โยบสิ้นหวังเพราะเหตุสภาพของตน
10:1 จิตใจของข้าเบื่อชีวิตของข้า ข้าจะร้องทุกข์ต่อข้าคนเดียว ข้าจะพูดด้วยความขมขื่นแห่งจิตใจของข้า
Job Despairs of His Condition
10:1 My soul is weary of my life; I will leave my complaint upon myself; I will speak in the bitterness of my soul.
10:2 ข้าจะทูลพระเจ้าว่า ขออย่าทรงกล่าวโทษข้าพระองค์ ขอให้ข้าพระองค์ทราบว่าไฉนพระองค์ทรงโต้แย้งกับข้าพระองค์
10:2 I will say unto God, Do not condemn me; shew me wherefore thou contendest with me.
10:3 พระองค์ทรงเห็นชอบแล้วหรือที่พระองค์จะทรงบีบบังคับ ที่พระองค์จะทรงเหยียดหยามพระราชกิจแห่งพระหัตถ์ของพระองค์ และทรงส่องแสงบนแผนการของคนชั่ว
10:3 Is it good unto thee that thou shouldest oppress, that thou shouldest despise the work of thine hands, and shine upon the counsel of the wicked?
10:4 พระองค์ทรงมีพระเนตรเป็นเนื้อหนังหรือ พระองค์ทรงเห็นเหมือนอย่างมนุษย์เห็นหรือ
10:4 Hast thou eyes of flesh? or seest thou as man seeth?
10:5 วันทั้งหลายของพระองค์เหมือนอย่างวันทั้งหลายของมนุษย์หรือ ปีทั้งหลายของพระองค์เหมือนอย่างวันทั้งหลายของมนุษย์หรือ
10:5 Are thy days as the days of man? are thy years as man's days,
10:6 ที่พระองค์ทรงสืบสวนเกี่ยวกับความชั่วช้าของข้าพระองค์ และทรงค้นหาเกี่ยวกับบาปของข้าพระองค์
10:6 That thou enquirest after mine iniquity, and searchest after my sin?
10:7 พระองค์ทรงทราบว่าข้าพระองค์มิได้เป็นคนชั่ว และไม่มีใครสามารถช่วยให้พ้นออกจากพระหัตถ์ของพระองค์ได้
10:7 Thou knowest that I am not wicked; and there is none that can deliver out of thine hand.
10:8 พระหัตถ์ของพระองค์ได้ปั้นข้าพระองค์และได้สร้างข้าพระองค์อย่างถ้วนถี่ ถึงกระนั้นพระองค์ก็ทรงทำลายข้าพระองค์
10:8 Thine hands have made me and fashioned me together round about; yet thou dost destroy me.
10:9 ขอทรงระลึก ข้าพระองค์ขอร้องพระองค์ ว่าพระองค์ได้ทรงสร้างข้าพระองค์ดุจดังดินเหนียว และพระองค์จะทรงนำข้าพระองค์ให้กลับเป็นผงคลีดินอีกหรือ
10:9 Remember, I beseech thee, that thou hast made me as the clay; and wilt thou bring me into dust again?
10:10 พระองค์มิได้ทรงเทข้าพระองค์ออกเหมือนอย่างน้ำนม และทำข้าพระองค์ให้แข็งเหมือนอย่างเนยแข็งหรือ
10:10 Hast thou not poured me out as milk, and curdled me like cheese?
10:11 พระองค์ได้ทรงห่มข้าพระองค์ไว้ด้วยหนังและเนื้อ และได้ทรงสานข้าพระองค์ด้วยบรรดากระดูกและเส้นเอ็นทั้งหลาย
10:11 Thou hast clothed me with skin and flesh, and hast fenced me with bones and sinews.
10:12 พระองค์ได้ประทานชีวิตและความโปรดปรานแก่ข้าพระองค์ และการเยี่ยมเยียนของพระองค์ได้สงวนจิตวิญญาณของข้าพระองค์ไว้
10:12 Thou hast granted me life and favour, and thy visitation hath preserved my spirit.
