นใจกับทุกคนแล้ว ในการที่พระองค์ได้โปรดให้ท่านองค์นั้นเป็นขึ้นมาจากความตาย
17:32 และเมื่อคนทั้งหลายได้ยินเรื่องการเป็นขึ้นมาจากความตายแล้ว บางคนก็เยาะเย้ย และคนอื่น ๆ กล่าวว่า พวกเราจะฟังท่านอีกในเรื่องนี้
17:33 ดังนั้นเปาโลจึงออกไปจากท่ามกลางพวกเขา
17:34 แต่ชายบางคนได้เกาะติดอยู่กับท่านและได้เชื่อ ซึ่งในท่ามกลางพวกเขามีดิโอนิสิอัสผู้เป็นสมาชิกสภาอาเรโอปากัส กับหญิงคนหนึ่งชื่อดามาริส และคนอื่น ๆ กับพวกเขา
พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์ / Thai Bible King James Version
© 2006 Philip Pope