กลับหน้าแรกพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์

ปฐมกาล 27

[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] [13] [14] [15] [16] [17] [18] [19] [20] [21] [22] [23] [24] [25] [26] [27] [28] [29] [30] [31] [32] [33] [34] [35] [36] [37] [38] [39] [40] [41] [42] [43] [44] [45] [46] [47] [48] [49] [50]

ยาโคบและเรเบคาห์วางอุบายเพื่อจะได้รับพร
27:1 และต่อมาเมื่ออิสอัคชราแล้ว และตาของท่านมัวจนท่านมองไม่เห็น ท่านก็เรียกเอซาวบุตรชายคนโตของท่านมา และกล่าวแก่เขาว่า “ลูกของพ่อเอ๋ย” และเขากล่าวแก่ท่านว่า “ดูเถิด ข้าพเจ้าอยู่ที่นี่”
27:2 และท่านกล่าวว่า “ดูเถิด บัดนี้พ่อแก่แล้ว พ่อไม่รู้วันแห่งความตายของพ่อ
27:3 ฉะนั้นบัดนี้ พ่อขอร้องเจ้า จงเอาอาวุธของเจ้า คือแล่งธนูของเจ้าและคันธนูของเจ้า และออกไปที่ท้องทุ่ง และหาเนื้อกวางมาให้พ่อ
27:4 และเตรียมอาหารอร่อยให้พ่อ อย่างที่พ่อชอบนั้น และนำอาหารนั้นมาให้พ่อ เพื่อพ่อจะกิน เพื่อจิตใจของพ่อจะอวยพรเจ้าก่อนพ่อตาย”
27:5 และเรเบคาห์ก็ได้ยินเมื่ออิสอัคพูดกับเอซาวบุตรชายของท่าน และเอซาวก็ออกไปยังท้องทุ่งเพื่อล่าเนื้อกวาง และเพื่อนำเนื้อนั้นมา
27:6 และเรเบคาห์พูดกับยาโคบบุตรชายของนาง โดยกล่าวว่า “ดูเถิด แม่ได้ยินบิดาของเจ้าพูดกับเอซาวพี่ชายของเจ้า โดยกล่าวว่า
27:7 ‘จงนำเนื้อกวางมาให้พ่อ และเตรียมอาหารอร่อยให้พ่อ เพื่อพ่อจะกิน และอวยพรเจ้าต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ก่อนความตายของพ่อ’
27:8 เพราะฉะนั้นบัดนี้ ลูกชายของแม่เอ๋ย จงเชื่อฟังเสียงของแม่ตามซึ่งแม่สั่งเจ้า
27:9 บัดนี้จงไปที่ฝูงแพะแกะ และนำลูกแพะดี ๆ สองตัวจากฝูงแพะมาให้แม่ และแม่จะทำลูกแพะเหล่านั้นให้เป็นอาหารอร่อยให้บิดาเจ้า อย่างที่ท่านชอบ
27:10 และเจ้าจะต้องนำมันไปให้บิดาเจ้า เพื่อท่านจะรับประทาน และเพื่อท่านจะอวยพรเจ้าก่อนการสิ้นชีวิตของท่าน”
27:11 และยาโคบกล่าวแก่เรเบคาห์มารดาของตนว่า “ดูเถิด เอซาวพี่ชายของข้าพเจ้าเป็นคนมีขนดก และข้าพเจ้าเป็นคนเกลี้ยงเกลา
27:12 บิดาของข้าพเจ้าคงจะคลำตัวข้าพเจ้า และข้าพเจ้าจะดูเหมือนว่าเป็นผู้หลอกลวงแก่ท่าน และข้าพเจ้าจะนำการสาปแช่งมาเหนือข้าพเจ้า และไม่ใช่พร”
27:13 และมารดาของเขากล่าวแก่เขาว่า “ขอให้การสาปแช่งของเจ้าตกอยู่กับแม่เถิด ลูกชายของแม่เอ๋ย จงเชื่อฟังเสียงของแม่เท่านั้น และไปเอาลูกแพะพวกนั้นมาให้แม่เถิด”
27:14 และเขาไป และจับมา และนำพวกมันมาให้มารดาของตน และมารดาของเขาได้ทำอาหารอร่อย อย่างที่บิดาของเขาชอบนั้น
27:15 และเรเบคาห์นำเสื้ออย่างดีที่สุดของเอซาว บุตรชายคนโตของนาง ซึ่งอยู่กับนางในบ้าน และสวมเสื้อเหล่านั้นให้ยาโคบบุตรชายคนเล็กของนาง
27:16 และนางเอาหนังของพวกลูกแพะใส่บนมือทั้งสองของเขา และบนคอที่เกลี้ยงเกลาของเขา
27:17 และนางก็มอบอาหารอร่อยและขนมปัง ซึ่งนางได้เตรียมนั้น ไว้ในมือของยาโคบบุตรชายของนาง
27:18 และเขาได้เข้ามาหาบิดาของตน และกล่าวว่า “คุณพ่อขอรับ” และท่านกล่าวว่า “พ่ออยู่นี่ เจ้าคือใคร ลูกของพ่อเอ๋ย”
27:19 และยาโคบกล่าวแก่บิดาของตนว่า “ลูกเป็นเอซาวบุตรหัวปีของพ่อ ลูกได้ทำตามที่พ่อสั่งลูกแล้ว โปรดลุกขึ้น ลูกขอร้องพ่อ นั่งและรับประทานเนื้อกวางของลูกเถิด เพื่อจิตใจของพ่อจะอวยพรลูก”
27:20 และอิสอัคกล่าวแก่บุตรชายของตนว่า “ทำไมเจ้าจึงพบมันเร็วนัก ลูกของพ่อเอ๋ย” และเขากล่าวว่า “เพราะว่าพระเยโฮวาห์พระเจ้าของพ่อได้นำมันมาให้ลูก”
27:21 และอิสอัคกล่าวแก่ยาโคบว่า “จงมาใกล้ ๆ พ่อขอร้องเจ้า เพื่อพ่อจะได้คลำตัวเจ้า ลูกของพ่อเอ๋ย ว่าเจ้าเป็นเอซาวลูกชายของพ่อแน่หรือไม่”
27:22 และยาโคบได้เข้าไปใกล้อิสอัคบิดาของตน และอิสอัคคลำตัวเขา และกล่าวว่า “เสียงก็เป็นเสียงของยาโคบ แต่มือเป็นมือของเอซาว”
27:23 และท่านไม่ได้สังเกตเขา เพราะมือของเขามีขนดก เหมือนมือของเอซาวพี่ชายของเขา ท่านจึงอวยพรเขา
27:24 และท่านกล่าวว่า “เจ้าเป็นเอซาวลูกชายของพ่อจริงหรือ” และเขากล่าวว่า “ลูกเป็น”
27:25 และท่านกล่าวว่า “จงนำเนื้อมาให้พ่อ และพ่อจะกินเนื้อกวางของลูกชายของพ่อ เพื่อจิตใจของพ่อจะอวยพรเจ้า” และยาโคบนำเนื้อนั้นมาใกล้ท่าน และท่านก็รับประทาน และเขานำน้ำองุ่นมาให้ท่าน และท่านก็ดื่ม