10:13 และสิ่งเหล่านี้พระองค์ได้ทรงซ่อนไว้ในพระทัยของพระองค์ ข้าพระองค์ทราบว่าสิ่งนี้อยู่กับพระองค์
10:13 And these things hast thou hid in thine heart: I know that this is with thee.
10:14 ถ้าข้าพระองค์ทำบาป พระองค์จึงทรงหมายข้าพระองค์ไว้ และพระองค์จะไม่ทรงให้ข้าพระองค์พ้นผิดจากความชั่วช้าของข้าพระองค์
10:14 If I sin, then thou markest me, and thou wilt not acquit me from mine iniquity.
10:15 ถ้าข้าพระองค์ชั่ว วิบัติแก่ข้าพระองค์ และถ้าข้าพระองค์ชอบธรรม ถึงอย่างนั้นข้าพระองค์จะไม่เงยศีรษะของข้าพระองค์ขึ้น ข้าพระองค์เต็มไปด้วยความสับสน ฉะนั้นขอพระองค์ทรงมองดูความทุกข์ใจของข้าพระองค์
10:15 If I be wicked, woe unto me; and if I be righteous, yet will I not lift up my head. I am full of confusion; therefore see thou mine affliction;
10:16 เพราะความทุกข์ใจนั้นเพิ่มมากขึ้น พระองค์ทรงล่าข้าพระองค์เหมือนอย่างสิงโตดุร้าย และพระองค์ทรงสำแดงพระองค์เองว่ามหัศจรรย์ต่อข้าพระองค์อีก
10:16 For it increaseth. Thou huntest me as a fierce lion: and again thou shewest thyself marvellous upon me.
10:17 พระองค์ทรงฟื้นพวกพยานของพระองค์ให้ปรักปรำข้าพระองค์ใหม่ และทรงเพิ่มความเดือดดาลของพระองค์บนตัวข้าพระองค์ ความเปลี่ยนแปลงต่าง ๆ และสงครามต่อสู้กับข้าพระองค์
10:17 Thou renewest thy witnesses against me, and increasest thine indignation upon me; changes and war are against me.
10:18 เหตุไฉนพระองค์จึงได้ทรงนำข้าพระองค์ออกมาจากครรภ์ โอ ข้าพระองค์น่าจะสิ้นใจเสียและไม่มีตาใด ๆ ได้เห็นข้าพระองค์
10:18 Wherefore then hast thou brought me forth out of the womb? Oh that I had given up the ghost, and no eye had seen me!
10:19 ข้าพระองค์จะได้เป็นเหมือนอย่างกับว่าข้าพระองค์มิได้เกิดมาเลย ข้าพระองค์จะได้ถูกนำจากครรภ์ไปยังหลุมฝังศพเสีย
10:19 I should have been as though I had not been; I should have been carried from the womb to the grave.
10:20 วันทั้งหลายของข้าพระองค์ไม่น้อยหรือ ขอหยุดเถิด และปล่อยให้ข้าพระองค์อยู่ลำพัง เพื่อข้าพระองค์จะได้ชื่นใจสักหน่อย
10:20 Are not my days few? cease then, and let me alone, that I may take comfort a little,
10:21 ก่อนที่ข้าพระองค์ไปยังที่ที่ข้าพระองค์จะไม่กลับมาอีก คือถึงแผ่นดินแห่งความมืดและเงาแห่งความตาย
10:21 Before I go whence I shall not return, even to the land of darkness and the shadow of death;
10:22 แผ่นดินหนึ่งแห่งความมืด ดุจความมืดทีเดียว และแห่งเงาแห่งความตาย ไม่มีระเบียบใด ๆ เลย และที่ซึ่งความสว่างเป็นเหมือนความมืด
10:22 A land of darkness, as darkness itself; and of the shadow of death, without any order, and where the light is as darkness.