กลับหน้าแรก / Main Menu

 

เอเสเคียล 14 / Ezekiel 14

[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] [13] [14] [15] [16] [17] [18] [19] [20] [21] [22] [23] [24] [25] [26] [27] [28] [29] [30] [31] [32] [33] [34] [35] [36] [37] [38] [39] [40] [41] [42] [43] [44] [45] [46] [47] [48]

พระเจ้าทรงตักเตือนพวกผู้อาวุโสของอิสราเอล
14:1 แล้วพวกผู้อาวุโสของอิสราเอลบางคนมาหาข้าพเจ้า และนั่งอยู่หน้าข้าพเจ้า

Warning to Elders of Israel
14:1 Then came certain of the elders of Israel unto me, and sat before me.

14:2 และพระวจนะของพระเยโฮวาห์มายังข้าพเจ้า โดยตรัสว่า

14:2 And the word of the LORD came unto me, saying,

14:3 “บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ย คนเหล่านี้ได้ตั้งรูปเคารพทั้งหลายของพวกเขาไว้ในใจของพวกเขา และวางหินสะดุดแห่งความชั่วช้าของพวกเขาไว้ตรงหน้าพวกเขา เราควรได้รับการสอบถามจากพวกเขาเลยสักนิดหรือ

14:3 Son of man, these men have set up their idols in their heart, and put the stumblingblock of their iniquity before their face: should I be enquired of at all by them?

14:4 เพราะฉะนั้นจงพูดกับพวกเขา และกล่าวแก่พวกเขาว่า องค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าตรัสดังนี้ว่า ทุกคนในวงศ์วานแห่งอิสราเอลที่ตั้งรูปเคารพทั้งหลายของตนไว้ในใจของตน และวางหินสะดุดแห่งความชั่วช้าของเขาไว้ตรงหน้าเขา และมาหาผู้พยากรณ์ เราเป็นพระเยโฮวาห์จะตอบเขาที่มาตามจำนวนอันมากมายแห่งรูปเคารพของเขา

14:4 Therefore speak unto them, and say unto them, Thus saith the Lord GOD; Every man of the house of Israel that setteth up his idols in his heart, and putteth the stumblingblock of his iniquity before his face, and cometh to the prophet; I the LORD will answer him that cometh according to the multitude of his idols;

14:5 เพื่อเราจะฉวยวงศ์วานแห่งอิสราเอลในใจของพวกเขาเอง เพราะว่าพวกเขาทั้งสิ้นเหินห่างไปจากเราเนื่องด้วยบรรดารูปเคารพของพวกเขา

14:5 That I may take the house of Israel in their own heart, because they are all estranged from me through their idols.

14:6 เพราะฉะนั้นจงกล่าวแก่วงศ์วานแห่งอิสราเอลว่า องค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าตรัสดังนี้ว่า จงกลับใจ และพวกเจ้าเองจงหันกลับจากรูปเคารพทั้งหลายของพวกเจ้าเสีย และจงหันหน้าของพวกเจ้าเสียจากบรรดาสิ่งที่น่าสะอิดสะเอียนทั้งสิ้นของพวกเจ้า

14:6 Therefore say unto the house of Israel, Thus saith the Lord GOD; Repent, and turn yourselves from your idols; and turn away your faces from all your abominations.

14:7 เพราะว่าทุกคนของวงศ์วานแห่งอิสราเอล หรือของคนแปลกหน้าคนใดที่อาศัยอยู่ในอิสราเอล ผู้ซึ่งแยกตัวออกไปจากเรา และตั้งรูปเคารพทั้งหลายของเขาไว้ในใจของเขา และวางหินสะดุดแห่งความชั่วช้าของเขาไว้ตรงหน้าของเขา และมาหาผู้พยากรณ์เพื่อถามเขาเกี่ยวกับเรา เราเป็นพระเยโฮวาห์จะตอบเขาโดยตัวเราเอง

14:7 For every one of the house of Israel, or of the stranger that sojourneth in Israel, which separateth himself from me, and setteth up his idols in his heart, and putteth the stumblingblock of his iniquity before his face, and cometh to a prophet to enquire of him concerning me; I the LORD will answer him by myself:

14:8 และเราจะตั้งหน้าของเราต่อสู้คนนั้น และจะทำให้เขาเป็นหมายสำคัญและเป็นคำภาษิต และเราจะตัดเขาออกเสียจากท่ามกลางประชากรของเรา และพวกเจ้าจะทราบว่าเราเป็นพระเยโฮวาห์

14:8 And I will set my face against that man, and will make him a sign and a proverb, and I will cut him off from the midst of my people; and ye shall know that I am the LORD.

