กลับหน้าแรกพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์

 

ปฐมกาล 38

[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] [13] [14] [15] [16] [17] [18] [19] [20] [21] [22] [23] [24] [25] [26] [27] [28] [29] [30] [31] [32] [33] [34] [35] [36] [37] [38] [39] [40] [41] [42] [43] [44] [45] [46] [47] [48] [49] [50]

บาปของยูดาห์ ทามาร์จึงเข้าราชวงศ์ของพระเยซู
38:1 และต่อมาในเวลานั้น ยูดาห์ลงไปจากพวกพี่น้องของเขา และหันไปหาคนอดุลลัมคนหนึ่ง ซึ่งชื่อของเขาคือ ฮีราห์
38:2 และที่นั่นยูดาห์เห็นบุตรสาวคนหนึ่งของคนคานาอันคนหนึ่ง ซึ่งชื่อของเขาคือ ชูอาห์ และยูดาห์ก็รับนางไป และเข้าไปหานาง
38:3 และนางก็ตั้งครรภ์ และคลอดบุตรชายคนหนึ่ง และยูดาห์เรียกชื่อของเขาว่า เอร์
38:4 และนางก็ตั้งครรภ์อีก และคลอดบุตรชายคนหนึ่ง และนางเรียกชื่อของเขาว่า โอนัน
38:5 และนางยังตั้งครรภ์อีก และคลอดบุตรชายคนหนึ่ง และเรียกชื่อของเขาว่า เช-ลาห์ และเขาอยู่ที่เคซิบเมื่อนางคลอดเขา
38:6 และยูดาห์หาหญิงคนหนึ่งให้เป็นภรรยาของเอร์บุตรหัวปีของตน ซึ่งชื่อของนางคือ ทามาร์
38:7 และเอร์บุตรหัวปีของยูดาห์เป็นคนชั่วในสายพระเนตรของพระเยโฮวาห์ และพระเยโฮวาห์ทรงประหารเขาเสีย
38:8 และยูดาห์กล่าวแก่โอนันว่า “จงเข้าไปหาภรรยาพี่ชายของเจ้าเถิด และแต่งงานกับนาง และสืบเชื้อสายพี่ชายของเจ้าไว้”
38:9 และโอนันทราบว่าเชื้อสายนั้นจะไม่ได้นับเป็นของตน และต่อมา เมื่อเขาเข้าไปหาภรรยาของพี่ชายของเขา เขาก็ทำให้น้ำกามตกดินเสีย ด้วยเกรงว่าเขาจะให้เชื้อสายแก่พี่ชายของเขา
38:10 และสิ่งซึ่งเขาได้กระทำนั้นไม่เป็นที่พอพระทัยพระเยโฮวาห์ ฉะนั้นพระองค์จึงทรงประหารชีวิตของเขาเสียเช่นกัน
38:11 แล้วยูดาห์จึงกล่าวแก่ทามาร์บุตรสะใภ้ของตนว่า “จงอยู่เป็นหญิงม่ายที่บ้านบิดาของเจ้าจนกว่าเช-ลาห์บุตรชายของเราจะเติบโตขึ้น” เพราะยูดาห์กล่าวว่า “เกรงว่าเขาอาจจะตายเสียด้วย เหมือนพี่ชายทั้งสองของเขา” และทามาร์ได้ไปและอาศัยอยู่ในบ้านบิดาของนาง
38:12 และในเวลาต่อมาบุตรสาวของชูอาห์ คือภรรยาของยูดาห์ ก็สิ้นชีวิต และยูดาห์ได้รับการปลอบประโลมใจแล้ว และขึ้นไปหาพวกคนตัดขนแกะของตนที่บ้านทิมนาท ตัวเขากับเพื่อนของเขา คือฮีราห์ คนอดุลลัม
38:13 และมีคนบอกทามาร์ โดยกล่าวว่า “ดูเถิด พ่อสามีของเจ้าขึ้นไปยังบ้านทิมนาทเพื่อจะตัดขนแกะของเขา”
38:14 และนางถอดเสื้อผ้าสำหรับหญิงม่ายของนางออกเสียจากตัวนาง และเอาผ้าคลุมหน้าของนาง และห่มตัวเองไว้ และไปนั่งอยู่ที่สถานที่กลางแจ้ง ซึ่งอยู่ริมทางที่จะไปบ้านทิมนาท เพราะนางเห็นว่าเช-ลาห์โตขึ้นแล้ว และนางยังไม่ได้ถูกยกให้แก่เขาเพื่อเป็นภรรยา
38:15 เมื่อยูดาห์เห็นนาง เขาก็คิดว่านางเป็นหญิงโสเภณี เพราะนางได้เอาผ้าคลุมหน้าของนางไว้
38:16 และยูดาห์หันไปหานางริมทางนั้น และกล่าวว่า “มาเถิด เราขอร้องเจ้า ขอให้เราเข้าหาเจ้าเถิด” (เพราะเขาไม่ทราบว่านางเป็นบุตรสะใภ้ของตน) และนางกล่าวว่า “ท่านจะให้อะไรแก่ข้าพเจ้าที่ท่านจะเข้าหาข้าพเจ้า”