อิสอัคอวยพรยาโคบ
27:26 และอิสอัคบิดาของเขากล่าวแก่เขาว่า “บัดนี้จงเข้ามาใกล้ และจุบพ่อ ลูกของพ่อเอ๋ย”
27:27 และเขาเข้ามาใกล้และจุบท่าน และท่านก็ดมกลิ่นแห่งเสื้อของเขา และอวยพรเขา และกล่าวว่า “ดูซิ กลิ่นของลูกชายของพ่อเป็นเหมือนกลิ่นแห่งท้องทุ่ง ซึ่งพระเยโฮวาห์ทรงอวยพรแล้ว
27:28 ฉะนั้นขอพระเจ้าประทานน้ำค้างแห่งฟ้าสวรรค์แก่เจ้า และความอุดมสมบูรณ์ของแผ่นดิน และข้าวและน้ำองุ่นมากมาย
27:29 ขอให้ประชาชนรับใช้เจ้า และให้บรรดาประชาชาติโน้มตัวลงต่อเจ้า จงเป็นเจ้านายเหนือพี่น้องของเจ้าเถิด และให้บุตรชายทั้งหลายของมารดาของเจ้าโน้มตัวลงต่อเจ้า ขอให้ทุกคนที่สาปแช่งเจ้าถูกสาปแช่ง และขอให้ผู้ที่อวยพรเจ้าได้รับพร”
27:30 และต่อมา ทันทีที่อิสอัคได้อวยพรยาโคบเสร็จแล้ว และยาโคบพึ่งออกไปจากต่อหน้าอิสอัคบิดาของเขา เอซาวพี่ชายของเขาก็เข้ามาจากการล่าของเขา
27:31 และเขาได้ทำอาหารอร่อยเช่นกัน และนำอาหารนั้นมาให้บิดาของเขา และกล่าวแก่บิดาของเขาว่า “ขอพ่อของลูกลุกขึ้น และรับประทานเนื้อกวางของลูกชายของพ่อ เพื่อจิตใจของพ่อจะได้อวยพรลูก”
27:32 และอิสอัคบิดาของเขากล่าวแก่เขาว่า “เจ้าคือใคร” และเขากล่าวว่า “ลูกคือลูกชายของพ่อ เอซาวบุตรหัวปีของพ่อไง”
27:33 และอิสอัคก็ตัวสั่นยิ่งนัก และกล่าวว่า “ใครเล่า คือผู้นั้นอยู่ที่ไหน ที่เอาเนื้อกวางและนำมันมาให้พ่อ และพ่อได้กินหมดแล้วก่อนเจ้ามาถึง และพ่อได้อวยพรเขาแล้ว ใช่แล้ว และเขาจะได้รับพร”

