1 พงศาวดาร 19 [1]
[2]
[3]
[4]
[5]
[6]
[7]
[8]
[9]
[10]
[11]
[12]
[13]
[14]
[15]
[16]
[17]
[18]
[19]
[20]
[21]
[22]
[23]
[24]
[25]
[26]
[27]
[28]
[29]
สงครามกับคนอัมโมนและคนซีเรีย (2 ซมอ 10:1-16)
19:1 บัดนี้ต่อมาภายหลังเหตุการณ์นี้ นาหาชกษัตริย์ของคนอัมโมนก็สิ้นพระชนม์ และโอรสของพระองค์ได้ขึ้นครอบครองแทนพระองค์
19:2 และดาวิดตรัสว่า เราจะแสดงความกรุณาต่อฮานูนโอรสของนาหาช เพราะว่าบิดาของท่านได้แสดงความกรุณาต่อเรา และดาวิดได้ทรงส่งพวกผู้สื่อสารไปเพื่อปลอบประโลมท่านเกี่ยวกับเรื่องราชบิดาของท่าน ดังนั้นพวกผู้รับใช้ของดาวิดก็เข้ามาในแผ่นดินของคนอัมโมน มายังฮานูน เพื่อจะปลอบประโลมท่าน
19:3 แต่บรรดาเจ้านายของคนอัมโมนทูลฮานูนว่า พระองค์ดำริว่าดาวิดนับถือพระราชบิดาของพระองค์เช่นนั้นหรือ ท่านจึงได้ส่งพวกผู้ปลอบประโลมใจมาหาพระองค์ พวกผู้รับใช้ของเขามาหาพระองค์เพื่อตรวจค้นและเพื่อคว่ำและเพื่อสอดแนมดูแผ่นดินมิใช่หรือ
19:4 ฉะนั้นฮานูนจึงจับพวกผู้รับใช้ของดาวิด และโกนพวกเขาเสีย และตัดเครื่องแต่งกายของพวกเขาออกเสียในตรงกลางตรงสะโพกของพวกเขา และส่งพวกเขาไป
19:5 แล้วบางคนไปและกราบทูลดาวิดว่าชายเหล่านั้นได้รับการปฏิบัติอย่างไร และพระองค์ได้ส่งไปรับผู้รับใช้เหล่านั้น เพราะว่าชายเหล่านั้นได้รับความอับอายมาก และกษัตริย์ตรัสว่า จงพักอยู่ที่เมืองเยรีโคจนกว่าเคราของพวกเจ้าจะขึ้น และค่อยกลับมา
19:6 และเมื่อคนอัมโมนเห็นว่าพวกเขาได้ทำตัวเองเป็นที่น่ารังเกียจต่อดาวิด ฮานูนและคนอัมโมนจึงส่งเงินหนึ่งพันตะลันต์ไปจ้างพวกรถม้าศึกและทหารม้าทั้งหลายจากเมโสโปเตเมีย และจากซีเรียมาอาคาห์ และจากโศบาห์
19:7 ดังนั้นพวกเขาได้จ้างรถม้าศึกจำนวนสามหมื่นสองพันคัน และกษัตริย์แห่งเมืองมาอาคาห์กับกองทัพของท่าน ผู้ซึ่งมาและตั้งเต็นท์อยู่หน้าเมืองเมเดบา และคนอัมโมนก็รวบรวมกันมาจากนครต่าง ๆ ของพวกเขา และมาทำการสู้รบ
19:8 และเมื่อดาวิดทรงได้ยินเรื่องนั้น พระองค์ทรงส่งโยอาบและกองทัพทั้งสิ้นผู้มีกำลังมากไป
19:9 และคนอัมโมนได้ยกออกมา และจัดทัพไว้ตรงหน้าประตูเมือง และบรรดากษัตริย์ที่ยกมาอยู่ในทุ่งนาต่างหาก
19:10 บัดนี้เมื่อโยอาบเห็นว่าการสู้รบนี้ ประชิดท่านทั้งข้างหน้าและข้างหลัง ท่านได้คัดเลือกออกมาจากบรรดาคนอิสราเอลที่ถูกเลือกสรรไว้แล้ว และให้พวกเขาจัดทัพเข้าสู้คนซีเรีย
19:11 และคนที่เหลืออยู่ของกองทหาร ท่านมอบไว้ในมือของอาบีชัยน้องชายของท่าน และคนเหล่านั้นก็จัดทัพเข้าต่อสู้กับคนอัมโมน
19:12 และท่านกล่าวว่า ถ้าคนซีเรียเข้มแข็งเกินกว่าข้า แล้วเจ้าต้องยกมาช่วยข้า แต่ถ้าคนอัมโมนเข้มแข็งเกินกว่าเจ้า แล้วข้าจะยกมาและช่วยเจ้า
19:13 จงมีความกล้าหาญเถิด และให้พวกเราประพฤติตัวอย่างกล้าหาญเพื่อชนชาติของพวกเรา และเพื่อนครต่าง ๆ ของพระเจ้าของพวกเรา และขอพระเยโฮวาห์ทรงกระทำตามสิ่งซึ่งดีในสายพระเนตรของพระองค์เถิด
19:14 ดังนั้นโยอาบกับกองทหารที่อยู่กับท่านได้รุกเข้าประชิดต่อหน้าคนซีเรียเข้าสู้รบกัน และพวกเขาหนีไปต่อหน้าท่าน
19:15 และเมื่อคนอัมโมนเห็นว่าคนซีเรียได้หนีไปแล้ว พวกเขาก็หนีไปต่อหน้าอาบีชัยน้องชายของโยอาบเช่นกัน และเข้าไปในนคร แล้วโยอาบก็มายังกรุงเยรูซาเล็ม
19:16 และเมื่อคนซีเรียเห็นว่าพวกเขาพ่ายแพ้ต่อหน้าคนอิสราเอลแล้ว พวกเขาจึงส่งพวกผู้สื่อสารไป และนำคนซีเรียที่อยู่ฟากแม่น้ำข้างโน้นออกมา และโชฟัคแม่ทัพของฮาดัดเอเซอร์นำหน้าพวกเขาไป
ดาวิดทรงนำการสู้รบเอง (2 ซมอ 10:17-19)
19:17 และมีคนกราบทูลดาวิด และพระองค์ทรงรวบรวมคนอิสราเอลทั้งหมด และข้ามแม่น้ำจอร์แดน และมาถึงพวกเขา และจัดทัพเข้าต่อสู้กับพวกเขา ดังนั้นเมื่อดาวิดได้ทรงจัดทัพเข้าต่อสู้กับคนซีเรีย พวกเขาได้ต่อสู้กับพระองค์
19:18 แต่คนซีเรียได้หนีไปต่อหน้าคนอิสราเอล และดาวิดได้ทรงประหารคนซีเรียซึ่งเป็นทหารรถม้าศึกเจ็ดพันคน และทหารม้าสี่หมื่นคนเสีย และได้ประหารโชฟัคแม่ทัพของพวกเขา
19:19 และเมื่อพวกผู้รับใช้ของฮาดัดเอเซอร์เห็นว่าพวกเขาพ่ายแพ้ต่อหน้าอิสราเอลแล้ว พวกเขาก็กระทำสัญญาสันติภาพกับดาวิด และกลายเป็นพวกผู้รับใช้ของพระองค์ และคนซีเรียจึงไม่ยอมช่วยคนอัมโมนอีกต่อไป
พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์ / Thai Bible King James Version
© 2006 Philip Pope