พระเจ้าทรงเป็นช่างปั้น เราเป็นดินเหนียว
64:1 โอ ขอพระองค์ทรงแหวกฟ้าสวรรค์ทั้งหลายออก ขอพระองค์เสด็จลงมา เพื่อภูเขาทั้งหลายจะไหลลงมาต่อพระพักตร์พระองค์
God Is the Potter, We are the Clay
64:1 Oh that thou wouldest rend the heavens, that thou wouldest come down, that the mountains might flow down at thy presence,
64:2 เหมือนเมื่อไฟที่ทำให้ละลายไหม้อยู่ ไฟนั้นกระทำให้น้ำทั้งหลายเดือด เพื่อให้พระนามของพระองค์เป็นที่รู้จักแก่บรรดาปฏิปักษ์ของพระองค์ เพื่อบรรดาประชาชาติจะสะเทือนต่อพระพักตร์พระองค์
64:2 As when the melting fire burneth, the fire causeth the waters to boil, to make thy name known to thine adversaries, that the nations may tremble at thy presence!
64:3 เมื่อพระองค์ได้ทรงกระทำบรรดาสิ่งอันน่ากลัวซึ่งข้าพระองค์ทั้งหลายคาดไม่ถึง พระองค์ได้เสด็จลงมา ภูเขาทั้งหลายได้ไหลลงมาต่อพระพักตร์พระองค์
64:3 When thou didst terrible things which we looked not for, thou camest down, the mountains flowed down at thy presence.
64:4 เพราะตั้งแต่เริ่มแรกของโลก มนุษย์ไม่เคยได้ยิน หรือรับรู้ด้วยหู และตาไม่เคยเห็น โอ ข้าแต่พระเจ้า นอกเหนือพระองค์ สิ่งที่พระองค์ได้ทรงเตรียมไว้สำหรับผู้ที่รอคอยพระองค์
64:4 For since the beginning of the world men have not heard, nor perceived by the ear, neither hath the eye seen, O God, beside thee, what he hath prepared for him that waiteth for him.
64:5 พระองค์ทรงพบผู้ที่ชื่นบานและกระทำความชอบธรรม คนทั้งหลายที่จดจำพระองค์ในวิธีทั้งหลายของพระองค์ ดูเถิด พระองค์ทรงกริ้ว เพราะข้าพระองค์ทั้งหลายได้ทำบาปแล้ว ในสิ่งเหล่านั้นมีความต่อเนื่อง และข้าพระองค์ทั้งหลายจะรอด
64:5 Thou meetest him that rejoiceth and worketh righteousness, those that remember thee in thy ways: behold, thou art wroth; for we have sinned: in those is continuance, and we shall be saved.
64:6 แต่ข้าพระองค์ทุกคนเป็นเหมือนสิ่งที่เป็นมลทิน และบรรดาความชอบธรรมของข้าพระองค์ทั้งหลายเหมือนเหล่าผ้าขี้ริ้วที่สกปรก และข้าพระองค์ทุกคนเหี่ยวลงอย่างใบไม้ และบรรดาความชั่วช้าของข้าพระองค์ทั้งหลาย เหมือนลม ได้พัดพาข้าพระองค์ทั้งหลายไป
64:6 But we are all as an unclean thing, and all our righteousnesses are as filthy rags; and we all do fade as a leaf; and our iniquities, like the wind, have taken us away.
64:7 และไม่มีผู้ใดร้องทูลต่อพระนามของพระองค์ ที่เร้าตนเองให้ยึดพระองค์ไว้ เพราะพระองค์ทรงซ่อนพระพักตร์พระองค์เสียจากข้าพระองค์ทั้งหลาย และได้ผลาญข้าพระองค์ทั้งหลาย เพราะเหตุบรรดาความชั่วช้าของข้าพระองค์ทั้งหลาย
64:7 And there is none that calleth upon thy name, that stirreth up himself to take hold of thee: for thou hast hid thy face from us, and hast consumed us, because of our iniquities.
64:8 แต่บัดนี้ โอ ข้าแต่พระเยโฮวาห์ พระองค์ทรงเป็นพระบิดาของข้าพระองค์ทั้งหลาย ข้าพระองค์ทั้งหลายเป็นดินเหนียว และพระองค์ทรงเป็นช่างปั้นของข้าพระองค์ทั้งหลาย ข้าพระองค์ทุกคนเป็นผลงานแห่งพระหัตถ์ของพระองค์
64:8 But now, O LORD, thou art our father; we are the clay, and thou our potter; and we all are the work of thy hand.
64:9 ขออย่าทรงกริ้วนัก โอ ข้าแต่พระเยโฮวาห์ และขออย่าทรงจดจำความชั่วช้าไว้เป็นนิตย์ ดูเถิด ขอทรงพิเคราะห์ ข้าพระองค์ทั้งหลายทูลวิงวอนต่อพระองค์ ข้าพระองค์ทั้งสิ้นเป็นประชากรของพระองค์
64:9 Be not wroth very sore, O LORD, neither remember iniquity for ever: behold, see, we beseech thee, we are all thy people.
64:10 บรรดานครอันบริสุทธิ์ของพระองค์เป็นถิ่นทุรกันดาร ศิโยนเป็นถิ่นทุรกันดาร กรุงเยรูซาเล็มเป็นที่รกร้าง
64:10 Thy holy cities are a wilderness, Zion is a wilderness, Jerusalem a desolation.
64:11 พระนิเวศน์อันบริสุทธิ์และสวยงามของข้าพระองค์ทั้งหลาย ที่ซึ่งบรรพบุรุษของข้าพระองค์ทั้งหลายได้สรรเสริญพระองค์ ถูกไฟเผาเสียแล้ว และบรรดาสิ่งอันน่าปรารถนาของข้าพระองค์ทั้งหลายได้ถูกทิ้งร้าง
64:11 Our holy and our beautiful house, where our fathers praised thee, is burned up with fire: and all our pleasant things are laid waste.
64:12 พระองค์จะทรงยับยั้งพระองค์ไว้เพราะสิ่งเหล่านี้หรือ โอ ข้าแต่พระเยโฮวาห์ พระองค์จะทรงเงียบอยู่ และข่มใจข้าพระองค์ทั้งหลายอย่างหนักหรือ
64:12 Wilt thou refrain thyself for these things, O LORD? wilt thou hold thy peace, and afflict us very sore?