เอซาวเป็นทุกข์และมีความโกรธ
27:34 และเมื่อเอซาวได้ยินบรรดาถ้อยคำของบิดาของเขา เขาก็ร้องออกมาด้วยเสียงดังและด้วยความขมขื่นยิ่งนัก และกล่าวแก่บิดาของเขาว่า “ขออวยพรลูก คือลูกด้วยเถิด โอ คุณพ่อขอรับ”
27:35 และท่านกล่าวว่า “น้องชายของเจ้าได้มาด้วยเล่ห์เหลี่ยม และเอาพรของเจ้าไปเสียแล้ว”
27:36 และเขากล่าวว่า “เขามีชื่อว่ายาโคบก็ถูกต้องแล้วมิใช่หรือ เพราะเขาได้แย่งลูกสองครั้งแล้ว เขาแย่งสิทธิ์บุตรหัวปีของลูกไป และดูเถิด บัดนี้เขาแย่งพรของลูกไปเสียแล้ว” และเขากล่าวว่า “พ่อไม่ได้สงวนพรไว้ให้ลูกบ้างเลยหรือ”
27:37 และอิสอัคตอบและกล่าวแก่เอซาวว่า “ดูเถิด พ่อได้ตั้งเขาให้เป็นนายของเจ้า และบรรดาพี่น้องของเขา พ่อมอบให้แก่เขาให้เป็นพวกคนใช้ และด้วยข้าวและน้ำองุ่นพ่อได้ค้ำจุนเขาไว้ และบัดนี้พ่อจะทำอะไรให้แก่เจ้าได้เล่า ลูกของพ่อเอ๋ย”
27:38 และเอซาวกล่าวแก่บิดาของเขาว่า “พ่อมีแค่พรเดียวเท่านั้นหรือ คุณพ่อขอรับ ขออวยพรลูก คือลูกด้วยเถิด โอ คุณพ่อขอรับ” และเอซาวก็ตะเบ็งเสียงของเขาขึ้น และร้องไห้
27:39 และอิสอัคบิดาของเขาได้ตอบและกล่าวแก่เขาว่า “ดูเถิด ที่อยู่อาศัยของเจ้าจะเป็นความอุดมสมบูรณ์ของแผ่นดิน และของน้ำค้างแห่งฟ้าสวรรค์จากเบื้องบน
27:40 และโดยดาบของเจ้า เจ้าจะมีชีวิตอยู่ และเจ้าจะรับใช้น้องชายของเจ้า แต่จะเป็นไปอย่างนี้เมื่อเจ้ามีอำนาจครอบครองนั้น เจ้าจะหักแอกของเขาเสียจากคอของเจ้า”

ยาโคบหนีไปจากเอซาว
27:41 และเอซาวก็เกลียดชังยาโคบ เพราะเหตุพรนั้นที่บิดาของเขาได้อวยพรเขา และเอซาวพูดในใจของเขาว่า “วันทั้งหลายแห่งการไว้ทุกข์เพื่อพ่อของข้าใกล้เข้ามาแล้ว เมื่อนั้นข้าจะฆ่ายาโคบน้องชายของข้าเสีย”
27:42 และคำเหล่านี้ของเอซาวบุตรชายคนโตของเรเบคาห์ถูกบอกให้นางฟัง และนางส่งไปและเรียกยาโคบบุตรชายคนเล็กของนางมา และกล่าวแก่เขาว่า “ดูเถิด เอซาวพี่ชายของเจ้า เกี่ยวกับเจ้า ได้ปลอบใจของตนเอง โดยตั้งใจจะฆ่าเจ้า
27:43 เพราะฉะนั้นบัดนี้ ลูกชายของแม่เอ๋ย จงเชื่อฟังเสียงของแม่เถิด และจงลุกขึ้น เจ้าจงหนีไปหาลาบันพี่ชายของแม่ที่เมืองฮาราน
27:44 และอยู่กับเขาสักสองสามวัน จนกว่าความเกรี้ยวกราดของพี่ชายของเจ้าจะคลายลง
27:45 จนกว่าความโกรธของพี่ชายเจ้าจะคลายลงจากเจ้า และเขาลืมสิ่งซึ่งเจ้าได้กระทำแก่เขา แล้วแม่จะส่งไป และพาเจ้ามาจากที่นั่น ทำไมแม่จะต้องสูญเสียลูกทั้งสองคนในวันเดียวกันด้วยเล่า”
27:46 และเรเบคาห์กล่าวแก่อิสอัคว่า “ข้าพเจ้าเบื่อชีวิตของข้าพเจ้าเหลือเกิน เพราะบุตรสาวเหล่านั้นของคนเฮท ถ้ายาโคบหาภรรยาคนหนึ่งจากบุตรสาวทั้งหลายของคนเฮท อย่างเช่นหญิงเหล่านี้ซึ่งเป็นพวกบุตรสาวทั้งหลายของแผ่นดินนี้ ชีวิตข้าพเจ้าจะเป็นประโยชน์อะไรแก่ข้าพเจ้าเล่า”

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์ / Thai Bible King James Version

© 2006 Philip Pope