38:17 และยูดาห์กล่าวว่า “เราจะส่งลูกแพะจากฝูงมาให้เจ้าหนึ่งตัว” และนางกล่าวว่า “ท่านจะให้ของมัดจำไว้แก่ข้าพเจ้าก่อนจนกว่าท่านจะส่งลูกแพะนั้นมาได้ไหม”
38:18 และยูดาห์กล่าวว่า “เราจะให้ของมัดจำอะไรแก่เจ้า” และนางกล่าวว่า “แหวนตราของท่าน และกำไลมือทั้งหลายของท่าน และไม้เท้าของท่านที่อยู่ในมือของท่าน” และยูดาห์ก็ให้สิ่งนั้นแก่นาง และเข้าไปหานาง และนางก็ตั้งครรภ์โดยเขา
38:19 และนางได้ลุกขึ้นและไปเสีย และเอาผ้าคลุมหน้าของนางออกเสียจากนาง และนุ่งห่มเสื้อผ้าแห่งความเป็นหญิงม่ายของนาง
38:20 และยูดาห์ส่งลูกแพะตัวนั้นไปโดยมือเพื่อนของเขาที่เป็นคนอดุลลัม เพื่อที่จะรับของมัดจำของเขาจากมือของหญิงนั้น แต่เขาหานางไม่พบ
38:21 แล้วเขาจึงถามพวกผู้ชายแห่งสถานที่นั้น โดยกล่าวว่า “หญิงโสเภณีคนนั้นอยู่ที่ไหน ที่เคยอยู่ที่กลางแจ้งริมทางนี้” และพวกเขากล่าวว่า “ไม่มีหญิงโสเภณีในสถานที่แห่งนี้”
38:22 และเพื่อนก็กลับไปหายูดาห์ และกล่าวว่า “ข้าพเจ้าหานางไม่พบ และพวกผู้ชายแห่งสถานที่นั้นก็กล่าวว่า ไม่มีหญิงโสเภณีในสถานที่แห่งนี้”
38:23 และยูดาห์กล่าวว่า “ให้นางเก็บของนั้นไว้กับนางเถิด เกรงว่าพวกเราจะเป็นที่อับอาย ดูเถิด เราส่งลูกแพะตัวนี้ไปให้แล้ว และท่านก็หานางไม่พบ”
38:24 และต่อมาอีกประมาณสามเดือนให้หลัง มีคนมาบอกยูดาห์ โดยกล่าวว่า “ทามาร์บุตรสะใภ้ของท่านเป็นหญิงโสเภณี และยิ่งกว่านั้นอีก ดูเถิด นางมีเด็กในครรภ์โดยการแพศยาแล้ว” และยูดาห์กล่าวว่า “จงพานางออกมา และให้นางถูกเผาเสีย”
38:25 เมื่อนางถูกพาออกมา นางก็ส่งไปยังพ่อสามีของนาง โดยกล่าวว่า “โดยชายผู้นั้น ซึ่งเป็นเจ้าของสิ่งเหล่านี้ ข้าพเจ้ามีเด็กในครรภ์” และนางกล่าวว่า “ขอพิจารณาดู ข้าพเจ้าขอร้องท่าน ว่าแหวนตรา และกำไลมือทั้งหลาย และไม้เท้า คือสิ่งเหล่านี้เป็นของผู้ใด”
38:26 และยูดาห์ก็ยอมรับว่ารู้จักสิ่งเหล่านั้น และกล่าวว่า “นางชอบธรรมยิ่งกว่าเรา เพราะว่าเราไม่ได้ยกนางให้แก่เช-ลาห์บุตรชายของเรา” และยูดาห์ไม่ได้ร่วมรู้กับนางอีกต่อไป
38:27 และต่อมาเมื่อถึงเวลากำหนดแห่งการคลอดบุตรของนาง ดูเถิด ฝาแฝดสองคนอยู่ในครรภ์ของนาง
38:28 และต่อมาเมื่อนางเจ็บท้องใกล้คลอด บุตรคนหนึ่งก็ยื่นมือของตนออกมา และหญิงผดุงครรภ์ได้เอามาและผูกด้ายสีแดงไว้บนมือของเขา โดยกล่าวว่า “คนนี้ออกมาก่อนแล้ว”
38:29 และต่อมาขณะที่บุตรนั้นหดมือของเขากลับเข้าไป ดูเถิด พี่ชายของเขาก็ออกมา และหญิงผดุงครรภ์กล่าวว่า “เจ้าแหวกออกมาได้อย่างไร การละเมิดนี้ตกอยู่กับเจ้า” เหตุฉะนั้นชื่อของเขาจึงถูกเรียกว่า เปเรศ
38:30 และภายหลังน้องชายของเขาก็ออกมา ที่มีด้ายสีแดงผูกมือของเขา และชื่อของเขาถูกเรียกว่า เศ-ราห์

 

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์ / Thai Bible King James Version

© 2006 Philip Pope