14:9 และถ้าผู้พยากรณ์คนนั้นถูกหลอกลวงเมื่อเขาได้กล่าวสิ่งหนึ่งสิ่งใด เราเป็นพระเยโฮวาห์ได้ลวงผู้พยากรณ์คนนั้น และเราจะเหยียดมือของเราออกต่อสู้เขา และจะทำลายเขาเสียจากท่ามกลางอิสราเอลประชากรของเรา

14:9 And if the prophet be deceived when he hath spoken a thing, I the LORD have deceived that prophet, and I will stretch out my hand upon him, and will destroy him from the midst of my people Israel.

14:10 และพวกเขาจะแบกรับการลงโทษแห่งความชั่วช้าของพวกเขา โทษของผู้พยากรณ์จะเป็นเหมือนโทษของผู้ที่แสวงหาเขา

14:10 And they shall bear the punishment of their iniquity: the punishment of the prophet shall be even as the punishment of him that seeketh unto him;

14:11 เพื่อวงศ์วานแห่งอิสราเอลจะไม่หลงเจิ่นไปจากเราอีก หรือถูกกระทำให้เป็นมลทินด้วยการละเมิดทั้งหลายของตนอีก แต่เพื่อพวกเขาจะเป็นประชากรของเรา และเราจะเป็นพระเจ้าของพวกเขา องค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าตรัส”

14:11 That the house of Israel may go no more astray from me, neither be polluted any more with all their transgressions; but that they may be my people, and I may be their God, saith the Lord GOD.

กรุงเยรูซาเล็มจะไม่รอดพ้น
14:12 และพระวจนะของพระเยโฮวาห์มายังข้าพเจ้าอีก โดยตรัสว่า

Jerusalem Not Spared
14:12 The word of the LORD came again to me, saying,

14:13 “บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ย เมื่อแผ่นดินกระทำบาปต่อเราโดยการละเมิดอย่างน่าสลดใจ แล้วเราก็จะเหยียดมือของเราออกเหนือแผ่นดินนั้น และจะทำลายอาหารหลักของแผ่นดินนั้นเสีย และจะส่งการกันดารอาหารมาเหนือแผ่นดินนั้น และจะตัดมนุษย์และสัตว์ออกเสียจากแผ่นดินนั้น

14:13 Son of man, when the land sinneth against me by trespassing grievously, then will I stretch out mine hand upon it, and will break the staff of the bread thereof, and will send famine upon it, and will cut off man and beast from it:

14:14 ถึงแม้ว่าชายสามคนนี้คือ โนอาห์ ดานิเอล และโยบ อยู่ในแผ่นดินนั้น เขาทั้งสามก็จะเอาแต่ชีวิตของตนให้พ้นโดยความชอบธรรมของตน องค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าตรัส

14:14 Though these three men, Noah, Daniel, and Job, were in it, they should deliver but their own souls by their righteousness, saith the Lord GOD.

14:15 ถ้าเราทำให้สัตว์ร้ายทั้งหลายผ่านเข้ามาในแผ่นดินนั้น และพวกมันทำให้แผ่นดินเสียไป จนแผ่นดินนั้นเป็นที่รกร้าง จนไม่มีผู้ใดสามารถผ่านเข้าไปได้เพราะสัตว์ร้ายเหล่านั้น

14:15 If I cause noisome beasts to pass through the land, and they spoil it, so that it be desolate, that no man may pass through because of the beasts:

14:16 ถึงแม้ว่าชายสามคนนี้อยู่ในแผ่นดินนั้น เรามีชีวิตอยู่แน่ฉันใด องค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าตรัสว่า เขาทั้งสามจะช่วยบรรดาบุตรชายหรือบุตรสาวทั้งหลายให้รอดพ้นไม่ได้ เขาทั้งสามเท่านั้นจะรอดพ้นไปได้ แต่แผ่นดินนั้นจะรกร้างเสีย

14:16 Though these three men were in it, as I live, saith the Lord GOD, they shall deliver neither sons nor daughters; they only shall be delivered, but the land shall be desolate.

14:17 หรือถ้าเรานำดาบเล่มหนึ่งมาเหนือแผ่นดินนั้น และกล่าวว่า ‘ดาบเอ๋ย จงผ่านเข้าไปในแผ่นดินนั้น’ เพื่อเราจะตัดมนุษย์และสัตว์ออกเสียจากแผ่นดินนั้น

14:17 Or if I bring a sword upon that land, and say, Sword, go through the land; so that I cut off man and beast from it:

14:18 ถึงแม้ว่าชายสามคนนี้อยู่ในแผ่นดินนั้น เรามีชีวิตอยู่แน่ฉันใด องค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าตรัสว่า เขาทั้งสามจะช่วยบรรดาบุตรชายหรือบุตรสาวทั้งหลายให้รอดพ้นไม่ได้ แต่เขาทั้งสามเท่านั้นจะรอดพ้นไปได้

14:18 Though these three men were in it, as I live, saith the Lord GOD, they shall deliver neither sons nor daughters, but they only shall be delivered themselves.

14:19 หรือถ้าเราส่งโรคระบาดเข้ามาในแผ่นดินนั้น และเทความกริ้วของเราออกเหนือแผ่นดินนั้นในโลหิต เพื่อตัดมนุษย์และสัตว์ออกเสียจากแผ่นดินนั้น

14:19 Or if I send a pestilence into that land, and pour out my fury upon it in blood, to cut off from it man and beast:

14:20 ถึงแม้ว่า โนอาห์ ดานิเอลและโยบอยู่ในแผ่นดินนั้น เรามีชีวิตอยู่แน่ฉันใด องค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าตรัสว่า เขาทั้งสามจะช่วยบรรดาบุตรชายหรือบุตรสาวทั้งหลายให้รอดพ้นไม่ได้ เขาทั้งสามจะช่วยเฉพาะชีวิตของเขาเองให้รอดพ้นได้โดยความชอบธรรมของตน

14:20 Though Noah, Daniel, and Job, were in it, as I live, saith the Lord GOD, they shall deliver neither son nor daughter; they shall but deliver their own souls by their righteousness.

14:21 เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าตรัสดังนี้ว่า จะยิ่งกว่านั้นสักเท่าใด เมื่อเราส่งการพิพากษาอันร้ายกาจทั้งสี่ประการของเรามาเหนือกรุงเยรูซาเล็ม คือดาบ และการกันดารอาหาร และสัตว์ร้าย และโรคระบาด เพื่อตัดมนุษย์และสัตว์ออกเสียจากกรุงนั้น

14:21 For thus saith the Lord GOD; How much more when I send my four sore judgments upon Jerusalem, the sword, and the famine, and the noisome beast, and the pestilence, to cut off from it man and beast?

14:22 แต่ดูเถิด ในที่นั่นจะเหลือเพียงบางคนที่จะถูกนำออกมา ทั้งบรรดาบุตรชายและบุตรสาวทั้งหลาย ดูเถิด พวกเขาจะออกมาหาพวกเจ้า และพวกเจ้าจะได้เห็นทางของพวกเขาและการกระทำทั้งหลายของพวกเขา และพวกเจ้าจะได้รับการปลอบประโลมใจเกี่ยวกับการร้ายที่เราได้นำมาเหนือกรุงเยรูซาเล็ม คือเกี่ยวกับบรรดาสิ่งที่เราได้นำมาเหนือกรุงนั้น

14:22 Yet, behold, therein shall be left a remnant that shall be brought forth, both sons and daughters: behold, they shall come forth unto you, and ye shall see their way and their doings: and ye shall be comforted concerning the evil that I have brought upon Jerusalem, even concerning all that I have brought upon it.

14:23 และคนเหล่านั้นจะปลอบประโลมใจพวกเจ้า เมื่อพวกเจ้าเห็นทางทั้งหลายของพวกเขาและการกระทำทั้งหลายของพวกเขา และพวกเจ้าจะทราบว่า เรามิได้กระทำบรรดาสิ่งที่เราได้กระทำแล้วในกรุงนั้นโดยปราศจากเหตุผล องค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าตรัส”

14:23 And they shall comfort you, when ye see their ways and their doings: and ye shall know that I have not done without cause all that I have done in it, saith the Lord GOD.

 

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับคิงเจมส์ / Thai Bible King James Version

© 2006 Philip Pope